Duygusal Uzun Aşk Şiirleri

Uzun Duygusal Aşk Şiirleri

Ben sana mecburum bilemezsin, adını mıh gibi tutuyorum aklımda
İcimi seninle ısıtıyorum bir yaşamak duşunsem susdeyip adınla başlıyorum

Sevgili binlerce insan arasından gonul gozuyle gorup ayrı bir kimlik verdiğimizdi Her sozu buyu olan, dokunduğu herşeyi kutsallaştıran muhteşem insandı

INTİZAR

Ağaclar yapraklara soyundu
Topraklar yağmurlara doydu
Sen gideli nice yıllar oldu
Beni kahretmeye yeminin mi var

Bahcemde buyudu diktiğin gulum
Korkmam gelse de bir gun olum
Sensiz, kalmadı ne bugun ne dunum
Gittiğin yerden donmemeye yeminin mi var

Hani, hep sevecektik olene kadar
Yolunda oldum hem heder hem derbeder
İcime dert oldu, yokluğun acı ve keder
Beni yok etmeye yeminin mi var

Yanındayken icimi saran ateş, sen yokken hayalinle canlanır
Gozlerimdeki parıltı senin sevginin eseri,
Ve benim varlığım yanlız senin eserin

Duygular vardır anlatılamayansevgiler vardır kelimelere sığmayan
Bakışlar vardır insanı omur boyu ağlatanyollar vardır aşılması guc olan
Kalpler vardır acılarla parcalanan, ve insanlar vardır hic unutulmayan
Sanma beni sevipte bırakanlardan Benim sevgim mezara kadar olanlardan


Bir Ciceğin acmak icin sebepler bulduğu gibi,
Yaşama dair sebepler bulmak icin yaşıyorum
Eğer bir gun gelir de yaşamak icin bir sebep bulamazsam;
Olmek icin bir sebep bulmuşum demektir




YAĞMUR

Bir deli ruzgar esiyor
Cisil cisil yağıyor yağmur
Toprak,kucaklıyor sahipsiz damlaları
Cekiyor bağrına, icine sindirircesine

Bir sızı var iliklerime işleyen
Bıcak yarası gibi, derin ve acılı
Sensizliği hatırlatıyor ruzgarın boğuk sesi
Yağmur değil,
Damla damla kan akıyor yureğimden

GOZLERİN KAL DİYOR

Bu nasıl ayrılık, bu nasıl veda
Gozlerin kal diyor dudakların git
Bakışın anahtar, gozlerin kilit
Ellerin ac diyor, dudakların git

Ayrılık; donuşu olmayan nehir
Yalnızlık, yıkılmış bomboş bir şehir
Kac sevda kul oldu boyle kim bilir
Gozyaşın kal diyor, dudakların git

Gidersem, bir daha donmeyeceğim
Kalırsam, kalbime yenileceğim
Cozemedim seni delireceğim
Gozlerin kal diyor, dudakların git

Duvardan insin mi resimlerimiz,
Yabancı olsun mu isimlerimiz?
Ya o, deli dolu gecelerimiz
Anılar kal diyor, dudakların git

Bu roman da biter belki birazdan
Ne aşklar yıkıldı gururdan, nazdan
Ağlıyor besteler yine hicazdan
Şarkılar kal diyor, dudaklar git

VAZGECTİM

Vazgectim, seni senden dilenmekten,
Birde kendimden vazgecebilsem,
Belki de, sonunda bıkıp seni unutacağım,
Ve, o gun,
Seninle birlikte bende yok olacağım

Yanağına konan kar tanesi eriyip dudaklarına indiğinde,
Hissettiğin o bir damla serinliği benimle paylaşmak istersen,
Yonunu ruzgara don ben o ruzgardayım


Kucaklamaya kollarının yetmeyeceği bir ağac , bir tohumla başlar ;
En uzun yolculuklar bir adımla başlar;
Gercek sevgiler ise kucuk bir tebessumle başlar


Seni unutmak zor anlatmaksa imkansız,
Sen unutuldukca hatırlanan,
Anlattıkca bitmeyensin meleğim


Seni uzaktan sevmeyi, bana bakmadan gormeyi,
Seni duymadan dinlemeyi, gozyaşlarımla gulmeyi
Ve kavuşmak icin sabretmeyi,
Her şeyi oğrendim ama sensiz olmayı asla


Seni seviyorum kelimesini sana benden başka kimse soylemesin,
Yalnız bana sakla dudaklarını seni benden başka kimse opmesin,
Ne olurdu her seven sevilse sanki,bilgisitenlarcom bu dunyada aşktan guzel ne var ki,
Gel kollarıma oyle sarıl ki kimsenin cozmeye gucu yetmesin


Seni yureğimden atabilsem atamıyorum,
Seni gozlerimden silebilsem silemiyorum
Sensizlik acısını cekemiyorum,
Donersen diye koştum camlara
Ama yoksun yine yok


Her sabah uyanıp yuzunu guneşe verdiğinde,
Gucunu alamazsın sıcak sevgilerden,
Unutma sakın bir sevgi bin sevgi doğurur ve
O sevgilerden yepyeni bir dunya kurulur