Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Koronavirüs hastalığına yakalanan ve bu süreçte tıpkı hastalıktan anne ve babasını da kaybeden sunucu İkbal Gürpınar, yaşadığı tüm kuvvetli süreci birinci sefer anlattı.
Koronavirüs tedavisi sebebiyle bir müddet ağır bakımda tedavi gören ve bu süreçte annesi ile babasını da tıpkı hastalıktan kaybeden sunucu İkbal Gürpınar, bu süreçte yaşadıklarını birinci sefer Günaydın Gazetesi'ne anlattı:
'Babam, asla meskende durmaktan hoşlanmaz, kesinlikle kendine dışarıda bir iş çıkarırdı. Tarımla uğraştığı, zirai gereçler satan bir dükkanı da olduğu için her an sokağa çıkma müsaadesi vardı. Bizi dinlemedi maalesef, hiç orta vermeden çalışmaya devam etti. Antalya'da gübre fabrikamızla ilgili çalışmaya gitmiştim 15 gün onlardan farklı kaldım. Dönmeden evvel babam aradı ve bana 'Kırgınlık var, ilaçlar nerede?' diye sordu. Sonraki gece meskene gittiğimde cayır cayır yanıyordu. Çabucak hastaneye götürdüm. Babamın koronavirüsü bankadan kaptığını düşünüyorum zira bayramda torunları geldi onlara bile sarılmadı. Babamı maalesef kaybettik.'
'Babamı kaybetmemizin akabinde bir müddet sonra annemin bakıcısı müsaadeye gidip geldi. Anneme taşıyan o muydu hiç bilemedik. Ben de bu müddette çekimler için kent dışına gittiğimde daima maskeli dolaştım. Kaldığım otelden mi yoksa tuvaletten mi kaptım hiç bilmiyorum. Ben dönmeden 3 gün evvel annemin öksürmeye başladığını öğrendim. Geldiğim gün annemle ilgilendim. İki gün sonra bende de bir kırgınlık başladı. İkimiz de kapmışız bu illeti.'
'İlk öğrendiğinde insan bir tuhaf oluyor. Nasıl yani diyorsunuz. Ben de şaşırdım. Nasıl kaptım? Nereden kaptım? Çabucak son 5 günde görüştüğüm herkesi arayıp haber verdim önlem alsınlar diye. Annemde olup olmadığını o gün bilmediğim için kendimi izole ettim. İnanılmaz bir bel ve kas ağrısı başladı. O denli ki uykudan uyandırıyordu ağrılar. Bunu ben yenerim Allah'ın müsaadesiyle deyip kendimi bakıma çektim. Vitaminler, besin destekleri, kekik yağı, aklınıza ne geliyorsa denedim. Ateşim düştü ve ağrılarım azaldı.'
'Beni üzmemek için bana daima 'Annen çok iyi' dediler. Halbuki çabucak entübe etmişler ikinci gün. Aslında entübe olduğunu bilsem daha rahat ederdim, hiç olmazsa acı çekmiyor, su-yemek vs sıkıntısı yok diye. Ben acılar içinde kıvranırken daima babamın bunlara nasıl dayandığını düşünüp kahroldum. Ve bir et kesimi üzere yatarken "Benim için şu anda ne kıymetli?" diye sordum kendime. Şayet kurtulursam o anları hiç unutmamaya yemin ettim!'
'Annemin öldüğü gün yoğun bakımdan çıkacaktım tam. Vefat haberini okuduğumda hastane "ANNEM ÖLMÜŞ, ANNEM ÖLMÜŞ" diye bağırışımla inledi. Tansiyonum yükseldi… Canım hemşireler toplandı beni teselli etmek için. Annem yıllardır aslında yaşamıyordu. Daima bebek üzere, konuşmadan o denli bakıyordu. Acısını, ağrısını bile anlatamıyordu. Hiç kıyamıyordum ona. Tahminen sapasağlam olsa öteki olurdu lakin kurtuldu dünya sürgününden. Kocasına, anne-babasına kavuştu dedim. Bir de ibadetinde bir bayandı. Hastalıkla geçen yıllar günahları döküyor. Tertemiz gitti diye teselli ettim kendimi. Annem de babam da şehit gitti inşallah. Ne keyifli, iki şehidin kızıyım. İmanı olmasa insanın dayanması imkansız. Cennette buluşuruz İnşaAllah…'
