2.yılbası hıkayesıı

Yılbaşı ailece kutlanması gereken bir mutluluktur Ama o kadar millet varki

30 Aralık 1995 tarihinde, saat 2330'da, Sümbül cadde klasik gibi bomboştu Bu sokağın başında, bir cadde lambası vardır Başlangıcı geniş olup, sonuna içten daralır Sümbül Sokak'ta yer alan on iki evin tümü de tek katlıdır

Saatler on ikiye yaklaştığı halde, cadde hâlâ aydınlıktı Bunun tek bir sebebi vardı: Kar Akşam üstü başlayan kar, beyaz bir örtü gibi sokağı örtmüştü Kar ve rüzgar birleşerek, Sümbül sokağın geceyarısı sessizliğini bozuyordu

Sabahleyin olduğunda, çocukların birincil işi sokağa çıkıp, karın zevk almak oldu Kardanadam yapmaya en elverişli yer Cemil Bey'in bahçesi olduğundan, kuytu olarak bahçeye giren dört çocuk kardanadam yapmaya koyuldu Cemil Bey'in evinden saat tam sekizde çalar saatin sesinin geldiğini duyan çocuklar korkuya kapıldılar Korktukları başlarına geldi: Cemil Bey onları görmüştü Hiç süre kaybetmeden çil yavrusu gibi dağıldılar Dağıldıklarını görebilen Cemil Bey bahçeye girdi ve kardanadamı dağıttı Çocukların, kaçarken çıkardıkları sesten nedeniyle, Cemil Bey'in komşusu olan Cumali de uyanmıştı Cemil Bey'in mırıldandığını duydu:

Kahrolası veletler

Cumali yatağından kalkarak pencereye içten ilerledi Perdeyi açtı ve tülün ardındaki, bembeyaz olan Sümbül Sokak'a baktı Gösterme onu sevindirmişti Bu günün yılın son günü olduğunu hatırlayınca daha da sevindi Ve anında kahvaltısını hazırlamaya koyuldu

***

O gün sabahtan akşama dek, durmadan kar yağdı Cumali, günün çoğunu evde geçirdi Yalnızca biraz yemiş ve kola almak için haricen çıktı Hava fazla soğuk olduğundan, alışverişini yapıp anında eve döndü Dışarının soğukluğuna karşın evde gürül gürül sobanın yanması hoşuna gitmişti

Cumali, arkadaşlarını arayarak hepsinin yılbaşını kutladı Bütün gün evde oturup akşama kadar televizyon izledi Arasıra da perdeyi aralayarak, dışarıya eğlenen çocukları seyretti

Akşam saat sekizden sonra dışarıdan gelen çocuk sesleri kesildi Cumali, saat 2300'e kadar televizyon izledi ve kuruyemiş yedi Azıcık canı sıkıldı ve uyumanın daha iyi geleceğini düşünerek televizyonu kapattı Yatağını hazırladıktan daha sonra yatmak üzere ışığı söndürdü Evin içi karanlık olduğu halde dışarıdan ışık geliyordu Büyük bir karmakarışık perdeyi araladı Geceyarısı olduğu halde karın ışıltısı sebebiyle dışarısı gündüz gibi aydınlıktı

Uykusunun olmadığını farkeden Cumali, televizyonu her tarafta açtı Canı yeniden sıkılmaya başladı Pat Diye aklına bir çam ağacı bulup onu bezemek geldi Evin, takriben 300 metre ilerisinde bir kaç çam topluluğu vardı Keza, etrafı aydınlatan kar, bu yolculuğu müsait kılıyordu Cumali paltosunu giyindi, kaşgola sarındı ve serinkanlı bir biçimde dışarı çıktı Uzak çam topluluğu görülüyordu Hava da banal soğuktu Dışarı birincil çıktığında birazcık titremişti; lakin esen rüzgar ve kar ona ılık geliyordu

Sümbül sokaktaki bütün evlerin ışıkları yanıyordu, saat 2430 olduğu halde Görünen O Ki cümbür cemaat yılbaşını kutluyordu Cumali, Sümbül sokağın başında bulunan cadde lambasının aydınlattığı kaldırıma oturdu ve rüzgarı dinlemeye koyuldu Rüzgarın uğultusu, kendisine bir musikiyi andırdı

Cadde lambasının olduğu alan dört sokağa bağlıydı Buradan sokaklara teker teker bakan Cumali bu güzelliği hafızasına kazıdı Bir müddet sonra yolculuğuna devam etti

Cumali, çam ağaçlarına içten ilerledikçe ev sayısı azalmakla beraber, ortam en ince ayrıntısına kadar ıssızlaşıyordu Rüzgarın uğultusu bundan böyle kulağına fısıldamıyordu Yolu yarıladığında, uzun kavak ağaçlarının oluşturduğu bir caddeye geldi Kavak ağaçlarının azıcık gerisinde ıssız bir ahşap ev vardı Görüntüsü bile ürkütücü olan bu yere kim girebilirdi Cumali, yolun daha artı karlı olduğu bölümlerden geçmeyi daha fazla istiyordu; çünkü karın çıkardığı ses, yolu aştıkça büyüyen korkusunu hafifletiyordu

Bir müddet daha sonra toprak yol başladı Yolun çamurluk bölümlerini geçerken ayaklarına su sızdı

Nihayet, evden çıkışından yarım saat sonradan çam ağaçlarının olduğu yere geldi Bundan Böyle çevrede ev yoktu yalnızca uzak sadece birkaç konut seçiliyordu

Cumali ilk olarak güzel bir çam ağacı seçti Gezi esnasında kendisini yoran baltasını çıkardı ve ağacı kesti Sonra ağacın baş kısmından, takriben iki metre daha kesti Ağacı sırtına yükledi, geri dönüş başladı

Çamurlu yoldan geçerken tamamen çamura bulandı ve bundan böyle ayakkabıları balçık haline geldi Ayakları da çamurdan nasibini aldı
*