İsmİnİ AndikÇa AĞlarlar...

Zeyd b Eşlem ra anlatıyor: “Yine bir gece Ömer b Hattâb ra şehri kolaçan etmek için dolaşmaya çıkmıştı Gecenin bir vakti, evin birinde kandilin yanmakta olduğunu gördü ve yaklaştı Yaşlı bir kadın evinde oturmuş hem yün örüyor hem de bir beyit okuyordu:


İyilerin salâtü selâmı Muhammed‘in üzerine olsun, Bütün seçilmiş ve hayırlı kimseler sana rahmet okusun, Sen geceleri sabahlara dek namaz kılar ağlardın, Keşke bir bilebilseydim ölüm ne denli çeşitlidir! Acep ahiret yurdu beni habibimle bir araya getirecek midir?!

Kadın bu kasideyi Hz Peygamber sav için söylüyordu Hz Ömer ra ra bu sözleri duyunca oturup ağlamaya başladı Nihayet dışarıdan ağlama sesleri geldiğini işiten kadın kalktı ve kapıya geldi

Kim o, diye sordu

Hattâb oğlu Ömer! dedi Kadın,

Benim Ömer‘le ne işim olur! Hem Ömer bu saatte burada ne yapıyor? Hz Ömer ra,

Allah sana merhamet etsin! Ne olur kapıyı aç Korkma bir şey olmaz! Bunun üzerine yaşlı kadın kapıyı açtı, Ömer ra içeri girdi

Az önce söylediğin beyitleri benim için tekrarla, dedi Kadın da ona az önce okuduğu beyitleri okudu Son mısraına geldiğinde Ömer ra,

İkinizin arasına beni de sokmanızı istiyorum, dedi Bunun üzerine kadın şöyle okudu:

Acep ahiret yurdu habibimle bir araya getirecek mi?! Ey affı mağfireti bol olan! Ömer‘i de bağışla!

Hz Ömer ra bundan hoşnut oldu ve evine geri döndü“



İbn Ömer ve Enes‘in Resûlullah‘ı sav Andıkları Zamanki Durumları

Âsim b Muhammed, babasının şöyle dediğini rivayet etmiştir: “Ben, ibn Ömer‘in yanında Resûlullah‘ın isminin anılıp da onun gözlerinden yaşlar boşaltmadığı hiçbir zamanı görmedim“

Müsennâ b Saîd ezZârî, Enes b Mâlik‘ten ra, “Resûlullah‘ı rüyamda görmediğim hiçbir gece olmadı“ dediğini işittiğini ve bunu söyledikten sonra da ağladığını rivayet etmiştir



O‘nu Böyle Sevdiler (sav)



M Yusuf Kandehlevî
Semerkand Yayınları