Kurtlar Vadisi Ömer Baba Sözleri

Kurtlar Vadisi Ömer Baba Vecizeleri
KVK Ömer Baba Sözleri

Gönül'ün ölümünden daha sonra dış dünyayla bağlantısını tamamen kopartan Hikmet; Ömer Babanın vicdan sofrasının misafiridir Dürüst içe her şeye ve herkese karşısında duyduğu o derin hiddet; o can acıtma arzusu bu kere ailenin yeni gelini Ebru'nun alıngan ruh dünyasına onulmaz bir gölge düşürecek; yaşadığı talihsizlikten daha sonra dışlandığını düşünen Erhan ise bu hitabe karşısında iyiden iyiye huzursuz olacaktır Ailenin duyarlı timsali Ömer Baba ise bu isyan karşısında yine derin düşüncelere dalacak ve Hikmet için; ilahi bir mana incisi çıkartacaktır:


ÖMER: Çağırmasak da geleceğin yok hikmet evladım
HİKMET: Meşgulüm ömer baba
ÖMER: Ne ile meşgulsün evladım?
HİKMET: Kendimle meşgulüm
ÖMER: Büyük meşguliyet de evladım, bu davaları okuyorsundur gazetelerde, ne diyorsun o işlere?
HİKMET: Hiiiiç kusura bakma Ömer baba, ben vaktinde diyeceğimi dedim? O toplara girmem!
NAZİFE: Yani çocuk kendimle meşgulüm diyor, sen dava diyorsun bey!
ÖMER: Hikmetin davası bütün davalardan zorlama ben de o toplara girmem bayan!
NAZİFE: Aman girme Kızım yeniden ara
EBRU: Aramaya lüzum yok anne gelmeyecek Polat
NAZİFE: Akşam yemeği yemeyecek mi bu çocuk?
ERHAN: Hiç bana bakma Nazife anne ben de malülen emekli oldum ıskartaya çıktım, bana da kimse bir şey söylemiyor!
ÖMER: Bu hayatta ıskartaya çıkmak diye bir şey yoktur evladım Herkes son nefesini verene değin bir şeye hizmet edecek
HİKMET: Zoraki muyuz Ömer baba? Sen insanları seviyorsun hizmet et, hayra geç!
ÖMER: Ben hayra hizmet edecek demedim evladım, ya hayra ya şerre ama muhakkak bir şeye hizmet edecek!
HİKMET: Benim karımın gözleri görmüyordu, ben de ona hizmet ediyordum Bundan da hiç şikayetçi değildim Karımı geri versinler tekrar hizmet edeyim Ömer baba! Değil vermiyorlarsa son nefesimi alsınlar ettiğim hizmetle gideyim!
ÖMER: Ya o da olmuyorsa evladım?
HİKMET: O zaman ben de kendimi uyuşturur bi köşede otururum!
NAZİFE: Gelinimin yanına konuştuklarınıza bakın Kızcağız diyecek ancak bu evde bir tane bayağı insan değil mu?
EBRU: Olur mu pek şey anne?
HİKMET: Olur bacım olur, yarın öbür gün kocanın başına bişey gelirse unutma hizmete devam
ÖMER: Evladım Her canı yanan birinin incitmek zorunda değildir Her isyan eden başkasını isyana götürmek zorunda değildir Her insan ara sıra sıkıntıya düşer kendisini çaresiz, çaresiz, terk edilmiş, işe yaramaz görür, böyle hissedebilir Lakin realite farklıdır Alınan bir nefes varsa, o nefeste umut vardır, çare vardır *