aslini unutma!

aslini unutma! çok eskiden Ayaz adlı bir esir varmış Takdir bu ya, köle bir gün Sultan Mahmud’un kölesi olmuş Sultan, köleyi taşıdığı asil karakteri sebebiyle fazla sevmiş Derken Sultan’ın öylesine itimadını kazanmış ancak, bütün sultanlığın haznedârı atama edilmiş ve en değerli ve kibar mücevherler, taşlar ona emanet edilir olmuş Bu gelişmeyi gören saraylılar ise durumdan pek rahatsız olmuşlar Hasetleri ve kibirleri yüzünden, sözüm ona basit bir köleye böyle bir mevki verilmesini ve kendi rütbelerine çıkarılmasını bir türlü hazmedememişler Bu duygular içinde, özellikle Sultan yakınlardaysa ondan gün geçtikçe daha fazla şikayet etmeye başlamışlar ve asil ruhlu kölenin itibarını için ellerinden geleni yapmışlar Bir gün Sultan’ın huzurunda bir saraylının diğerine şöyle dediği duyulmuş: “Esir Ayaz’ın sık sık hazineye gittiğini biliyor musun? Onun mücevherlerimizi çaldığından adım gibi eminim Sultan kulaklarına inanamamış “İşin aslını kendi gözlerimle görmeliyim demiş Duvara ufak bir delik yaptırıp, içeride olanları seyretmeye hazır Kölenin sessizce içeri girdiğini, kapıyı kapattığını ve sandığa gittiğini görmüş Orada sakladığı ufak bir bohçaymış bu Bohçayı öpmüş alnına koymuş ve sonradan da açmış İçinden meydana çıkan köleyken giydiği yırtık pırtık bir elbise! Aynanın karşısına geçmiş Kendi kendine, “Daha önceleri bu elbiseyi giydiğin zamanlar kim olduğunu hatırlıyor musun? diye sormuş “Bir Hiçtin sen… Hepsi hepsi satılacak bir köleydin ve Allah, Sultan’ın eliyle sana rahmetinden şayet de hiç hak etmediğin nimetler lutfetti Asla nereden geldiğini unutma! Çünkü mülk mülk insanın hafızasını uçurur, unutuluşlara sürükler Hemen sen de, nimetçe senden aşağıda olanlara kibirle bakma ve her zaman hatırla Ayaz, hatırla! Sandığı kapatmış, kilitlemiş ve sessizce kapıya doğru yürümüş Define dairesinden çıkarken birdenbire Sultan’la yüz yüze gelmiş Sultan gözlerini Ayaz’ın yüzüne dikmiş dururken, yanaklarından altında yaşlar süzülüyormuş ve boğazı öyle düğümlenmiş ancak, konuşmakta zorluk çekmiş “Bugüne değin mücevherlerimin hazinedârıydın, ama şu anda… kalbimin hazinedârısın Bana benim de önünde bir hiç olduğum kendi Sultanımın huzurunda nasıl davranmam gerektiği dersini verdin seçme parça