Güzel Bir Hikaye

Ne yapardiniz? Karari siz verin Komik bir tümce beklemeyin, çünkü değil
gerçi okuyun Sorum şu: Aynı kararı siz verir miydiniz?

Okuma ve öğrenme zorluğu çeken çocuklara özel eğitim veren bir okul icin bağıs toplama yemeğinde, çocuklardan birisinin babası katılımcılar tarafından katiyen unutulmayacak bir söylev yaptı Okula kendini adamış öğretmenleri kutladıktan daha sonra şöyle bir soru sordu: 'Dışardaki etkenler tarafından etkilenmedikçe doğa herşeyi çok iyi bir şekil ve sırada yapıyor Fakat yine de oğlum Shay, diğer çocukların öğrendikleri gibi öğrenemiyor Diğer çocukların anlayabildikleri gibi anlayamıyor Oğlumda doğal olması
gereken şeyler nerede?'

Bu soru karşı dinleyiciler sessiz kaldılar

Baba devam etti 'Ben inanıyorum ki, dünyaya maddesel ve akıl engelli Shay gibi bir çocuk geldiğinde, gerçek insan doğası kendini görüntü fırsatını buluyor ve bu da insanların o çocuğa davranış şekillerinde kendini gösteriyor'

Ve daha sonra aşağıdaki hikayeyi anlatmaya başladı:

Shay ve babası bir gün parkta Shayin tanıdığı birkaç çocuğun baseball oynadıklarını gördüler
Shay sordu, 'Acaba oynamama müsade verirler mi?'
Shay'in babası birçok çocuğun Shay gibi bir çocuğun takımlarında oynamasını istemeyeceklerini fakat bununla beraber eğer oğluna izin verirlerse oğlunun o çok ihtiyacını duyduğu, engellerine rağmen başkaları kadar kabul edilmenin özgüveni ve sahiplenme duygusunu vereceğini de biliyordu
Shay'in babası çocuklardan birinin yanına yaklaştı ve (pozitif birşey
beklemeyerek) Shay in oynayıp oynayamayacağını sordu Çocuk şöyle danışabileceği birilerine baktı ve sonradan 'Şu anda 6 sayı gerideyiz ve oyun sekizinci turunda Herhalde takıma girebilir ben de onu dokuzuncu turda vurucu olarak sokmaya çalışırım' dedi

Shay büyük bir gayretle takımın yanında gitti ve yüzünde iri bir tebessüm ile takım tshirtini giydi Babası gözünde yaş, kalbi sıcak duygularla batmış onu izledi Çocuklar oğlunun kabul edilmesinden nedeniyle babanın mutluluğunu gördüler Sekizinci turun sonunda Shay'in takımı birkaç puan kazandı ama hala 3 sayı gerideydi Dokuzuncu turun başında Shay eleni eline geçirdi ve sağ açık sahaya çıktı Ona dürüst hiç top isabet etmemesine karşın oyunda olmaktan son derece mutluydu ve babasının ona tribünlerden el salladığını gördüğünde yüzünde kocaman bir tebessüm vardı
Dokuzuncu turun sonunda Shay'in takımı yeniden puan kazandı Derhal tüm kaleler doluydu, oyunu kazanma şansı ortaya çıkmıştı ve topa dövme sırası Shay'e gelmişti

Bu noktada Shay'in vurucu olmasına müsade vererek oyunu kaybetme riskini mi almalıydılar? Şaşırtıcı bir hamleyle Shay'e sopayı verdiler Cümbür Cemaat topa isabet ettirme şansının sıfır olduğunu biliyorlardı çünkü bırakın topa vurmayı Shay sopayı bile elinde tutmasını bilmiyordu

Lakin Shay sahaya çıktığında top atıcı, öteki takımın kazanma şanslarını bir kenara bırakarak Shay'e bu fırsatı tanıdıklarını görür görmez birkaç adım öne artan bir şekilde yumuşak bir şekilde topu Shay'e içten fırlattı Ilk topa Shay zorlukla sopayı savurdu lakin ıskaladı Atıcı yeniden birkaç adım öne içten geldi ve topu yeniden yumuşak bir şekilde Shay'e doğru attı Shay sopayı savurdu ve hafifçe topa dokunarak yere atıcıya içten vurdu

Oyun acilen bitecekti Atıcı topu yerden aldı ve ilk kaledeki adamına
kolaylıkla atabilecek ve Shay'i sobeleyerek oyunu bitirebilecekti

Lakin atıcı topu aldı ve ilk kaledeki adamının başının üzerinden öteki ekip arkadaşlarının erişemeyeceği yere fırlattı
Tribünlerdeki cümbür cemaat ve iki takımda bağırmaya başladılar, 'Shay, ilk kaleye koş, ilk kaleye koş!' Shay hayatında hiç bu dek uzağa koşmamıştı fakat ilk kaleye gidebildi Şaskınlıktan büyümüş gözleriyle yere çöktü

Herkes bağırmaya devam etti, 'İkinci kaleye koş, ikinci kaleye koş' soluk soluğa Shay zorlukla ikinci kaleye koşabildi Shay ikinci kaleye geldiği sırada açık sahada öteki takımdan biri topu almıştı takımın en küçüğü olan bu çocuk kahraman olma şansını elinde tutuyordu Topu ikinci kaledeki adamına atabilirdi lakin top atıcısının niyetini anladığından o da bilerek topu üçüncü kaledeki arkadaşının başının üzerinden attı

Herkes bağırıyordu, 'Shay, Shay, Shay, tüm yolu koş Shay'

Karşısında takımdan birinin takviye ederek onu üçüncü kaleye dürüst döndürmesiyle Shay üçüncü kaleye koşabildi, 'Üçüncüye koş! Shay, üçüncüye koş!'

Shay üçüncüye gelirken diğer takımdakı çocuklar ve seyirciler ayağa
kalkmışlardı ve bağırıyorlardı, 'Shay, hepsini koş! Hepsini koş!' Shay
hepsini koştu ve oyunu takımı için kazanan bir kahraman olarak herkes tarafından alkışlandı

'O gün', dedi babası, gözlerinden yaşlar aşağıya dürüst süzülerek,
'iki takımdaki çocuklar da dünyaya bir tutam sevgi ve insanlık getirmeyi başardılar'

Shay bir sonraki yaza yetişemedi O kış öldü Bir kahraman olduğunu ve babasını mutlu ettiğini ve eve geldiğinde annesinin de gözyaşları içinde onu kucakladığını katiyen unutmadı


Bunu size yollayan kişi hepimizin bir farklılık yapabileceği inancını taşıyor Hepimizin her gün binlerce fırsatı olabiliyor 'doğal olan şeyleri' yapmak için

Alim bir adam çok eskiden demişki: Her toplum, kendilerinden daha eksik uğurlu olanlara nasıl davrandığıyla değerlendirilir *