havuç

havuç (Mohrrübe Carotte Carrot Daucus corota ) Kökleri sebze olarak yenen iki yillik bir kültür bitkisidir Havucun vatani Orta Avrupa’dir Yabânî olarak Avrupa, Kuzey Afrika ve Asya’da rastlanir Memleketimizde de rastlanmaktaysa da kültür havucu özelliginde degildir Bitki 11,5 m kadar boylarinda, az dalli, parçali yapraklidir Çiçekleri yazin açan küçük, beyazimsi renkli semsiye durumunda toplanmislardir Elverisli topraklarda ana kök bir metre kadar derine inebilmektedir Havucun kazik seklindeki etli kökleri kültür sâyesinde meydana gelmistir Havucun açik sarituruncu renkteki dis kismi kabuk kismidir Kök meyveleri farkli türleri nedeniyle çesitli sekil ve büyüklüktedir Koyu sarimsituruncu renkte olan iç kismi odun dokusuna tekâbül etmekle birlikte genelde parankimatik hücrelerden yapilmistir Türkiye’de yetistigi yerler: Dogu Anadolu hâriç tüm Anadolu Kullanildigi yerler: Bitkinin tohumlari ve kazik kökleri (havuç) kullanilir Tohumlar eterik yag ihtiva eder fakat, bu da geraniol elde etmekte kullanilabilir Ayrica konserve ve parfümeri sanâyiinde kullanilir Kültür kök meyveler likopin, karotin provitamin A, B1, B2, C vitaminleri, % 7 oraninda seker, % 29 değin fosfor ve mâdenî tuzlar ihtiva eder Bu kök meyveler ham madde olarak karotin elde etmede, gida olarak tâze ve tursu hâlinde kullanilir Provitamin A, vücutta vitamin A hâline geçer Vitamin A, hastaliklara karsi mukâvemet kazandiran, göz ve cilt hastaliklarini önleyen fazla faydali bir maddedir Tâze havuç, günes yaniklari vakalarinda lapa hâlinde kullanilir Havuç unu ve suyu çocuklarin beslenmesinde fazla faydalidir alıntıdır