Bir zamanlar sen vardın..

BIR ZAMANLAR sen vardın Tutunacak yeri kalmadı hayatımın, kendime tutunuyorum, savruluyorum düşlerimin içinde, kahroluyorum Çekip gitmek istiyorum buralardan, nereye varacağımı bilmediğim uzun bir yolda, yanıma hiç birşey almadan, ardımda hiç kimseyi bırakmadan, hareket etmek istiyorum, hiç bir yere varmadan BIR ZAMANLAR sen vardınSanaydı bütün yolculuklarım ​ Kendi kendimin prensesiyim ben Kendi yalnızlığıma buyuruyorum her şeyiYalnızlığımın krallığında,yalnızlığımı yönetiyorum Yüksek duvarlar örmeliyim ülkeme Kimseyi içeri almamalıyım Öksüz kalırsa insan, ancak o vakit kurtulur yaralanmaktan BIR ZAMANLAR sen vardın Senden aldığım tüm yaralarım ​ Kaçmalıyım biliyorumAcılarımın sonu gelene dek kaçmalıyım Bomboş odalarda ağlamalıyım Zinde görünmeliyim tüm insanlara Kendimi korumalıyım Oyunlar oynamalıyım Yıkılmazmışım gibi, kırılmazmışım gibi, dinç ve sakin olmalıyım Sığınmalıyım kendi krallığıma, savaşlarımı kendi içimde yaşamalıyım BIR ZAMANLAR sen vardın Tüketti beni oyunların​ Kimseler bilmemeli, görmemeli tükendiğimiBir seçim zannetmeli Sebebinin sen olduğu bilinmemeli yalnızlığımın İçimde kalan senimin güzelliğini korumaya çalıştığımı görmemeli ÇOK ESKIDEN sen vardınGerçektin Yanımdaydın ​ Şu Anda yoksun, varlığım can çekişiyorKimsenin bilmediği, görmediği bir acıyı yaşıyorum kendimi hapsettiğim yalnızlıkta Gelsen Tutsan ellerimden, can versen içimde bir türlü bitiremediğim varlığına Kaçışlarıma bir son versenYıksan bütün duvarlarımı, her tarafta hayata döndürsenHayata tutunmayı öğretsen Savrulmasam, değil olmasam, yaralanmasam BIR ZAMANLAR sen vardınYoksun, ölmekten beter ​ Sadece gelsen Zannettiğim gibi güzel olmayacak olsa da,gelsen, Bu bile yeter alıntı