Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
~~Tüketilen besinlerin vücutta yanarak kuvvete dönüşmesi sırasında bağımsız radikal diye isimlendirilen toksin hususlar oluşur. Vücut daima olarak muaf radikallerin erozyonuna uğrayan dokuları yenileyebilmek için antioksidanlara muhtaçlık duyar. Bu “dost” hususların bir kısmı vücut tarafından üretilirken bir kısmını da besinlerle dışarıdan almak gerekir. Ayrıyeten preperat formunda de vücuda alınabilirler.
Antioksidanlar en uygun performansını ekip halinde sinerji ortaya çıkararak gösterirler. Zira her biri farklı oksidasyon ataklarına karşı himaye sağlar. Tıpkı devranda hasar görmüş bir antioksidan, sağlam olan öteki antioksidanlar tarafından tamir edilir. Hücrelerimiz günde yaklaşık 10000 kez özgür radikaller yahut öbür oksidatif kimyasallar tarafından atağa uğramaktadır. Bu nedenle sağlıklı ve genç kalabilmek için her iki ya da üç saatte bir antioksidan almak gerekir. Bununla birlikte, vücuda alınan besin ölçüsü da çok kıymetlidir. Şayet vücuttaki besin ölçüsü yüz trilyon kadar olan hücrenin devamlılığını sağlamaya yetecek kadar değil ise, hücreler birbirinden besinlerini çalmaya başlarlar. Bu biçim durumlar durdurulamayan oksidasyon ve hücre vefatları ile sonlanır. Bu nedenle yalnızca antioksidan kaynaklarını almak, hücreyi korumak için yerinde olmayıp, alınan besine de değer verilmelidir.
Tabiatta mahsusen zerzevat ve meyvelerde bol ölçüde mevcut olan birtakım vitamin ve mineraller, polifenoller, flavonoller, bu ek antioksidan gereksinimimizin en güçlü kaynaklarıdır. Ağır yemekler yenilmesi, besinlerdeki katkı hususları, ilaç artıkları, güneş ışığı, havadaki kimyasal unsurlar, egzoz ve baca dumanları üzere pek çok kanserojen faktör vücuttaki antioksidan gereksinimini artırmaktadır. Bu nedenle beslenmede zerzevat ve meyvelere konum verilmesi büyük değer taşımaktadır.
En bilinen antioksidanlar A, E, C vitamini, flavonoidler, koenzim q10, likopen, selenyum ve çinkodur.
En önemli Antioksidanlar Ve Antioksidan Kaynağı Besinler
Alfa tokoferol (E Vitamini) - Alfa tokoferol kıymetli bir antioksidandır. Münhasıran buğday, mısır, darı, pirinç üzere tahıllarda çok bulunur. Bunun dışında ayçiçek yağı, mısırözü yağı, pamukyağı üzere yağlarda, ceviz, badem ve yerfıstığı üzere kuru yemişlerde ve yeşil sebzelerde bulunur. E vitamini birebir vakitte pişirmeye ve sıcağa dayanıklıdır, böylelikle pişirilme esnasında tahrip olmaz. Gelgelelim yağda kızartma ve tahılların öğütülmesi esnasında tahrip olur. Bu yüzden E vitamini içeren eserleri yağda kızartmadan pişirmek gerekmektedir.
Askorbik Asit (C Vitamini) - Turunçgiller, domates, yeşil yapraklı sebzeler (brokoli, ıspanak vb.) ve patates üzere zerzevat ve çilek, mango, papaya üzere meyvelerde bulunuyor. Ancak C vitamini çok çabuk okside olduğu için pişirirken ve hazırlarken C vitamininin birçok aktifliğini yitiriyor. Bu yüzden C vitamini içeren besinlerin hafif pişirilmesi, yenilebiliyorsa çiğ yenmesi ve hazırlarken de kesildikten kısa bir müddet sonra tüketilmesi gerekmektedir.
