Kutudaki Çocuk Cinayeti

1957 yılında, ABD'nin ıssız bir yol kenarında bir kutu içerisinde vahşice öldürülmüş çocuk cesedi bulunuyor. Bedeninin her yerinde yara ve morluklar bulunan bu çocuğun kim olduğu, neden ve kim tarafından öldürüldüğü neredeyse 50 yıl boyunca araştırılıyor lakin hiçbir sonuç elde edilemiyor.

Bir dedektifin tam 36 yıl boyunca üzerinde araştırmalar yaptığı, sayısız ailenin sorgu altına alındığı lakin katilin hiçbir vakit yakalanamadığı kutudaki çocuk cinayetini, olayın farklı boyutlarıyla birlikte tekrar ele aldık.

Küçük çocuk, dövülerek öldürülmüş ve daha öncesinde de açlığa mahkum edilmiş


ABD’nin Philadelphia eyaletinde pek de tekin olmayan ve ormana yakın bir yolun kenarında yürüyüş yapan bir adam, orta uzunluklarda bir kutu buluyor ve kutuya yaklaştıkça için de büyük bir şey olduğunu fark ediyor. Kutunun kapağını açtıktan sonra içerisinde bir çocuk cesedi buluyor ve sebebi açıklanmayan sebeplerle 24 saat bekledikten sonra polisi aramaya karar veriyor.

Olay yerinde inceleme başlatan polis, etraftaki beşerlerle konuşmaya başlıyor ve öbür bir adam, kutuyu daha evvel gördüğünü fakat rastgele bir suçlama ile karşılaşmak istemediği için polisi aramaktan çekindiğini belirtiyor. Ceset inceleme altına alınıyor, çocuğun 4 - 6 yaşlarında, 80 santimetre uzunluğunda 13 kilogram yükünde olduğu tespit ediliyor.


Büsbütün çıplak bulunan çocuğun bedeninde ilgi cazip bulgulara rastlanıyor. Küçük çocuğun saçları ve tırnakları daha yeni kesilmiş, son derece pak fakat neredeyse bütün bedeninde çeşitli morluk ve yaralar bulunuyor. Uzaktan bakan birisi çocuğun son derece düzgün bakılmış birisi olduğunu söyleyebilir, lakin yaklaştıkça durumun ciddiyeti artıyor. Olay yeri incelemesindeki vazifeliler, çocuğun neredeyse açlığa mahkum edilmiş olabileceğini, kaburgalarının derisine büsbütün yapışmış bir biçimde olduğunu lisana getiriyor.

Aylardan şubat olduğu için hava çok soğuk ve bu yüzden de isimli tıp hekimi, çocuğun mevt saatini belirleyemiyor, kutunun bulunmasından günler hatta haftalar evvel çocuğun ölmüş olabileceğini raporluyor.

Kanıtlar hiçbir sonuca götürmüyor

Küçük çocuğun içinde bulunduğu kutu

Olay yerinde birden fazla kıymetli kanıt bulunuyor. Bunlardan en göze çarpanı, çocuğun bulunduğu ve üzerinde J C Penney isimli bir mağaza zincirine ilişkin seri kodu bulunuyor. Bu seri kodu tespit eden dedektifler, çocuğun yabanî bir halde içine konulduğu şeyin bir beşik kutusu olduğunu öğreniyor.

Beşik kutusunu tespit ettikten sonra etraf mahallede J C Penney mağazasından alışveriş yapan beşerler araştırılıyor, son periyotta 12 kişinin beşik satın aldığı ortaya çıkıyor. 12 bireyden 8’i direkt polisi arıyor ve kutunun hala onlarda olduğunu beyan ediyor, fakat polis kalan 4 kişiyi nakit ödeme yaptıkları için tespit edemiyor.

Olay yerinde kutunun yakınlarında bir de şapka bulunuyor. Küçük bir işletme tarafından üretildiği ortaya çıkan bu şapka, tıpkı kutu üzere ayrıntılı inceleme altına alınıyor. Şapka mağazasının sahibi Hannah Robins, şapkayı tanıyor ve 25 - 30 yaşlarındaki bir adamın bu şapkadan satın aldığını, deri ayrıntılar üzere birtakım özelleştirmeler yaptığını anlatıyor. Polis, Robins’ten adamın eşgalini tanım etmesini istiyor, robotik bir fotoğraf çiziliyor lakin kimse adamı ne tanıyor, ne de daha evvelden gördüğünü belirtiyor.

