iltasyazilim
FD Üye
Çocuklarda Özgüven
Özgüven; temel olarak 0 6 yaşlarında, ailedeki yaşantılardan kazanılır Özgüven;yani kendine güven kavramı, bir şeyi yaparken bireyin kendine inanması, bu işi yapabilirim, diyebilmesidir
Özgüven denilen kavram çocuklukta nasıl sağlam temellenir?
Herkesin yapabileceği ve yapamayacağı şeyler vardır Örneğin ben, Naim Süleymanoğlu gibi halterde dünya rekortmeni olabilirdim Minik yaştan beri uyumlu antrenman ve zorunlu gıdaları alsaydım, ben de rekortmen bir sporcu olarak karşınıza çıkabilirdim Şunu sorabilirdiniz; hocam sen nerede, Naim Süleymanoğlu gibi olmak nerede, diyebilirsiniz Genetik özellikleri bir kenara bırakırsak onun gibi olabilirdim Dünya şampiyonluğu bir tarafa, insanın kendine güveni; yani özgüveni tam olabilmesi için ailesinden yardım alması gerekli
Doğan Cüceloğlu'nun bir televizyon programında vermiş olduğu şu örnek, çok basit bir misal gibi görünüyor lakin çok manâlı ve dikkat edilmesi gerekir Doğan Cüceloğlu, Amerika'daki eğitimi sırasında Amerikalı bir yardımcı ile aynı odayı paylaşmak zorunda kalmış Bir gün Amerikalı asistan, çocuğunu getirmiş Çocuk 1,5 ' 2 yaşlarındaymış Çocuk,koltuğa çıkmaya çalışıyormuş, hocamız da iyilik olsun diye çocuğa tezgâhtar olup onun koltukta bakımlı oturmasını sağlamak istemiş Aniden neye uğradığını şaşırmış Amerikalı muavin arkadaşı:' Sen ne yapıyorsun? O, koltuğa çıkabilir! Böyle yaparak ona iyilik yaptığını mı sanıyorsun? Onun yapacağı işleri yaparak onun kendine güvenini zedeliyorsun' demiş
Biz de öyle yapmıyor muyuz? 'Aman o bilmez, o yapamaz' demiyor muyuz? Acaba kaçımız minik çocukların kendi kendilerine yemek yemeleri için fırsat vermişizdir?' Aman çevreyi kirletir, üzerine döker, karnını tam doyuramaz' vb Bunun gibi yüzlerce mazeret taşıyan cümle söyleyip dururuz Bazen bir su getirmesini isteriz ,getirmeyince: 'Artık büyüdün ,bir su bile getiremiyorsun' Diğer bir şey olunca:'Sen küçüksün, sen bunu yapamazsın' Çocuklara karşı çelişkili ifadeler kullanmamız ,çocuğun çevresine ve kendisine olan güven duygusunu ne kadar etkiler?
Manâlı olan, çocuğumuza yardım etmek değil; onun yapabileceği işleri ona ele vermek, yapamadığıı işlerde ona asistan olmaktır Yapabileceği işlerin altından kalkabiliyorsa çocuk, böyle bir refah sağlamışsa ona ebeveyn, çocuk kendine güvenecektir
Gelişimdeki sırayı incelersek en son artan adale grubu ,ince motor kaslardır Pabuç bağcıklarını bağlamak için ince motor kasların gelişmesi gerekir Çocuk, 5 6 yaşlarına gelince pabuç bağlarını kendisinin bağlaması için ona müsade verin Eğer çocuk zorluk çekiyorsa ona biraz vakit tanıyın, halen gerçekleştirmek istediğini yapamıyorsa destekleyici ifadeler kullanarak muavin olmaya çalışın, gerekiyorsa ayakkabısının bağlarını birlikte bağlayın
Sizin için önemsiz görünen bir şey olarak görülse de unutmayın, çocuğunuz için çok kayda değer olabilir Unutmayalım oysa çocuğunuz, kişiliğinin temellerini 06 yaş aralarında kazanır Eğer bu dönemde onu bir birey olarak kabul ederseniz, ilerleyen yıllarda sağlam bir karaktere sahip olacaktır İlerleyen yaşantısında çocuğunuz, kendine güveni olan, özgürce karar verebilen ve yükümlülük alabilen bir birey olabilir
Özgüveni yetersiz olan halk müziği, hür ve gerçekçi kararlar veremezler, ama bir grubun etkisinde olarak karar verebilirler Sorumluluktan muhtemel olduğu dek kaçınırlar, aldıkları sorumlulukta ise insanları hoşuna gitmek için yine yakın çevre grubunun etkisinden çıkamadan almış oldukları sorumlulukları yerine getirirler
