Zülfü Livaneli Doğdukları Yerde Ölenler Bozkırda bir kasabadan geçerken Tozlu yolda iki art arda kahveler O Kadar ağırbaşlı kıpırtısız Otobüsü süzerler Doğdukları yerde ölenler Sıcak öğle sonları, kan uykularda Serinliği dipsiz kuyuların Soğutulmuş testilerde sızıntı Güneş aniden devrilir gider Ve geceleri titrek fenerler Hiç şıkayet etmezler Doğdukları yerde ölenler Dağ başında bir köyde Kar altında dal gibi bir kız Munzur dağı gibi köye yazgılı Çeşme başındakı gülüşmeler Dünya onlar için dönmez Bilmezler yol yorgunluğunu Sesleri yankı bulur Daima aynı kayadan, benzer saat diliminden Düşlerinde Çinü Maçin'e giderler Doğdukları yerde ölenler