Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
iltasyazilim
FD Üye
Allahü Teala buyurur ki:
“De ki: Ey günahlara dalıp haddi aşan kullarım! Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin Çünkü Allah bütün günahları bağışlar Şüphesiz O, çok bağışlayan, çok acıyandır Size azap gelip çatmadan önce Rabbinize dönün ve O’na teslim olun
Rasulullah (sav) Efendimiz, meâlini verdiğimiz bu ayet hakkında buyurmuştur ki:
“Bana, dünya ve içindekiler verilseydi, bu ayet kadar sevinmezdim
Hiç şüphesiz Efendimizin bu sevinci ümmeti içindir Çünkü Cenabý Hakk O’nun, makamına göre kusur sayılacak bütün hatalarını affettiğini müjdelemiştir
Tövbe kapısı kula ölüm gelene kadar açıktır Bu açık kapıdan, Allah’tan korkarak, O’nun rızasını arayarak, kul olduğunu anlayarak kim girerse, tövbesi geçerli olur, günahı affedilir
Küfür ve şirk dahil her günahın tövbesi vardır Akıllı olup buluğa eren her insanın Yüce Allah’a iman etmesi, hükümlerine teslim olması, emirlerine uyması ve kusurları için tövbe etmesi farzdır Bu iman, teslimiyet ve tövbe sevgi ve iradeyle ölmeden evvel olmalıdır Tövbe sadece Allah’tan korkulduğu için yapılmalıdır Allah rızası düşünülmeyen pişmanlıklar faydasızdır Kul, kusurlarına kalbini Allah’tan perdelediği için pişman olmalıdır Çünkü, insanlar arasında kınanmaktan korkup kötü şeyleri terk etmek, itibarını kurtarmak için tövbe yapmak, halkın içinde rezil olurum endişesiyle yaptıklarından pişman olmak tövbe delildir
Tövbe, irade ve sevgi ile Yüce Allah’a dönmektir
Tövbe, kalbin Yüce Allah’tan uzaklığına yanmak, nefsin gafletine ağlamaktır
Ölüm gelene kadar tövbe kapısı herkese açıktır Bu rahmet kapısını Yüce Rabbimiz açmıştır ve kalbe tövbe duygusunu o vermiştir Hiç kimse o kapıyı kapatamaz ve insanı tövbe nimetinden mahrum edemez
Arifibillah Muhyiddin b Arabî’nin (ks), belirttiği gibi;146 ilâhî rahmetten ümidi kesmek, insanın fıtratındaki kulluk kabiliyetinin tamamen yok olması demektir Halbuki bir fıtratta azıcık ilâhî nur kalmışsa, onun Allah’ın gazabını geçen geniş rahmetine ulaşması, Rabbine dönmesi, O’nu sevmesi ve O’na sevilmesi mümkündür
İmam Kuşeyrî (ks): “Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin ayetine şu manayı vermiştir:
“Ey kulum! Bizim kapımıza gelip gitmeyi kessen de, kalbini bizden koparma Bizden sevgini ve ümidini kesme Şüphesiz Allah, bütün günahları affeder Kul şunu da bilmelidir ki, onun kurtuluşu kendi yönelmesiyle değil, Allah’ın lutfuyla olmaktadır Allah’ın özel yardımıyla kul Rabbine yönelmektedir Yoksa, kendi gayret ve yönelmesiyle Yüce Allah’ın fazlına ulaşmış değildir
Rasulullah (sav) Efendimiz buyurmuştur ki:
“Şüphesiz Allah, üzerine perde çekilmediği sürece tövbe eden kulunu affeder Kendisine:
Kulun üzerine perde çekilmesi nasıl olur? diye sorulunca:
Müşrik olarak ölmesidir, buyurdu148
Efendimizin (sav) şu müjdesi çok önemli:
“Bir kul, günah olan bir amel yaptığında, peşinden:
Rabbim! Ben bir günah isledim; beni affet! diye yalvarırsa Allahü Teala:
Kulum bir günah isledi; kendisini affedecek ve hesaba çekecek bir Rabbi olduğunu bildi Ben kulumu affettim! buyurur Sonra kul, tekrar bir günah işlediğinde:
Rabbim! Ben bir günah isledim; beni affet! diye yalvarır Allahü Teala:
Kulum bir günah işledi, kendisini affedecek ve hesaba çekecek bir Rabbi olduğunu bildi Ben kulumu affettim! buyurur Kul döner bir günah daha işler Yine:
Rabbim! Ben bir günah isledim; beni affet! diye yalvarır Allahü Teala:
Kulum bir günah isledi; kendisini affedecek ve hesaba çekecek bir Rabbi olduğunu bildi Ey meleklerim! siz şahit olun, ben, kulumu affettim, ne yaparsa yapsın!
