Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
iltasyazilim
FD Üye
KAROSER TAKINTISI YAPMAYIN!
Türkiye'nin önde gelen işkadınlarından Leyla Akçağlılar'ın hayatını kaybetmesiyle gündeme gelen anoreksiya nevroza'nın, ciddi bir tuzak olduğunu gösteren Psikolog Şebnem Turhan uyarıyor:
Zayıflara ilişkin toplumun değer yargıları, medyanın da zayıflığa özendirmesi, dost etkileri, ailenin çocuğu diyete teşvik etmesi veya tam tersine sürekli yemek yemek yemesi için baskı kurması gibi çoğu etken özellikle genç kızların anoreksik olmasına zemin hazırlıyor böylece topluma, aileye ve medyaya kayda değer görevli düşüyor
Medical Park Bahçelievler Hastanesi'nden Psikolog Şebnem Turhan; genç kızları korkutma eden yeme bozukluğu anoreksiya nevroza hastalığı hakkında bilgiler verdi:
Hepimizin dış görünüşümüzle ilgilendiğimiz ve fazlasıyla dikkat ettiğimiz bir dönemimiz olmuştur Bilhassa buluğ ve ergenlik dönemlerimizde hepimiz için nasıl göründüğümüz önemlidir ve bu duruma diğer dönemlerden daha artı hedefe kilitlenmek normaldir de Dış görünüşümüze dikkat etmek, ideal kiloda olmak ve dar almak; bizi keza sağlıklı kılması açısından, keza de ruhsal açıdan iyi hissettiren durumlardır Fakat her davranışta olduğu gibi, dış görünüşümüzle ilgilenmeye olması gerekenden daha artı odaklandığımızda (daha kuvvetsiz edinmek, hep zayıf kalmak, yemek yememe, daha adaleli elde etmek için ağır egzersizler yerine getirmek) bu durum bir takıntı; sonrasında da ruhsal bir hastalık olarak karşımıza çıkabilir
İşte söz konusu bu ruhsal hastalıklardan biri de ‘anoreksiya nevroza' (AN) hastalığıdır AN; buluğ ve erginlik döneminde, yani 1218 yaşları aralarında başlayan ve çoğunlukla genç kızlarda gözlenen ‘şişmanlama korkusu' olarak tanımlanır Rastlanma sıklığı net bir şekilde bilinmiyor; oysa eskiye oranla sanıldığının tersine fazla nadir görülen bir rahatsızlık olmadığı muhakkak! Anoreksiya takıntısının ortaya çıkmasında; biyolojik, psikolojik ve sosyal etkenlerin birlikte rol oynadığı sanılıyor
BIRINCIL CİNSEL TECRÜBE NIÇIN OLABİLİR
Biyoloji Ile Ilgili olarak; kalıtım, endokrinolojik sistemdeki şansın dönmesi; psikolojik olarak bir takım gelişimsel özellikleri kabullenmekten kaçınma, yetiştiriliş tutumları, zayıflara ilişkin toplumun layık yargıları (medyanın da büyük etkisiyle toplumda idealize edilmiş beden ölçülerine varmak isteği), dost etkileri (açıklanmış beden tiplerine ilişkin arkadaşlar arasındaki tutumlar), kişinin bedeninden memnun olmamasına aleyhinde bir tepki, mükemmeliyetçi karakter yapısına sahip olma, kayda değer ailevi sorunlar ve kişide bazı psikiyatrik bozuklukların bulunması vb'nin anoreksiya nevrozaya zemin hazırladığı söylenebilir
Anoreksiya nevroza'nın oluş nedenleri fazla net olarak bilinmemesine karşın, hastalığı ortaya çıkaran bir takım ortak olayların olduğu gözlenebilir Yakın, benzeşen, dost ayrılmaları, birincil cinsel tecrübe, cinsel ilişkiye zorlanma ve zorlu geçen buluğ çağı dönemi; hastalığın önde gelen ortaya çıkarıcı nedenleri olarak sayılabilir
AİLELER DE ZEMİN HAZIRLAYABİLİYOR
Anoreksiyanın devamını karşılayan ailevi tepkileri de unutmamak gerekir Çünkü bir takım durumlarda ailelerin de, perhiz ürünler alarak, çocuklarının zayıflama tutkularını onayladıkları ve takviye oldukları gözlenir Bazı aileler ise bambaşka bir davranış takınarak; çocuklarının yeterli beslenmemeleri aleyhinde kendilerini suçlu hisseder ve çocuklarıyla olumlu şekilde ilişki ayarlamak yerine, yeme bozukluğunu sürdürücü bir söylev içine girerler
ASLINDA HER ZAMAN YEMEK YEMEK HAYAL EDERLER!
