Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
hayatımın hatasını yaptım, imdattt! merhaba kızlar hayatımın hatası dedim, okuyunca anlayacaksınız lütfen bana bir zihin verinhayatiminhatasiniyaptimimdattt5c517a506cb06alt 
Frown kimseyi kolay kolay sevmememe karşın işyerinde amirime çılgın gibi aşık oldum, bir de evli zaten kusur da burda başlıyor aramızda uzun uzadıya hiç konuşmamış olsak da evliliği bitmk üzere idi ve çocuğu için bu zamana dek katlandığından bahsetmişti ben de nasıl oldu bilmiyorum lakin doğrusu elimde olmayarak çok çok sevdim aramızda herhangi bir tensel yakınlaşma olmadı bana fazla bedel verdiğini, sevdiğini, saygı duyduğunu, beni kötü pozisyona düşürmemek için defalarca kendine engel olmaya çalıştığını söylüyordu aramızda defalarca bi uzaklık, saygı oldu ne o beni, ne ben onu şiddet duruma sokacak, pişman edecek bişey yapmadık emrindeki yaklaşımı bu olunca benim de sevgim hayranlığım arttı kendini iyiden iyiye sevdirdi yani daha sonra bir gün, benim o zavallı aşkım tavandayken bu konunun kapanması gerektiğini, bana eyvah etmekten korktuğunu, böyle belirsiz, kötü sonuçlanabilecek bi ilişki yaşamaya değerinde biri olmadığımı, hiç başlamadan bitmesi gerektiğini söyledi ya ayrılamazsam senin yüzüne nasıl bakarım o süre deditut ki herşeyi bırakıp sana gelemedim o zaman ne olacak dedi (karısı ruhsal hasta sırası gelmişken, intihara her zaman girişim etmiş bir kadın, korkuyor yani) beni ne yapacaksın, gençsin güzelsin sana daha iyileri değer dedi yani kısacaben tabi üzüntüden şok oldum, salya sümük ağladım vsberbattı önce kibir yaptım konuşmadım fakat iş yerinde o kadar dipdibeyiz ki iletişim kurmamak imkansız sonra her fırsatta söz soktum, iğneledim bi gün iyi davransam 5 gün burnundan getirdimhazmedemedimo aşkı yok da edemedim onun bir anda benden uzaklaşması canımı yaktıkça saldırganlaştım bir yana aramızın bozulması çağrıda bulunmak işimi kaybetmem ya da meslek yerindeki yetkinliğimi kaybedeceğim anlamına geleceği için (malesef böyle bir dükkan amirin seni tuttuğu kolladığı sürece varsın) etrafa aleyhinde uzaklaştığımızın da belirlenmiş olmasını istemiyordum bütün bir tereddüt, iki ucu pis değnek yaniçok yıprandım, onu da yıprattım beni her tarafta sevmesi için dualar ederken en ince ayrıntısına kadar kaybettimtam bir aptal gibi kendimden tamamen soğuttum hatta ağlayarak boynuna bile sarıldım, kendime inanamıyorum ve olağanüstü utanmış gururu incinmiş hissediyorum o kadar soğuktu fakat o an en ince ayrıntısına kadar mahfoldum en son hakaretli konuştuğum, kontrolü kaybettiğim için özür diledim (ikiyüzlü palavracı demediğimi bırakmadım ast) hepsi geçti bir daha olmayacak dedim o da beni insan olaak hala sevip saydığını anlayışla karşıladığını aramızda problem olmadığını vs söyledi lakin ben eminm ancak dürüst içe yanmaya devam edeceğim hazmedemeyeceğim tekrar patlayacağım ben kahrolurken onun o rahatlığı gülüp konuşması vs beni bitirmeye devam edece gururu da ayaklar altına serdim derhal ben kendimi düşürdüğüm bu durumdan nasıl çıkacağım?
Frown kimseyi kolay kolay sevmememe karşın işyerinde amirime çılgın gibi aşık oldum, bir de evli zaten kusur da burda başlıyor aramızda uzun uzadıya hiç konuşmamış olsak da evliliği bitmk üzere idi ve çocuğu için bu zamana dek katlandığından bahsetmişti ben de nasıl oldu bilmiyorum lakin doğrusu elimde olmayarak çok çok sevdim aramızda herhangi bir tensel yakınlaşma olmadı bana fazla bedel verdiğini, sevdiğini, saygı duyduğunu, beni kötü pozisyona düşürmemek için defalarca kendine engel olmaya çalıştığını söylüyordu aramızda defalarca bi uzaklık, saygı oldu ne o beni, ne ben onu şiddet duruma sokacak, pişman edecek bişey yapmadık emrindeki yaklaşımı bu olunca benim de sevgim hayranlığım arttı kendini iyiden iyiye sevdirdi yani daha sonra bir gün, benim o zavallı aşkım tavandayken bu konunun kapanması gerektiğini, bana eyvah etmekten korktuğunu, böyle belirsiz, kötü sonuçlanabilecek bi ilişki yaşamaya değerinde biri olmadığımı, hiç başlamadan bitmesi gerektiğini söyledi ya ayrılamazsam senin yüzüne nasıl bakarım o süre deditut ki herşeyi bırakıp sana gelemedim o zaman ne olacak dedi (karısı ruhsal hasta sırası gelmişken, intihara her zaman girişim etmiş bir kadın, korkuyor yani) beni ne yapacaksın, gençsin güzelsin sana daha iyileri değer dedi yani kısacaben tabi üzüntüden şok oldum, salya sümük ağladım vsberbattı önce kibir yaptım konuşmadım fakat iş yerinde o kadar dipdibeyiz ki iletişim kurmamak imkansız sonra her fırsatta söz soktum, iğneledim bi gün iyi davransam 5 gün burnundan getirdimhazmedemedimo aşkı yok da edemedim onun bir anda benden uzaklaşması canımı yaktıkça saldırganlaştım bir yana aramızın bozulması çağrıda bulunmak işimi kaybetmem ya da meslek yerindeki yetkinliğimi kaybedeceğim anlamına geleceği için (malesef böyle bir dükkan amirin seni tuttuğu kolladığı sürece varsın) etrafa aleyhinde uzaklaştığımızın da belirlenmiş olmasını istemiyordum bütün bir tereddüt, iki ucu pis değnek yaniçok yıprandım, onu da yıprattım beni her tarafta sevmesi için dualar ederken en ince ayrıntısına kadar kaybettimtam bir aptal gibi kendimden tamamen soğuttum hatta ağlayarak boynuna bile sarıldım, kendime inanamıyorum ve olağanüstü utanmış gururu incinmiş hissediyorum o kadar soğuktu fakat o an en ince ayrıntısına kadar mahfoldum en son hakaretli konuştuğum, kontrolü kaybettiğim için özür diledim (ikiyüzlü palavracı demediğimi bırakmadım ast) hepsi geçti bir daha olmayacak dedim o da beni insan olaak hala sevip saydığını anlayışla karşıladığını aramızda problem olmadığını vs söyledi lakin ben eminm ancak dürüst içe yanmaya devam edeceğim hazmedemeyeceğim tekrar patlayacağım ben kahrolurken onun o rahatlığı gülüp konuşması vs beni bitirmeye devam edece gururu da ayaklar altına serdim derhal ben kendimi düşürdüğüm bu durumdan nasıl çıkacağım? 