buyurur
Kul ne halde olursa olsun, Yüce Rabbine itimat etmeli ve O’na karşı güzel zan beslemelidir O (cc), kullarına, zatına karşı takındıkları tavır ve taşıdıkları zanna göre muamele etmektedir şu hâdisede olduğu gibi: Hz Rasulullah (sav) anlatıyor:
“Sizden evvelki ümmetler içinde bir adam vardı Allahu Teala’nın varlığına ve birliğine iman hariç, işe yarar hiçbir hayırlı ameli yoktu Bir gün ailesine dedi ki:
Öldüğüm zaman beni yakınız Kemiklerimi havanda döverek toz ediniz Sonra rüzgarlı bir günde bu tozun yarısını karaya, yarısını denize atınız! Vasiyet yerine getirildi Aziz ve Celil olan Allah rüzgara: ‘Dağıttığın tozları topla’ buyurdu Rüzgar tozları topladı, ilâhi huzura getirdi Hak Teala adama:
Neden böyle hareket ettin? diye sordu Adam:
Senden haya ettiğim, utandığım için ya Rab, diye cevap verdi O zaman Allahu Teala:
Ben de seni mağfiret ettim, buyurdu
KAYNAKLARIYLA TASAVVUF 2
Dr Dilaver SELVİ
SEMERKAND
“De ki: Ey günahlara dalıp haddi aşan kullarım! Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin Çünkü Allah bütün günahları bağışlar Şüphesiz O, çok bağışlayan, çok acıyandır Size azap gelip çatmadan önce Rabbinize dönün ve O’na teslim olun
Rasulullah (sav) Efendimiz, meâlini verdiğimiz bu ayet hakkında buyurmuştur ki:
“Bana, dünya ve içindekiler verilseydi, bu ayet kadar sevinmezdim
Hiç şüphesiz Efendimizin bu sevinci ümmeti içindir Çünkü Cenabý Hakk O’nun, makamına göre kusur sayılacak bütün hatalarını affettiğini müjdelemiştir
Tövbe kapısı kula ölüm gelene kadar açıktır Bu açık kapıdan, Allah’tan korkarak, O’nun rızasını arayarak, kul olduğunu anlayarak kim girerse, tövbesi geçerli olur, günahı affedilir
Küfür ve şirk dahil her günahın tövbesi vardır Akıllı olup buluğa eren her insanın Yüce Allah’a iman etmesi, hükümlerine teslim olması, emirlerine uyması ve kusurları için tövbe etmesi farzdır Bu iman, teslimiyet ve tövbe sevgi ve iradeyle ölmeden evvel olmalıdır Tövbe sadece Allah’tan korkulduğu için yapılmalıdır Allah rızası düşünülmeyen pişmanlıklar faydasızdır Kul, kusurlarına kalbini Allah’tan perdelediği için pişman olmalıdır Çünkü, insanlar arasında kınanmaktan korkup kötü şeyleri terk etmek, itibarını kurtarmak için tövbe yapmak, halkın içinde rezil olurum endişesiyle yaptıklarından pişman olmak tövbe delildir
Tövbe, irade ve sevgi ile Yüce Allah’a dönmektir
Tövbe, kalbin Yüce Allah’tan uzaklığına yanmak, nefsin gafletine ağlamaktır
Ölüm gelene kadar tövbe kapısı herkese açıktır Bu rahmet kapısını Yüce Rabbimiz açmıştır ve kalbe tövbe duygusunu o vermiştir Hiç kimse o kapıyı kapatamaz ve insanı tövbe nimetinden mahrum edemez