Amerika'nın kayıp çocuğunun mezarı. Mezar taşında; "Göklerdeki babamız, bu bilinmeyen çocuğu yanına al." yazıyor.

Olay yerinde bulunan battaniyenin kumaşına kadar inceleniyor, battaniyenin Kanada’da ya da Kuzey Karolina’da üretilebileceği ortaya çıkıyor. Ne kutu, ne şapka ne de battaniye polis ve dedektiflerin bir adım bile ilerleme kaydetmesine imkan sağlamıyor.

Çok uzun müddet bu cinayet araştırılıyor, birden fazla dedektif FBI’dan casuslarla birlikte olaya dahil oluyor lakin kimse kutudaki çocuğun kim olduğunu, neden öldüğünü ve kim tarafından öldürüldüğünü tespit edemiyor. Çocuğa Amerika’nın kayıp çocuğu ismi veriliyor ve gerçek olması en mümkün tam 3 farklı teori ortaya atılıyor. Dilerseniz bu teorilere daha yakından bakalım.

Birinci teori: Çocuk, mesken karşılığında satılmış olabilir


Aslında bu teoriyi ortaya atan adamlar, kitap muharrirleri ve bu yüzden de söyledikleri birinci başta pek inanılır bir teori olarak düşünülmeyebilir fakat birazdan vereceğimiz bir sonraki teori ile desteklendiği vakit sahiden de yanlışsız olabilir.

Lou Romano ve Jim Hoffman isminde iki muharrir, olay gerçekleştikten kısa bir mühlet sonra bir emlakçı ile karşılaştıklarını, emlakçının çok enteresan bilgiler verdiğini lisana getirdi. Ortaya atılan tezler nazaran bahsi geçen emlakçı, üç katlı bir mesken karşılığında küçük çocuklarını satmaya çalışan bir aile ile karşılaştı ve bu argümanların ortaya atılmasından çabucak sonra polis, aile ile irtibata geçti.

Sorgu altına alınan baba ve oğlu, elbette bu türlü bir suçlamayı direkt reddediyor ve ailede satacak küçük bir çocuğun bile olmadığını lisana getiriyor. Baba oğlun hızları, kutudaki çocuğun hızıyla karşılaştırııyor ve bilhassa çene, sağ kulak ve burun kısımlarının birbiriyle benzerlik gösterdiği ortaya çıkıyor.

Olay aslında buradan sonra biraz garipleşiyor. Bu türlü bir kanıt yakaladığınız anda yapacağınız birinci iş DNA testi yaptırmak olurdu değil mi? Amerika’nın kayıp çocuğundan haberdar olan herkes, bir an evvel DNA testi yapılması için bekliyor lakin dedektifler olayı daima geçiştirmeye çalışıyor. Hiçbir vakit DNA tesi yapıldı mı, yapıldıysa da sonuç negatif ya da müspet mi açıklanmıyor, dedektifler daima “incelenmeye devam edecektir” biçiminde tabirler kullanmaya başlıyor. Bu da insanların aklına, dedektiflerin birtakım kanıtları, hatta katilleri örtbas edebileceğine yönelik fikirler getiriyor.

Teori 2: Gayrimeşru olduğu için cinayetten sonra sahiplenilmedi


Cinayet için atanan dedektiflerin ortasında Remington Bristow diye bir adam bulunuyordu ve Bristow, tam 36 yıl boyunca çocuğun ve katilin kim olduğunu bulmak için uğraşıyor. Araştırmaları kapsamında Philadelphia’dan Arizona’ya, oradan da Teksas’a seyahat ediyor lakin hiçbir iz bulamıyor, hatta üstteki fotoğrafta da görebileceğiniz üzere çocuğun hızından bir maske yaptırıyor ve insanlara bu maskeyi göstererek sorular soruyor.

Bristow, son olarak bir medyuma danışıyor fakat medyumdan da istediği sonuçları elde edemiyor ve o vakte kadar topladığı bilgilerden neler olabileceğine dair bir teori ortaya çıkıyor.