Beta-karoten - Vücutta depolanarak A vitaminine dönüştürülen kırmızımsı-turuncu pigment çok güçlü bir antioksidandır ve birçok kanser tipine yakalanma riskini azaltır. Havuç, ıspanak ve brokoli üzere yeşil yapraklı sebzeler ile kayısı ve şeftali üzere meyvelerde ziyadesiyle bulunur.
Flavonoid - Birçok meyve ve sebzede yüksek orantılarda bulunan sarı-beyaz pigmentlerdir. Bitkilerin birçoklarında bulunan bu antioksidan mahsusen meyve ve zerzevat yüklü bir diyet ile vücuda ziyade ölçülerde alınabilir. Elma, çilek, üzüm üzere meyveler, çikolata ve çayda bulunur.
Koenzim q10 - Mahsusen kanser ve görünür nörolojik marazlara olan müspet tesirleriyle uzun müddettir gündemde olan koenzim q10 değerli bir antioksidandır. Vücut tarafından üretilir, diyet yoluyla da alınabilir. Ciğer, kalp ve böbrek üzere sakatatlarda ve balıkta yüksek nispette bulunur.
Likopen - Birçok meyveye al rengi veren husustur. Kardiyovasküler marazlar ve kansere karşı olumlu tesirleri olduğu bilinmektedir. Domates, guava, karpuz, greyfurt, üzüm maydanoz, fesleğen, hurma, kuşkonmaz, tavuk ciğeri, pul biber ve al lahanada bulunmaktadır. Prostat ve kalın bağırsak kanserlerinin risklerini büyük orantıda düşürdüğü laboratuvar çalışmalarıyla kanıtlanmıştır.
Selenyum - toprakta ulunması nedeniyle yetişen bitkilerde ve bununla beslenen hayvan etlerinde bulunur. İçme sularında da vardır. Bira mayası, tahıllar, karaciğer, tereyağ, balık, al et, sebzelerde bulunur.
Çinko – Çinko umumi olarak protein içeren besinlerle bağlıdır. Et eserleri, sür ve süt eserleri,patates,esmer pirinç, fıstık, kaju, kabak çekirdeği, fasulye ve kepekli tahıllarda bulunur.
Yapılan çalışmalar neticesinde üzüm çekirdeği, şu ana kadar bulunan en güçlü antioksidan husus taşıyıcısı olarak literatüre geçmiştir. Bu nedenle bilhassa siyah üzüm çekirdeğiyle birlikte yenilmelidir. Çekirdeğin yutularak değil çiğnenerek yenilmesi ile doğal bir antioksidan alınmış olunur..
Bitki çaylarından kekik, biberiye, adaçayı ve antioksidan özelliği yüksek olan yeşil çay, beyaz çay üzere çaylar ve nane, zencefil, zerdeçal üzere baharatlar değerlidir. Yapılan çalışmalarda kahve de kıymetli bir antioksidan kaynağı olarak gösterilmiştir.
Sıhhatimizi korumak için bol bol, mevsiminde taze meyve ve zerzevat tüketmeli, besin çeşitliliğine dikkat etmeli ve sağlıklı beslenme unsurları ışığında beslenme alışkanlıklarımızı düzeltmeliyiz.
Antioksidanlar Kansere Ve Erken Yaşlanmaya Köstek Oluyor !
Gayrikâfi antioksidan alımı ile vücutta biriken muaf radikaller, hücre zarlarına yapışarak, onların yıpranmasına, yaşlanmasına, velev DNAsını bozarak kanserojen bir özellik kazanmasına sebep olur. Bağışıklık sistemine de zarar vererek, vücut direncini zayıflatır. Yaşlanma sürecinin tek sorumlusu değilse bile değerli bir kesimini oluşturur.
