iltasyazilim
FD Üye
Parmak Emme Alışkanlığı
Parmak emme, olağan çocuklarda herhangi bir piskopatolojik faktör olmaksızın 34 yaşlarına değin görülen bir olgudurBebeklerin birçok başparmaklarını veya öteki parmaklarını emerler Zararsız bir davranış olan parmak emmeye hemen bebeklerin tümünde rastlanmasının en önde gelen nedeni,yeni doğan bebeklerin parmak emmeyi daha anne rahminde, (uterus) öğrenmiş bulunmaları ve doğuştan sahip oldukları en zinde reflekslerden birinin emme refleksi olmasıdırNitekim ender olarak yeni doğan bir takım bebeklerin parmak veya bileklerinde görülen kabarcıklar bunun bir sonucu olmaktır Annelerin büyük bir çoğunluğu parmak emmenin açlıktan kaynaklandığını düşünürlerOysa bu emme %50'den %87'lere varan yüksek bir oranda beslenmeye yan olmayan yaygın bir davranış niteliğinde görülür1 yaş çocuklarının derhal yarısı parmaklarını emerler9 ayda itibaren uykuyla parmak emme aralarında yakın bir ilişkinin olduğu, uykusu gelen bebeğin parmağını ağzına götürdüğü görülür Çocuğu parmak emmeden vazgeçirmek üzere yapılan çabalar, 3 yaşına dek çocuk tarafından dirençle karşılanır Bazı bebekler yeni dişlerinin çıkması ,bazıları da zorlukla karşılaştıklarında utanma ve sıkılma belirtisi olarak parmaklarını emerler Genelde 18 ay dolaylarında sıklaşan parmak emmenin 4 yaşına doğru kaybolması beklenir Araştırmalar en geç 56 yaşlarında sona erdiği takdirde parmak emmenin zararının olmadığını,fakat süregelmesi halinde dişlerde deformasyona niçin olabileceğini kanıtlamıştır Daha Aşağı ıslatmada olduğu gibi, sürekli parmak emme alışkanlığı da psikolojik sorun ve gerginliklerin bir sonucu olarak gelişebilir
Ebeveynler parmağını emen çocukların çene kemikleri ve dişleri üzerinde ama etkilerini düşünerek endişeye kapılabilir Parmak emmenin daha aşağı ve üstteki dişleri geri ittiği doğrudur Parmak emmenin dişleri ne değin etkilediği parmak emme süresine ve en önemlisi parmağın ağızda ancak duruşuna bağlıdır Süt dişlerinde oluşan bu değişim 6 yaşından daha sonra çıkan ana dişleri etkilemediği muhabere etmektedir *
Parmak emme, olağan çocuklarda herhangi bir piskopatolojik faktör olmaksızın 34 yaşlarına değin görülen bir olgudurBebeklerin birçok başparmaklarını veya öteki parmaklarını emerler Zararsız bir davranış olan parmak emmeye hemen bebeklerin tümünde rastlanmasının en önde gelen nedeni,yeni doğan bebeklerin parmak emmeyi daha anne rahminde, (uterus) öğrenmiş bulunmaları ve doğuştan sahip oldukları en zinde reflekslerden birinin emme refleksi olmasıdırNitekim ender olarak yeni doğan bir takım bebeklerin parmak veya bileklerinde görülen kabarcıklar bunun bir sonucu olmaktır Annelerin büyük bir çoğunluğu parmak emmenin açlıktan kaynaklandığını düşünürlerOysa bu emme %50'den %87'lere varan yüksek bir oranda beslenmeye yan olmayan yaygın bir davranış niteliğinde görülür1 yaş çocuklarının derhal yarısı parmaklarını emerler9 ayda itibaren uykuyla parmak emme aralarında yakın bir ilişkinin olduğu, uykusu gelen bebeğin parmağını ağzına götürdüğü görülür Çocuğu parmak emmeden vazgeçirmek üzere yapılan çabalar, 3 yaşına dek çocuk tarafından dirençle karşılanır Bazı bebekler yeni dişlerinin çıkması ,bazıları da zorlukla karşılaştıklarında utanma ve sıkılma belirtisi olarak parmaklarını emerler Genelde 18 ay dolaylarında sıklaşan parmak emmenin 4 yaşına doğru kaybolması beklenir Araştırmalar en geç 56 yaşlarında sona erdiği takdirde parmak emmenin zararının olmadığını,fakat süregelmesi halinde dişlerde deformasyona niçin olabileceğini kanıtlamıştır Daha Aşağı ıslatmada olduğu gibi, sürekli parmak emme alışkanlığı da psikolojik sorun ve gerginliklerin bir sonucu olarak gelişebilir
Ebeveynler parmağını emen çocukların çene kemikleri ve dişleri üzerinde ama etkilerini düşünerek endişeye kapılabilir Parmak emmenin daha aşağı ve üstteki dişleri geri ittiği doğrudur Parmak emmenin dişleri ne değin etkilediği parmak emme süresine ve en önemlisi parmağın ağızda ancak duruşuna bağlıdır Süt dişlerinde oluşan bu değişim 6 yaşından daha sonra çıkan ana dişleri etkilemediği muhabere etmektedir *