Arifibillah Muhyiddin b Arabî’nin (ks), belirttiği gibi;146 ilâhî rahmetten ümidi kesmek, insanın fıtratındaki kulluk kabiliyetinin tamamen yok olması demektir Halbuki bir fıtratta azıcık ilâhî nur kalmışsa, onun Allah’ın gazabını geçen geniş rahmetine ulaşması, Rabbine dönmesi, O’nu sevmesi ve O’na sevilmesi mümkündür
İmam Kuşeyrî (ks): “Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin ayetine şu manayı vermiştir:
“Ey kulum! Bizim kapımıza gelip gitmeyi kessen de, kalbini bizden koparma Bizden sevgini ve ümidini kesme Şüphesiz Allah, bütün günahları affeder Kul şunu da bilmelidir ki, onun kurtuluşu kendi yönelmesiyle değil, Allah’ın lutfuyla olmaktadır Allah’ın özel yardımıyla kul Rabbine yönelmektedir Yoksa, kendi gayret ve yönelmesiyle Yüce Allah’ın fazlına ulaşmış değildir
Rasulullah (sav) Efendimiz buyurmuştur ki:
“Şüphesiz Allah, üzerine perde çekilmediği sürece tövbe eden kulunu affeder Kendisine:
Kulun üzerine perde çekilmesi nasıl olur? diye sorulunca:
Müşrik olarak ölmesidir, buyurdu148
Efendimizin (sav) şu müjdesi çok önemli:
“Bir kul, günah olan bir amel yaptığında, peşinden:
Rabbim! Ben bir günah isledim; beni affet! diye yalvarırsa Allahü Teala:
Kulum bir günah isledi; kendisini affedecek ve hesaba çekecek bir Rabbi olduğunu bildi Ben kulumu affettim! buyurur Sonra kul, tekrar bir günah işlediğinde:
Rabbim! Ben bir günah isledim; beni affet! diye yalvarır Allahü Teala:
Kulum bir günah işledi, kendisini affedecek ve hesaba çekecek bir Rabbi olduğunu bildi Ben kulumu affettim! buyurur Kul döner bir günah daha işler Yine:
Rabbim! Ben bir günah isledim; beni affet! diye yalvarır Allahü Teala:
Kulum bir günah isledi; kendisini affedecek ve hesaba çekecek bir Rabbi olduğunu bildi Ey meleklerim! siz şahit olun, ben, kulumu affettim, ne yaparsa yapsın!
buyurur
Kul ne halde olursa olsun, Yüce Rabbine itimat etmeli ve O’na karşı güzel zan beslemelidir O (cc), kullarına, zatına karşı takındıkları tavır ve taşıdıkları zanna göre muamele etmektedir şu hâdisede olduğu gibi: Hz Rasulullah (sav) anlatıyor:
“Sizden evvelki ümmetler içinde bir adam vardı Allahu Teala’nın varlığına ve birliğine iman hariç, işe yarar hiçbir hayırlı ameli yoktu Bir gün ailesine dedi ki:
Öldüğüm zaman beni yakınız Kemiklerimi havanda döverek toz ediniz Sonra rüzgarlı bir günde bu tozun yarısını karaya, yarısını denize atınız! Vasiyet yerine getirildi Aziz ve Celil olan Allah rüzgara: ‘Dağıttığın tozları topla’ buyurdu Rüzgar tozları topladı, ilâhi huzura getirdi Hak Teala adama:
Neden böyle hareket ettin? diye sordu Adam:
Senden haya ettiğim, utandığım için ya Rab, diye cevap verdi O zaman Allahu Teala:
Ben de seni mağfiret ettim, buyurdu
KAYNAKLARIYLA TASAVVUF 2
Dr Dilaver SELVİ
SEMERKAND
