Masumiyet Gösterisine Dikkat

Beni sevseydin, daha artı televizyon seyretmeme müsade verirdin ’ ya da ‘Neden annem bu değin iyi lakin sen bu kadar kötüsün ’ gibi sözler ve günahsız bakışlar, öyle fazla annebaba için tanıdıktır

Çocuğun çıkar için ebeveynlerini kullanımına bir bitirmek ve ortaklığı teşvik etmek sahiden son derece kolay

Çocuğunuzun duygularınızı denetleme ederek yönetimi ele almaya çalışmasına uyarı edin ‘Beni sevmiyorsun! Eğer sevseydin daha pozitif televizyon seyretmeme izin verirdin Herkesin babası ve annesi müsade veriyor Onlar çocuklarını seviyor ve sen beni sevmiyorsun! ’

Bu ifadeler pek çok anne ve baba için tanıdıktır Bu ısrarcı tavır bir yanlamasına çocuğun diğer şansının olmadığını bildiğini de gösterir Fakat yine de bu istekler evi sarsar ve birçok aile buna kızgınlıkla karşılık verir

Çocuklar teftiş etmeyi severler, denerler ama unutulmamalıdır fakat bu gibi anne babalarında hissetmek daha fazla istedikleri ve ihtiyaç duydukları şeydir

Çocuklar serbest olmaya çalışırlar Ailelerin sınırlarını öğrenmek adına kendi çıkarları için onları kullanarak sınırlarını denerler

Aileler de, kendi çıkarları doğrultusunda çocuklarını kullandıklarını unutmamalıdırlar Aileler ara sıra, tehdit, ödül, rüşvetlerle çocuklarının davranışlarını etkilemeye çalışırlar Zamanla çocuklar kendilerine ailelerini model almayı öğrenirler

Birincil üç yaş çocuğu bile zamanla basitçe ilgi arzu etmek yerine, en sevdiği kitabı annebabasına okuması için getirerek daha fazla uyarı çekebileceğini öğrenir Acıklı gözükmek veya kanepede oturan ebeveyne sokulmak da etkili davranışlardandır

ÇIKAR İÇİN KULLANIM NASIL BAŞLAR?

Ilk beş yaşta çocukların anneleri, kendileri dışarıda çocuğun bakım ve gözetmini emin zaman ile üstlenen yetişkinlerin ‘Senin yanına böyle davranıyor Sen yokken fazla uslu ’ söylemlerini sık sık duyarlar Bu durum annesini denetim etmekten çok, çocuğun güvenli bir alanda duygusunu açıklama edebilme kolaylığından kaynaklanır

Bir Takım durumlarda denetlemek tehlikesiz bir alana bakılmasından kaynaklanan olumsuzluklardır Tüm gün boyunca okulda ya da yuvada öğretmenleri ve arkadaşlarıyla sorunsuz bir şekilde süre geçiren ve söz dinleyen çocuk, günün sonunda annesini gördüğünde annesine bakar ve peşinden ağlamaya başlar

Ara Sıra anne onu kucağına alana dek hıçkırıklarla gözyaşları içinde kontrol edilemez Annesi kucağına aldığında ise yarı rahatsızmış gibi kıvranır ve annesinin onu öpme hareketine başını başka tarafa çevirerek karşılık verir

Anneler çocukların, okulda bırakılmaktan dolayı dargın olduklarını düşünseler de gerçekte çocuklar annelerinin kucaklarında güvenlikte olduklarını ve sevildiklerini hissettiklerinden bu duygularını göstermeye cesaret edebilirler Ağlarlar çünkü kendilerini güvende hissederler

Çocuklar, ebeveynlerin birbirleriyle olan çatışmalarını da kendi çıkarları için kullanmayı seçim edebilirler Bu onların kimin patron olduğunu ve sınırlarını test etmeleridir

‘Annem yapabileceğimi söyledi fakat sen yapamayacağımı söylüyorsun Neden annem bu dek iyi ve sen bu kadar kötüsün? ’

Eğer bu testin sonucu tarafların birinin geri adım atmadığı bir tartışmaya dönüşüyor ise bu çocuk için işe fayda bir durumdur, ve ebeveynlerinin verilen kararlar için birbirlerine arka çıkmak yerine tartışma ettiklerini keşfeder

Eğer anlaşmazlığı ateşlendirirse, kendi istediğinin olabileceğini ayrım eder Bu ona güvenli olmayan bir güce sahip olduğu duygusunu verir, sonuçta güvensiz ve endişeli bir çocuk gelişir

Çıkar için başvuru formu, az daha çocuğun günün tamamında yer alır Yemek Yemek vaktinde, yemeğin, ebeveyni tarafından yerden alınıp alınmayacağını sınamak için yere atılması şeklini alır Daha büyük bir çocuk, ‘Bu hamburgeri yemeyeceğim lakin bir sandviç olsa yerdim ’ diyebilir

Bir ebeveyn ‘Tabağındakiler bitmeden tatlı yiyemezsin ’ tehdidini kullanabilir Yatma vaktinde ise bir bardak daha su isteği veya ‘Yeniden tuvalete gitmem lüzum ’ cümlesi anında göze çarpmaz fakat yatma zamanını uzatmayı sağlar Aileler, ‘Eğer aracısız olarak yatağa gidersen, yarım saat daha televizyon seyretmene müsade veririm ’ diyerek kendi paylarına düşeni yapmış olduklarını düşünürler

Bütün bu manevralar ve hileler zinde bir mücadeleyi simgelerken bununla beraber, ebeveyn ve çocuk için her iki tarafın limitlerinin sınandığı bir keşif gezisi anlamına da geliyor

Yapar mısın sorusunu daima sormayın

Içten bir irtibat, bir ebeveynin kurabileceği en zinde sistemdir Çocuğun çıkar için kullanımına bir bitirmek ve ortaklığı cesaretlendirmek için kullanabileceğiniz yollar ise şunlar:

1 Problem büyümeden, konuyu tartışın Bir ebeveyn olarak nasıl davranmasını istediğinizi ve seçeneklerini ona açıkça sunun Tartışma için bir mücadelenin ortasında olduğu zamanı değil, denetleme altında olduğu bir zamanı tercih edin

2 Sizin sunduğunuz seçenekler içinden yaptığı seçimlere saygı duyun Seçenekleri onun yaşına uyarlayın ve kontrolü elinizde, yaptığı seçimleri aklınızda tutun

3 Unutmayın ki, kışkırtıcı davranışlar, çocuğun kendini ve kendi sınırlarını sınamasıdır

4 Çocuğun olumsuz davranışlarına karşı tepkilerinizi gözden geçirin Şayet de bazı davranışlar sizi fazla tepkiler vermeye yöneltiyordur

5 Onun yapmasını istediğiniz şeyde ona katılın Bu ona sadece model sunmakla kalmaz, bununla birlikte her ikinize de, birbirinizle iletişim kurabilme duygusunu hissettirir

6 Eğer bir çocuğun bir şeyi yapmasını istiyorsanız asla ‘Acilen, zamanı ’ çağrıda bulunmak yerine ‘Yapar mısın ’ sorusunu sormayın

7 Aranızdaki ortaklık, istenilen noktaya, başarıya ulaştığında onu ödüllendirin *