Bunlara ek olarak antioksidanların kalp marazları, yüksek tansiyon ve damar tıkanıklığı görülme nispetlerinin düşürdüğüne dair araştırmalar mevcuttur. Yara güzelleşmesi, hava kirleticilerden kaynaklanan hasarın onarılması, cilt sıhhati, enfeksiyonlara karşı bağışıklık sisteminin güçlenmesi, saç ve tırnak sıhhati, kemik ve diş gelişimi üzerine de olumlu tesirleri bulunmaktadır.
Antioksidan Preparatlar :
Şişelenmiş antioksidan formülleri farklı bir hap yahut bir multivitamin bir modülü olarak kullanılabilir. Munfasıl farklı alınan antioksidanın alışılagelmiş dozu değişebilir. Amerika Birleşik Devletleri Tarım Bakanlığı (USDA) önerilen günlük alım ölçülerini belirlemiştir,. Kimi antioksidanlar için günlük dozlar umumiyetle: A vitamini 5,000-15,000 IU; beta karoten 15,000-25,000 IU; C vitamini 250-1,500 mg; E vitamini 30-400 IU; selenyum, 50 - 400 mikrogram; biyoflavonidler 100-500 mg, üzüm çekirdeği ekstresi 150-200 mg; koenzim Q10 90-150 mg, alfa lipoik asit 20-50 mg, çinko, 40-60 mg’dır.
Antioksidan Preperat Tasarrufunda Dikkat Edilmesi Gerekenler:
• C vitamini: Ferdi toleranslar farklıdır. Yüksek dozlarda birtakım kişilerde kramplar, ishal, ülser alevlenmesi, böbrek taşı ve guta neden olabilir.
• A Vitamini: Yüksek dozlarda baş ağrısı, bulantı, saç dökülmesi ve cilt lezyonlarına yol açabilir; kronik böbrek yetmezliği olan insanlarda kemik illetine neden olabilir.
• E vitamini: Ekseriyetle, günde 400 mg kadar dozlarda yan tesiri yoktur, yüksek dozlarda kan basıncını yükseltebilir ve kan pıhtılaşma problemlerine neden olabilir.
• Selenyum: 200 mikrograma kadar alışılagelmiş doz için bildirilen bir yan tesir yoktur, yüksek dozlarda baş dönmesi ve mide bulantısına neden olabilir.
Antioksidanlar vücudunuzun korumalarıdır. Vücudunuzu müdafaasız bırakmayın.
Antioksidanlar en uygun performansını ekip halinde sinerji ortaya çıkararak gösterirler. Zira her biri farklı oksidasyon ataklarına karşı himaye sağlar. Tıpkı devranda hasar görmüş bir antioksidan, sağlam olan öteki antioksidanlar tarafından tamir edilir. Hücrelerimiz günde yaklaşık 10000 kez özgür radikaller yahut öbür oksidatif kimyasallar tarafından atağa uğramaktadır. Bu nedenle sağlıklı ve genç kalabilmek için her iki ya da üç saatte bir antioksidan almak gerekir. Bununla birlikte, vücuda alınan besin ölçüsü da çok kıymetlidir. Şayet vücuttaki besin ölçüsü yüz trilyon kadar olan hücrenin devamlılığını sağlamaya yetecek kadar değil ise, hücreler birbirinden besinlerini çalmaya başlarlar. Bu biçim durumlar durdurulamayan oksidasyon ve hücre vefatları ile sonlanır. Bu nedenle yalnızca antioksidan kaynaklarını almak, hücreyi korumak için yerinde olmayıp, alınan besine de değer verilmelidir.
Tabiatta mahsusen zerzevat ve meyvelerde bol ölçüde mevcut olan birtakım vitamin ve mineraller, polifenoller, flavonoller, bu ek antioksidan gereksinimimizin en güçlü kaynaklarıdır. Ağır yemekler yenilmesi, besinlerdeki katkı hususları, ilaç artıkları, güneş ışığı, havadaki kimyasal unsurlar, egzoz ve baca dumanları üzere pek çok kanserojen faktör vücuttaki antioksidan gereksinimini artırmaktadır. Bu nedenle beslenmede zerzevat ve meyvelere konum verilmesi büyük değer taşımaktadır.