Özgüveni yüksek olan halk müziği bağımsızlık ve realist karar verme yeteneğine sahiplerdir Kimsenin etkisinde kalmadan kararlarını verebilirler Sorumluktan kaçmaz ve becerikli düşünceler ile o sorumluluğu yerine getirirler
Unutmayalım ne ekersek onu biçersiniz
Buğday ektiğiniz yerden nohut yetişmesini beklemeniz ne dek realist? Çocuğunuza ne verirseniz, ileride çocuğunuz onu sizlere ve topluma verir Çocuğunuza güven tohumları ekmemişseniz çocuğunuzun kendine güvenebilen bir insan olmasını bekleyemezsiniz Bu güven duygusunu, sadece kendine yok, çevresindeki insanlara karşısında da geliştiremez İlişkileri, sembiyotik ilişki şeklinde olur (İsmet Oktay'ın Yazısına Bakın 'Sembiyoz Sembiyotik İlişki')
Dünyanın en güç işi;anne ve baba olmaktır
Çocuk yetiştirmeyi bir çorba yapmaya benzetirim; eğer tuzu beceriksiz veya pozitif koyarsanız çorbadan bir tat alamazsınız Fakat bir ayrım var çocukta: Yemeği yemediğiniz gibi kenara bırakma şansınız da yokturKatkı maddelerini iyi katmanız gerekli ama o da kendine güvenen bir insan olarak toplumda yerini alabilsin Yemek iyi olmazsa yemezsiniz, peki ya ÇOCUK?
Çocuğumuzu bütün tehlikelerden tehditlerden koruyamaya amaçlamak, tamamiyle anne babalık sayılmaz
Çocuğunuzu bir kişi olarak görün ve ona o kadar davranın Kaş yapayım derken göz çıkarmayın *
Özgüven; temel olarak 0 6 yaşlarında, ailedeki yaşantılardan kazanılır Özgüven;yani kendine güven kavramı, bir şeyi yaparken bireyin kendine inanması, bu işi yapabilirim, diyebilmesidir
Özgüven denilen kavram çocuklukta nasıl sağlam temellenir?
Herkesin yapabileceği ve yapamayacağı şeyler vardır Örneğin ben, Naim Süleymanoğlu gibi halterde dünya rekortmeni olabilirdim Minik yaştan beri uyumlu antrenman ve zorunlu gıdaları alsaydım, ben de rekortmen bir sporcu olarak karşınıza çıkabilirdim Şunu sorabilirdiniz; hocam sen nerede, Naim Süleymanoğlu gibi olmak nerede, diyebilirsiniz Genetik özellikleri bir kenara bırakırsak onun gibi olabilirdim Dünya şampiyonluğu bir tarafa, insanın kendine güveni; yani özgüveni tam olabilmesi için ailesinden yardım alması gerekli
Doğan Cüceloğlu'nun bir televizyon programında vermiş olduğu şu örnek, çok basit bir misal gibi görünüyor lakin çok manâlı ve dikkat edilmesi gerekir Doğan Cüceloğlu, Amerika'daki eğitimi sırasında Amerikalı bir yardımcı ile aynı odayı paylaşmak zorunda kalmış Bir gün Amerikalı asistan, çocuğunu getirmiş Çocuk 1,5 ' 2 yaşlarındaymış Çocuk,koltuğa çıkmaya çalışıyormuş, hocamız da iyilik olsun diye çocuğa tezgâhtar olup onun koltukta bakımlı oturmasını sağlamak istemiş Aniden neye uğradığını şaşırmış Amerikalı muavin arkadaşı:' Sen ne yapıyorsun? O, koltuğa çıkabilir! Böyle yaparak ona iyilik yaptığını mı sanıyorsun? Onun yapacağı işleri yaparak onun kendine güvenini zedeliyorsun' demiş
Biz de öyle yapmıyor muyuz? 'Aman o bilmez, o yapamaz' demiyor muyuz? Acaba kaçımız minik çocukların kendi kendilerine yemek yemeleri için fırsat vermişizdir?' Aman çevreyi kirletir, üzerine döker, karnını tam doyuramaz' vb Bunun gibi yüzlerce mazeret taşıyan cümle söyleyip dururuz Bazen bir su getirmesini isteriz ,getirmeyince: 'Artık büyüdün ,bir su bile getiremiyorsun' Diğer bir şey olunca:'Sen küçüksün, sen bunu yapamazsın' Çocuklara karşı çelişkili ifadeler kullanmamız ,çocuğun çevresine ve kendisine olan güven duygusunu ne kadar etkiler?
