iltasyazilim
FD Üye
Avrupa Birliği Hasta Hakları Statüsü Şartı (Roma Kasım 2002)
Avrupa Birliği ülkelerinin milli sağlık sistemleri arasında farklılıklar olmasına rağmen hasta, tüketici, kullanıcı, aile bireyleri, kuvvetsiz popülasyonlar (azınlıklar) ve risk taşıyan alışılagelmiş sıradan insanların hakları konusunda benzer şartları öne sürmektedirler “Avrupa Sosyal Modeline (sıhhat konusunda dünyanın her uygun çare hakkı) ilişkin ciddi ve resmi tebliğlerin bulunmasına rağmen, gözlenen bir fazla kısıtlama ve adaletsizlik bu hakkın doğrusu olup olmadığının sorgulanması gerektiğini ortaya koymaktadır
Avrupa vatandaşları gibi, hakların teorik olarak doğrulanıp, uygulamaya gelince finansman sıkıntısı (mali sınırlamalar) yüzünden red edilmelerini kabul edemeyiz Mali kısıtlamalarının mevcudiyeti, hasta haklarını red etmeyi ve zedelemeyi gerektirmez Bu hakların kanun ile belirlenip sonradan kaale alınmamaları ve tercih kampanyalarında (programlarında) gündeme getirilip sonra yeni hükümet kurulunca unutulmaları kabul edilemez
Esas Haklar Nice Ana Sözleşmesi, yeni Avrupa Anayasasının yakında bir parçası olacaktır Şu lahza tehlike aşağıda olan hasta hakları ile ilgili 14 maddelik tebliğin temelini oluşturmaktadır: koruyucu tedbirler, kullanım, veri, rıza (tasdik), hür seçim, özel ve mahremiyet, hastaların vaktine saygı, kalite standartları, emniyet, buluş (çare), yersiz sızıacı ve kişisel çare, şikayet ve tazminat hakkı Bu haklar DSÖ (WHO) ve Avrupa Konseyi göre yayınlanan çoğu milli tebliği ve tavsiyeler ile bağlantılıdır Ayrıca, profesyonel model (misal) ve davranışlar yanı sıra kurumsal standart ve teknik parametreleri de dikkate almaktadırlar
Avrupa Birliği ülkelerinin ulusal sıhhat sistemleri hasta haklarına ilişkin fazla(sıradan) ayrı gerçekleri (realiteleri) belirtmektedir Söz konusu sıhhat sistemlerin bazılarında hasta hakları statüsü, spesifik kanunlar, yönetimle ilgili düzenlemeler, hizmet sözleşmeleri, ombudspersons (halkın kamu yetkililerinden şikayetlerini inceleyen yetkili), alternatif ihtilafların halli prosedürleri,vs bulunmaktadır Bazılarında ise bunlardan hiç biri olmayabilir Şart ne olursa olsun, mevcut Statü vatandaş ve hasta hakları konusunda ulusal sıhhat sistemleri aralarında uyumu sağlayıcı bir araç olarak kullanılabilir Bu, bilhassa Avrupa Birliği ülkeleri arasında serbest geçiş (dolaşım) ve genişletme süreci açısından çok önemlidir
Statü, bu hakların korunması ya da değil edilmesine ilişkin sivil topluma, milli ve Avrupa Birliği Kurumlarına ve faaliyetleri ile katkıda bulunabilecek herkesin dikkatine sunulmaktadır Mevcut Avrupa gerçeği ile bağlantısı ve sağlık durumu konusundaki eğilimleri ile bu Statü gelecekte kullanılıp zamanla geliştirilecektir
Statünün yürütülmesi (uygulanması) sorumluluğu, milli düzeyde hasta hakları konusuyla ilgilenen aktif vatandaşlık kurumlarına verilecektir Bu konuda, idareciler, hükümetler, parlamento ve yönetimsel kadrolar yanı sıra afiyet profesyonellerinin taahhütleri de (sorumlulukları) gerekecektir