En bilinen antioksidanlar A, E, C vitamini, flavonoidler, koenzim q10, likopen, selenyum ve çinkodur.
En önemli Antioksidanlar Ve Antioksidan Kaynağı Besinler
Alfa tokoferol (E Vitamini) - Alfa tokoferol kıymetli bir antioksidandır. Münhasıran buğday, mısır, darı, pirinç üzere tahıllarda çok bulunur. Bunun dışında ayçiçek yağı, mısırözü yağı, pamukyağı üzere yağlarda, ceviz, badem ve yerfıstığı üzere kuru yemişlerde ve yeşil sebzelerde bulunur. E vitamini birebir vakitte pişirmeye ve sıcağa dayanıklıdır, böylelikle pişirilme esnasında tahrip olmaz. Gelgelelim yağda kızartma ve tahılların öğütülmesi esnasında tahrip olur. Bu yüzden E vitamini içeren eserleri yağda kızartmadan pişirmek gerekmektedir.
Askorbik Asit (C Vitamini) - Turunçgiller, domates, yeşil yapraklı sebzeler (brokoli, ıspanak vb.) ve patates üzere zerzevat ve çilek, mango, papaya üzere meyvelerde bulunuyor. Ancak C vitamini çok çabuk okside olduğu için pişirirken ve hazırlarken C vitamininin birçok aktifliğini yitiriyor. Bu yüzden C vitamini içeren besinlerin hafif pişirilmesi, yenilebiliyorsa çiğ yenmesi ve hazırlarken de kesildikten kısa bir müddet sonra tüketilmesi gerekmektedir.
Beta-karoten - Vücutta depolanarak A vitaminine dönüştürülen kırmızımsı-turuncu pigment çok güçlü bir antioksidandır ve birçok kanser tipine yakalanma riskini azaltır. Havuç, ıspanak ve brokoli üzere yeşil yapraklı sebzeler ile kayısı ve şeftali üzere meyvelerde ziyadesiyle bulunur.
Flavonoid - Birçok meyve ve sebzede yüksek orantılarda bulunan sarı-beyaz pigmentlerdir. Bitkilerin birçoklarında bulunan bu antioksidan mahsusen meyve ve zerzevat yüklü bir diyet ile vücuda ziyade ölçülerde alınabilir. Elma, çilek, üzüm üzere meyveler, çikolata ve çayda bulunur.
Koenzim q10 - Mahsusen kanser ve görünür nörolojik marazlara olan müspet tesirleriyle uzun müddettir gündemde olan koenzim q10 değerli bir antioksidandır. Vücut tarafından üretilir, diyet yoluyla da alınabilir. Ciğer, kalp ve böbrek üzere sakatatlarda ve balıkta yüksek nispette bulunur.
Likopen - Birçok meyveye al rengi veren husustur. Kardiyovasküler marazlar ve kansere karşı olumlu tesirleri olduğu bilinmektedir. Domates, guava, karpuz, greyfurt, üzüm maydanoz, fesleğen, hurma, kuşkonmaz, tavuk ciğeri, pul biber ve al lahanada bulunmaktadır. Prostat ve kalın bağırsak kanserlerinin risklerini büyük orantıda düşürdüğü laboratuvar çalışmalarıyla kanıtlanmıştır.
Selenyum - toprakta ulunması nedeniyle yetişen bitkilerde ve bununla beslenen hayvan etlerinde bulunur. İçme sularında da vardır. Bira mayası, tahıllar, karaciğer, tereyağ, balık, al et, sebzelerde bulunur.
Çinko – Çinko umumi olarak protein içeren besinlerle bağlıdır. Et eserleri, sür ve süt eserleri,patates,esmer pirinç, fıstık, kaju, kabak çekirdeği, fasulye ve kepekli tahıllarda bulunur.