Manâlı olan, çocuğumuza yardım etmek değil; onun yapabileceği işleri ona ele vermek, yapamadığıı işlerde ona asistan olmaktır Yapabileceği işlerin altından kalkabiliyorsa çocuk, böyle bir refah sağlamışsa ona ebeveyn, çocuk kendine güvenecektir
Gelişimdeki sırayı incelersek en son artan adale grubu ,ince motor kaslardır Pabuç bağcıklarını bağlamak için ince motor kasların gelişmesi gerekir Çocuk, 5 6 yaşlarına gelince pabuç bağlarını kendisinin bağlaması için ona müsade verin Eğer çocuk zorluk çekiyorsa ona biraz vakit tanıyın, halen gerçekleştirmek istediğini yapamıyorsa destekleyici ifadeler kullanarak muavin olmaya çalışın, gerekiyorsa ayakkabısının bağlarını birlikte bağlayın
Sizin için önemsiz görünen bir şey olarak görülse de unutmayın, çocuğunuz için çok kayda değer olabilir Unutmayalım oysa çocuğunuz, kişiliğinin temellerini 06 yaş aralarında kazanır Eğer bu dönemde onu bir birey olarak kabul ederseniz, ilerleyen yıllarda sağlam bir karaktere sahip olacaktır İlerleyen yaşantısında çocuğunuz, kendine güveni olan, özgürce karar verebilen ve yükümlülük alabilen bir birey olabilir
Özgüveni yetersiz olan halk müziği, hür ve gerçekçi kararlar veremezler, ama bir grubun etkisinde olarak karar verebilirler Sorumluluktan muhtemel olduğu dek kaçınırlar, aldıkları sorumlulukta ise insanları hoşuna gitmek için yine yakın çevre grubunun etkisinden çıkamadan almış oldukları sorumlulukları yerine getirirler
Özgüveni yüksek olan halk müziği bağımsızlık ve realist karar verme yeteneğine sahiplerdir Kimsenin etkisinde kalmadan kararlarını verebilirler Sorumluktan kaçmaz ve becerikli düşünceler ile o sorumluluğu yerine getirirler
Unutmayalım ne ekersek onu biçersiniz
Buğday ektiğiniz yerden nohut yetişmesini beklemeniz ne dek realist? Çocuğunuza ne verirseniz, ileride çocuğunuz onu sizlere ve topluma verir Çocuğunuza güven tohumları ekmemişseniz çocuğunuzun kendine güvenebilen bir insan olmasını bekleyemezsiniz Bu güven duygusunu, sadece kendine yok, çevresindeki insanlara karşısında da geliştiremez İlişkileri, sembiyotik ilişki şeklinde olur (İsmet Oktay'ın Yazısına Bakın 'Sembiyoz Sembiyotik İlişki')
Dünyanın en güç işi;anne ve baba olmaktır
Çocuk yetiştirmeyi bir çorba yapmaya benzetirim; eğer tuzu beceriksiz veya pozitif koyarsanız çorbadan bir tat alamazsınız Fakat bir ayrım var çocukta: Yemeği yemediğiniz gibi kenara bırakma şansınız da yokturKatkı maddelerini iyi katmanız gerekli ama o da kendine güvenen bir insan olarak toplumda yerini alabilsin Yemek iyi olmazsa yemezsiniz, peki ya ÇOCUK?
Çocuğumuzu bütün tehlikelerden tehditlerden koruyamaya amaçlamak, tamamiyle anne babalık sayılmaz
Çocuğunuzu bir kişi olarak görün ve ona o kadar davranın Kaş yapayım derken göz çıkarmayın *