Bristow’un teorisine nazaran kutudaki çocuk, kutunun bulunduğu yere yakın bir meskende, bakıma muhtaç ve kimsesiz çocuklar için seçilen hami bir ailede dünyaya geldi. Ortaya atılan argümana nazaran çocuk, bu ailedeki bir bayanın gayrimeşru çocuğuydu ve bir formda öldükten sonra bayan, bütün ülkede isminin berbata çıkmaması için çocuğu sahiplenme gereği duymadı.

Bristow, teorisini doğrulamak için bahsi geçen meskene gidiyor ve meskende boş bir beşik buluyor. Bristow’un araştırmaları bir mühlet sonra şahsi gayeli ilerlediği için kimse polise beşik hakkında bir şeyler kanıtlayamıyor, kanıtlar resmi olarak kabul edilmiyor.

Bristow'un sorguladığı ailede enteresan ayrıntılar ortaya çıkıyor


İşler, Bristow 1993 yılında öldükten sonra garipleşmeye başlıyor. Tom Augustine isimli bir dedektif, davayı devralıyor ve Bristow’un kuşkulu gördüğü meskenin sakinleriyle görüşmeye gidiyor. Burada Arthur Nicoletti ve Arthur’un eşi ve gayrimeşru çocuğun annesi olduğu sav edilen Anne Marie Nicoletti ile görüşüyor. Dedektif, aileyi biraz enteresan buluyor ve ayrıntılı bir formda araştırınca bayanın bir vakitler Arthur’un üvey kızı olduğu ortaya çıkıyor. Yani ortada resmi bir ensest bağlantı yok lakin etik açıdan baktığımız vakit aslında Arthur, bir vakitler kızım dediği beşerle evlenme kararı almış.

Dedektif Tom, Anne Marie ile görüşüyor, öbür bir çocuğu olup olmadığını soruyor ve Anne Marie de küçük bir çocuğunun olduğunu lakin çocuğun jetonla çalışan bir oyuncakta elektrik çarpması sonucunda öldüğünü lisana getiriyor. Bu bilgilerle birlikte bütün ilgi bu aile üzerinde toplanıyor lakin yeniden resmi kanıtlar olmadığı için aile hiçbir vakit suçlamalar ile karşılaşmıyor.

Gerçek olması en savlı, son teori


Ortaya atılan en son tez, gerçek olması en beklenen teori olarak görülüyor ve o devirden birden fazla kişi bunu teori olarak değil, olayın gerçek yüzü olarak kabul ediyor.

Martha isminde genç bir kız, 2002 yılında polisle görüşebilmek için uzun müddet çaba ediyor ve polis en sonunda Martha ile görüşmeyi kabul ediyor. Kimse Martha'nın neden bu kadar ısrarcı olduğunu, polisin de neden bu kadar utangaç olduğunu açıklamıyor. Genç kız, 11 yaşındayken annesinden daima cinsel taciz gördüğünü, bir gün meskene bir çocuk getirildiğini ve annesinin içinde ne olduğu aşikâr olmayan bir zarf karşılığında bu çocuğu satın aldığını itiraf ediyor.

Genç kızın verdiği tabire nazaran olay şu formda gelişiyor; Martha’nın annesi, kızına yaptığı üzere küçük çocuğa da taciz etmeye başlıyor lakin çocuk ağlamaya başlayınca öfkelenip çocuğu dövmeye başlıyor. Öldürene kadar dövdükten sonra çocuğa duş aldırıyor, saçlarını ve tırnaklarını kesiyor ve 11 yaşındaki kızını da alıp otomobile atlıyor ve çocuğu bir kutunun içine sokup çöplük bir yere atıyor.

Verilen tabir FBI casusları da dahil olmak üzere tekrar tekrar dinleniyor, eski bir FBI casusu Bill Fleischer, Martha’nın verdiği sözün bugüne kadar verilen en uygun tabirlerden birisi olduğunu açıklıyor fakat daha sonrasında Martha’nın ruhsal sorunları olduğu, rehabilitasyon merkezinde bir mühlet tedavi gördüğü ortaya çıkıyor. Martha’nın mental olarak bu türlü bir geçmişe sahip olması, verilen bütün sözün çöpe gitmesine yol açıyor.