Yapılan çalışmalar neticesinde üzüm çekirdeği, şu ana kadar bulunan en güçlü antioksidan husus taşıyıcısı olarak literatüre geçmiştir. Bu nedenle bilhassa siyah üzüm çekirdeğiyle birlikte yenilmelidir. Çekirdeğin yutularak değil çiğnenerek yenilmesi ile doğal bir antioksidan alınmış olunur..
Bitki çaylarından kekik, biberiye, adaçayı ve antioksidan özelliği yüksek olan yeşil çay, beyaz çay üzere çaylar ve nane, zencefil, zerdeçal üzere baharatlar değerlidir. Yapılan çalışmalarda kahve de kıymetli bir antioksidan kaynağı olarak gösterilmiştir.
Sıhhatimizi korumak için bol bol, mevsiminde taze meyve ve zerzevat tüketmeli, besin çeşitliliğine dikkat etmeli ve sağlıklı beslenme unsurları ışığında beslenme alışkanlıklarımızı düzeltmeliyiz.
Antioksidanlar Kansere Ve Erken Yaşlanmaya Köstek Oluyor !
Gayrikâfi antioksidan alımı ile vücutta biriken muaf radikaller, hücre zarlarına yapışarak, onların yıpranmasına, yaşlanmasına, velev DNAsını bozarak kanserojen bir özellik kazanmasına sebep olur. Bağışıklık sistemine de zarar vererek, vücut direncini zayıflatır. Yaşlanma sürecinin tek sorumlusu değilse bile değerli bir kesimini oluşturur.
Bunlara ek olarak antioksidanların kalp marazları, yüksek tansiyon ve damar tıkanıklığı görülme nispetlerinin düşürdüğüne dair araştırmalar mevcuttur. Yara güzelleşmesi, hava kirleticilerden kaynaklanan hasarın onarılması, cilt sıhhati, enfeksiyonlara karşı bağışıklık sisteminin güçlenmesi, saç ve tırnak sıhhati, kemik ve diş gelişimi üzerine de olumlu tesirleri bulunmaktadır.
Antioksidan Preparatlar :
Şişelenmiş antioksidan formülleri farklı bir hap yahut bir multivitamin bir modülü olarak kullanılabilir. Munfasıl farklı alınan antioksidanın alışılagelmiş dozu değişebilir. Amerika Birleşik Devletleri Tarım Bakanlığı (USDA) önerilen günlük alım ölçülerini belirlemiştir,. Kimi antioksidanlar için günlük dozlar umumiyetle: A vitamini 5,000-15,000 IU; beta karoten 15,000-25,000 IU; C vitamini 250-1,500 mg; E vitamini 30-400 IU; selenyum, 50 - 400 mikrogram; biyoflavonidler 100-500 mg, üzüm çekirdeği ekstresi 150-200 mg; koenzim Q10 90-150 mg, alfa lipoik asit 20-50 mg, çinko, 40-60 mg’dır.
Antioksidan Preperat Tasarrufunda Dikkat Edilmesi Gerekenler:
• C vitamini: Ferdi toleranslar farklıdır. Yüksek dozlarda birtakım kişilerde kramplar, ishal, ülser alevlenmesi, böbrek taşı ve guta neden olabilir.
• A Vitamini: Yüksek dozlarda baş ağrısı, bulantı, saç dökülmesi ve cilt lezyonlarına yol açabilir; kronik böbrek yetmezliği olan insanlarda kemik illetine neden olabilir.
• E vitamini: Ekseriyetle, günde 400 mg kadar dozlarda yan tesiri yoktur, yüksek dozlarda kan basıncını yükseltebilir ve kan pıhtılaşma problemlerine neden olabilir.
• Selenyum: 200 mikrograma kadar alışılagelmiş doz için bildirilen bir yan tesir yoktur, yüksek dozlarda baş dönmesi ve mide bulantısına neden olabilir.
Antioksidanlar vücudunuzun korumalarıdır. Vücudunuzu müdafaasız bırakmayın.