*
Avrupa Birliği ülkelerinin milli sağlık sistemleri arasında farklılıklar olmasına rağmen hasta, tüketici, kullanıcı, aile bireyleri, kuvvetsiz popülasyonlar (azınlıklar) ve risk taşıyan alışılagelmiş sıradan insanların hakları konusunda benzer şartları öne sürmektedirler “Avrupa Sosyal Modeline (sıhhat konusunda dünyanın her uygun çare hakkı) ilişkin ciddi ve resmi tebliğlerin bulunmasına rağmen, gözlenen bir fazla kısıtlama ve adaletsizlik bu hakkın doğrusu olup olmadığının sorgulanması gerektiğini ortaya koymaktadır
Avrupa vatandaşları gibi, hakların teorik olarak doğrulanıp, uygulamaya gelince finansman sıkıntısı (mali sınırlamalar) yüzünden red edilmelerini kabul edemeyiz Mali kısıtlamalarının mevcudiyeti, hasta haklarını red etmeyi ve zedelemeyi gerektirmez Bu hakların kanun ile belirlenip sonradan kaale alınmamaları ve tercih kampanyalarında (programlarında) gündeme getirilip sonra yeni hükümet kurulunca unutulmaları kabul edilemez
Esas Haklar Nice Ana Sözleşmesi, yeni Avrupa Anayasasının yakında bir parçası olacaktır Şu lahza tehlike aşağıda olan hasta hakları ile ilgili 14 maddelik tebliğin temelini oluşturmaktadır: koruyucu tedbirler, kullanım, veri, rıza (tasdik), hür seçim, özel ve mahremiyet, hastaların vaktine saygı, kalite standartları, emniyet, buluş (çare), yersiz sızıacı ve kişisel çare, şikayet ve tazminat hakkı Bu haklar DSÖ (WHO) ve Avrupa Konseyi göre yayınlanan çoğu milli tebliği ve tavsiyeler ile bağlantılıdır Ayrıca, profesyonel model (misal) ve davranışlar yanı sıra kurumsal standart ve teknik parametreleri de dikkate almaktadırlar
Avrupa Birliği ülkelerinin ulusal sıhhat sistemleri hasta haklarına ilişkin fazla(sıradan) ayrı gerçekleri (realiteleri) belirtmektedir Söz konusu sıhhat sistemlerin bazılarında hasta hakları statüsü, spesifik kanunlar, yönetimle ilgili düzenlemeler, hizmet sözleşmeleri, ombudspersons (halkın kamu yetkililerinden şikayetlerini inceleyen yetkili), alternatif ihtilafların halli prosedürleri,vs bulunmaktadır Bazılarında ise bunlardan hiç biri olmayabilir Şart ne olursa olsun, mevcut Statü vatandaş ve hasta hakları konusunda ulusal sıhhat sistemleri aralarında uyumu sağlayıcı bir araç olarak kullanılabilir Bu, bilhassa Avrupa Birliği ülkeleri arasında serbest geçiş (dolaşım) ve genişletme süreci açısından çok önemlidir
Statü, bu hakların korunması ya da değil edilmesine ilişkin sivil topluma, milli ve Avrupa Birliği Kurumlarına ve faaliyetleri ile katkıda bulunabilecek herkesin dikkatine sunulmaktadır Mevcut Avrupa gerçeği ile bağlantısı ve sağlık durumu konusundaki eğilimleri ile bu Statü gelecekte kullanılıp zamanla geliştirilecektir
Statünün yürütülmesi (uygulanması) sorumluluğu, milli düzeyde hasta hakları konusuyla ilgilenen aktif vatandaşlık kurumlarına verilecektir Bu konuda, idareciler, hükümetler, parlamento ve yönetimsel kadrolar yanı sıra afiyet profesyonellerinin taahhütleri de (sorumlulukları) gerekecektir
*