Bioelektrik yuku

İnsandaki butun dokular ve hucreler elektrikle yuklu­dur Aslında tıpkı bir alkali pilin calışmasına benzer Alka­li pilin artı ve eksi kutbu gibi, hucrenin de bir cekirdeği (nukleus) ve sitoplazması vardır Doğanın dengesine uy­gun olarak, hucrenin cekirdek ve stoplazması da kendi kar­şıtını ceker Cekirdek pozitif, stoplazma ise negatif “ku­tuptur Karşı yuk kendi alanında toplandığında, hucre icindeki enerji akımı icin potansiyel artar Hucre icindeki enerji potansiyeli ne kadar cok olursa, hucre de o kadar sağlıklı olur
İnsan hucresi de alkali pil gibi kendi karşıt yukunu ya­ratma kimyasına dayanır: Bazı mineraller negatif (alkali), bazıları da pozitif (asit) yukludur İnsan bedeninde, bu mi­neraller enerji uretimi (karbonhidratların yakılması) sure­since serbest kalırlar Bu esnada ayrıca hafif asidik atıklaruretilir Sağlıklı hucrelerin cekirdeğinde ve stoplazmasında yeterli miktarda, ayrı ayrı negatif ve pozitif yuk rezervi bu­lunur Canlı besinlerle beslenme, hucresel enerjiyi yuksek tutmak icin gerekli olan biyoaktif alkali ve asit elementleri­nin seviyesini yuksek tutarken, hucredeki asitli atıkları du­şuk seviyede tutar
Hucrenin cekirdeğindeki biyoaktif asit miktarı geriledi­ğinde, hucre sağlıksız bir duruma duşer Daha onemlisi, stoplazmada yeterli miktarda uygun biyoaktif alkali rezervi yoksa, ama buna rağmen ceşitli kaynaklardan yığılmış fazla miktarda asitli atık madde birikmişse, bu da hucreyi sağlık­sız duruma getirir Sonuc olarak, cekirdek ve stoplazma ara­sındaki yuk ve hucresel enerji kaynakları azalır, bu da metabolik asidin birikmesini kolaylaştırır Hucresel enerjinin azal­ması, fiziksel rahatsızlıklarla sonuclanan bir dizi olumsuzlu­ğa davetiye cıkarır Nasıl mı?
Elektriksel alanların dayanıklılığı ve gucu, hucrenin gucu­nu gosterir İnsan bedeninde, hucrelerdeki ve hucreler ara­sındaki duzgun elektrik yuku, kendini toksinlerden kurtar­maya ve işine yarayan besin ve oksijenli malzemeleri almaya ortam hazırlar Bu surec, sağlığın ve uzun yaşamın anahtarı­dır Stoplazmadaki kimyasal ortam asidik ortama donduğun­de ve potansiyel enerji, hucredeki bu hayat verici ve alıcı fonksiyonu destekleyecek eşiğin altına duştuğunde hucreler olur
Hucredeki elektriksel potansiyelin duşmesi, hastalığa gi­den yoldaki ilk adımdır Bu, laboratuvara gitmeden once ger­cekleşir ve tanı koymak icin yapılan testler, bedende yolunda gitmeyen tek bir şey dahi bulamaz
Canlı besinlerle beslenmenin biyoelektiriksel faydaları­nın mucidi, Viyana Universitesi Birinci Tıp Kliniği’nin baş­hekimi olan Profesor Hans Eppinger’dir Canlı besinlerle beslenmenin, doku hucreleri ve kılcal damar hucreleri ara­sındaki elektriksel potansiyeli artırarak hucrenin secme kapasitini artırdığını bulmuştur Dr Eppinger, canlı besinlerin hucre ici ve hucre dışı toksin boşaltımı ve besin emilimini onemli derecede artırdığını belirtmiştir Dr Eppinger ve bir­kac meslektaşı, elektriksel potaniyel zayıfladığında ve huc­resel dejenerasyon başladığında, dokulardaki mikroelektriksel potansiyeli yenileyebilen tek şeyin canlı besinler ol­duğunu bulmuşlardır
Guneş ışınları ile yuksek elektron yuku canlı besinlere iletilir, boylece elektrikle yuklenen canlı besinleri yiyerek guneşin elektronlarını alırız Guneş enerjisi ile yoğunlaşan besinler, beden hucrelerine fayda sağlamak uzere beslenir­ler Bu alandaki araştırmacılar, bu yoğunlaşmış elektrik enerjisinin, elektron alışverişinde bulunan ve sistemimizde hareketsiz duran molekulleri harekete gecirdiğine inan­maktadırlar Bu yuzden canlı besinlerdeki yuksek elektrik potansiyeli, iyileşme gucu acısından son derece onemli bir faktordur
Kaliforniya’daki Biyoenerji Bilimleri Kurumu doktoru Valerie V Hunt, hucrelerin biyoenerjisi ile ilgili buldukları­nı, Kirlian fotoğraf tekniği ile dikkatli bir şekilde belgele­miştir Bu ultraviyole film tekniği, herhangi bir yaşam for­mundaki elektriksel gucu acık bir şekilde ortaya koyar Canlı renklerde ortaya cıkan değişmiş elektro ışıma alanla­rının canlı besini sarmaladığını (Şekil 2 – 4′e bakınız), ancak abur – cubur yiyeceklerde elektriksel yaşamın olmadığım gozler onune serer
Buğdayı ele alalım Elektrik yukunun olması ya da elekt­riksel acıdan olu olması, buğdayın nasıl hazırlandığına bağlı olarak değişir Filizlendirilerek yendiğinde, oğutulerek “piş­memiş ekmek yapıldığında ya da bir tepsinin uzerinde ot olarak yetiştirlidiğinde buğdaya canlı besin gozuyle bakabilirsiniz Buğday bu formlardayken elektrik yukunu ve oksi­jen iceriğini korur Buğday bu şekilde tuketildiğinde, besin ve insan hucreleri arasında gercekleşecek olan elektrik ceki­minin ve ozumsemenin normal biyoaktif dongusu sağlanmış olur
Elektrik yuku ile bedene giren canlı besinler icin insan hucreleri oldukca cekicidir Bu da yiyeceklerdeki besinlerin emilimini kolaylaştırır
Aynı miktarda buğdayı oğutup, pişirip ekmek yaptığı­nızda elektriksel yukunu yok etmiş olursunuz Bu şekilde bedene giren buğday, yaşamak icin oksijen ve enzime ihti­yacı olan hucreler icin pek cekici değildir ve besin olarak emilemeyecek kadar uygunsuzdur Bedende ozgurce gezi­nen bu maddeler, hucreleri tıkayan tortular olarak kalırlar Boylece ne besin olarak hucrenin işine yararlar ne de toksin­leri yok edebilirler Beden, yıllar boyu bu olumsuz koşulla­ra karşı koymak icin mucadele edecektir Ancak zaman dol­duğunda savaşı kaybedeceği ve hasta duruma duşeceği ga­rantidir
Gunumuz bilimi, bedenin yaşlanması ve olumune dair bir karara varmış değildir Elektrik yuku tukenmiş mikros­kobik hucrelerimiz tam olarak incelendiğinde bu sorunun yanıtı verilebilir Beden hucrelerinin elektrik yukunu yeni­leyebilen tek şeyin canlı besinler olduğunu da o zaman an­layacağız Cunku bedeni genc kılan tek şey canlı besinler­dir