Bir Bebeğin Yarım Kalmış Gunluğu -Yaşam Hikayeleri

Bir Bebeğin Yarım Kalmış Gunluğunden,
Yaşam Hikayesi Bir Bebeğin Yarım Kalmış Gunluğu

5 Ekim: Bugun var edildim Buradayım Varım Muthiş bir duygu bu Var olduğumu henuz annem ve babam bilmiyor
Bir elma cekirdeğinden bile kucuğum Ama ne de olsa, ben benim Varım ya! Bu bana yetiyor Henuz bedenim belli belirsiz, yuzum yok ama, varlığımı ve benliğimi hissedebiliyorum Bir kız olacağım ve baharda cicekleri seveceğim

19 Ekim: Biraz buyudum Kımıldamam mumkun değil Annem henuz farkında değil ama onun kanıyla besleniyorum Kalbini dolaşıp gelen sımsıcak kan bana geliyor Beni sevecek bir kalbin kıpırtılarını şimdiden hissediyorum Annem beni cok sevecek Annem icin guzel bir surpriz olacağım

23 Ekim: Hic goremediğim bir el ağzımı bicimlendirmeye başladı Dudaklarımda onun dokunuşunu hissediyorum Bu elin dokunduğu yerler dudağım damağım oluyor Duşunun bir yıl sonra bu elin dokunduğu yerde tebessumler acacak, guleceğim Dudağımdan ve dilimden sozler dokulecek Herhalde once Anne!diyeceğim Anne duyuyor musun beni? Seninle konuşacağım Sana guleceğim Kimilerine gore hala daha var değilmişim… Nasıl olur? Varım ve gulucukler sunacak dudaklarım da olmak uzere ya… Hem sonra bir ekmek kırıntısı ne kadar kucuk olursa olsun yine ekmektir Oyle değil mi anneciğim? Ah bir konuşabilsem!

27 Ekim: Bugun pek mutluyum İcimde tatlı bir kıpırtı başladı Artık bir kalbim var Kalbim atmaya başladı Hayatım boyunca boyle atıp duracak Sevgilerle dolduracağım kalbimi Tıpkı anneminki gibi Annem bedeninde iki kalbin birden atmaya başladığını bilseydi ne kadar sevinirdi! Duyuyor musun anne?

2 Kasım: Her gun biraz daha buyuyorum Kollarım ve bacaklarım da bicimlenmeye başladı Hele bir buyusun kollarım bak nasıl kucaklayacağım seni anneciğim Şu ayaklarım da tamamlansın da, beraber cicekli bahcemizde yururuz Belki birlikte okula gideriz

12 Kasım: Ah evet… Bunlar, bunlar ne kadar sevimli ve kucuk şeyler Aman Allah'ım parmaklarım da cıkmaya başladı Bunlarla cicek toplayacağım, annemin elini tutacağım, kalem tutacağım Belki de guzel bir şiir yazacağım Anneciğim, orada mısın? Ellerimi ellerinin arasına koymak icin sabırsızlanıyorum

20 Kasım: Oh, nihayet Annem doktora gitti Burada olduğumu oğrendi Yaşasın! Doktor teyze ozel bir cihazla gordu beni Ultrason diyorlarmış Resmimi bile cekti Sevinmiyor musun anneciğim? Seneye kalmaz kollarının arasında olacağım…

25 Kasım: Artık babam da burada olduğumu biliyor Fakat henuz kız olduğumun farkında değiller Onlara surpriz yapacağım

10 Aralık: Bugun yuzum tamamlandı Artık iki guzel gozum, bir kucuk burnum, dudaklarım ve yanağım var… Anneme benziyorum galiba…

13 Aralık: Artık cevreme bakabiliyorum Etrafım cok karanlık ama olsun Yine de mutluyum Yaşıyorum ve varım Kısa bir sure sonra gun ışığını gorebileceğim, renkleri ve cicekleri tanıyacağım Ruyamda gordum Dunyada gokkuşağı diye bir şey varmış Onu cok merak ediyorum Anneciğim, babacığım sizin yuzunuzu de goreceğim Tanışacağız… Mutlu olacağız Guluşeceğiz

24 Aralık: Kulaklarım daha iyi duyuyor artık Anneciğim, senin kalbinin seslerini duyuyorum Benim kalbimin atışlarını da sen duyabiliyor musun? Hatta sesini bile tanıyabiliyorum Sesin ne kadar tatlı… Hic duymadığım bir şey bu… Guzel ve sağlıklı bir kız olacağım Kollarında uyuyacağım, yuzune bakacağım, o tatlı sesini dinleyeceğim Benim icin ninni de soyleyecek misin anneciğim? Sen de beni ozluyorsundur mutlaka… Beni koklayacaksın Cok seveceksin, değil mi?

28 Aralık: Anne burada bir şeyler oluyor Doktor abla neden mutsuz bakıyor boyle Sen acı cekiyor gibisin Kalp seslerin değişti Sustun Benimle niye konuşmuyorsun anne? Anne… Anne… Anneciğim… Yuzumde soğuk bir şey hissediyorum Anne, yuzumu parcalıyorlar Anne bir şeyler yap… Anne… Kolumu cekiyorlar anne… Canım yanıyor anne Anne… Ayaklarımı parcalıyor bu şey anne Beni sana bağlayan damarı kopardılar anne… Anne kalbimi parcalıyorlar… Anneciğim… Anne… Anne… Anne…

Ah! Kurtajınız tamamlandı hanımefendi Gecmiş olsun !

Netten alıntı