Anoreksiya nevroza hastalarının genel özellikleriyle ilgili olarak şunlar söylenebilir: Her şeyden önce hasta, şişmanlama korkusuyla yemek yemeyi reddeder Bu tavrını değişik şekillerde sergileyebilir; örneğin yemiş gibi yapar lakin hiç yemez, ara sıra lokmaları ağzında tutar, bazen de uzun süreyi alan yemek yemek yeme davranışı geliştirebilirler İştahları azalmış gibi ya da yokmuş gibi görünmesine karşın, hastayı yemekten ana alıkoyan bunlar yok kilo alma korkusudur Hastalar, yemeyi sanılandan daha pozitif düşünür ve düşlerler (hatta haberlerde gördüğümüz iş kadını gibi yemekle ilgili bir iş yaptığı gözlenir) Bir Takım grup hastalar ise aslında iştahsızdırlar ve yemek yemek istekleri yoktur Ama temeldeki üzüntü ‘kilo alma' endişesidir
AYRICA ÇOK ZAYIF HEM DE 3 AYDIR REGL OLMUYORSA DOKTORA GİDİN
Her hastalıkta olduğu gibi anoreksiya nevrozada da erken teşhis ve çare önemlidir Bu durumun geçici bir takıntı mı yoksa bilirkişi yardımı almayı gerektiren bir durum mu olduğu nasıl anlaşılır?
Anoreksiya nevrozada kişi, olması gereken kilonun yüzde 15 daha zayıfsa,
Olması gereken kilonun aşağı olmasına karşın, hala kilo alıp şişmanlamaktan fazla şekilde korkuyorsa,
Dıştan bakıldığında bir deri bir kemik olarak tanımlanmasına rağmen; hala kalçalarının geniş olduğunu, fazla yağlandığını, belinde bir kalınlaşma olduğunu söylüyorsa,
en düşük 3 aydır menstürasyon (adet kanaması) olmuyorsa,
Fazla hareketlilik halindeyse,
zaman zaman bilinçsizce aşırı yemek yemek yeme dönemleri varsa,
Yemek Yemek sonrası kendiliğinden ya da parmağıyla yediklerini çıkarıyorsa,
durmadan bağırsak boşaltıcı ve idrar söktürücü gibi ürünler kullanıyorsa; mutlaka durumun değerlendirilmesi için bir uzmana başvurulması gerekir
YAKINLARINA BÜYÜK ATAMA DÜŞÜYOR ÇÜNKÜ ONLAR HASTALIĞI KABUL ETMEZLER
Anoreksiya nevroza hastalarının tedaviyi almadaki en büyük sorunları; içinde bulundukları durumun bir rahatsızlık olduğunu kabul etmemeleridir Laf konusu şart onlar için bir can sıkıntısı değildir böylece çare elde etmek için bir yakınlarının yardımına ihtiyaçları vardır Hastalığın tek bir nedene dayanmaması; biopsikososyal bir rahatsızlık olarak değerlendirilmesine ve bir takım olarak multidisipliner bir şekilde primer tıbbi doktor, psikoterapist, psikiyatrist ve diyetisyen göre tedavinin planlanmasını gerekli kılar Yakınlar da unutmamalıdır fakat; laf konusu çare bir iki yılı bulabilen ve zaman zaman aksaklıların olabileceği zorlayıcı bir süreçtir Sıradan olarak beş yılı kapsayan evraklar kayıtlarına göre; araştırmalar, uygun şekilde tedavi edilen AN hastalarının yüzde 40'ının tam iyileştiğini, yüzde 25'nin ise orta düzeyde iyileşme gösterdiğini ortaya koymuştur Bu rakamlar da laf konusu hastalığın ciddiyetini vurguluyor *
Türkiye'nin önde gelen işkadınlarından Leyla Akçağlılar'ın hayatını kaybetmesiyle gündeme gelen anoreksiya nevroza'nın, ciddi bir tuzak olduğunu gösteren Psikolog Şebnem Turhan uyarıyor:
Zayıflara ilişkin toplumun değer yargıları, medyanın da zayıflığa özendirmesi, dost etkileri, ailenin çocuğu diyete teşvik etmesi veya tam tersine sürekli yemek yemek yemesi için baskı kurması gibi çoğu etken özellikle genç kızların anoreksik olmasına zemin hazırlıyor böylece topluma, aileye ve medyaya kayda değer görevli düşüyor
Medical Park Bahçelievler Hastanesi'nden Psikolog Şebnem Turhan; genç kızları korkutma eden yeme bozukluğu anoreksiya nevroza hastalığı hakkında bilgiler verdi:
Hepimizin dış görünüşümüzle ilgilendiğimiz ve fazlasıyla dikkat ettiğimiz bir dönemimiz olmuştur Bilhassa buluğ ve ergenlik dönemlerimizde hepimiz için nasıl göründüğümüz önemlidir ve bu duruma diğer dönemlerden daha artı hedefe kilitlenmek normaldir de Dış görünüşümüze dikkat etmek, ideal kiloda olmak ve dar almak; bizi keza sağlıklı kılması açısından, keza de ruhsal açıdan iyi hissettiren durumlardır Fakat her davranışta olduğu gibi, dış görünüşümüzle ilgilenmeye olması gerekenden daha artı odaklandığımızda (daha kuvvetsiz edinmek, hep zayıf kalmak, yemek yememe, daha adaleli elde etmek için ağır egzersizler yerine getirmek) bu durum bir takıntı; sonrasında da ruhsal bir hastalık olarak karşımıza çıkabilir
İşte söz konusu bu ruhsal hastalıklardan biri de ‘anoreksiya nevroza' (AN) hastalığıdır AN; buluğ ve erginlik döneminde, yani 1218 yaşları aralarında başlayan ve çoğunlukla genç kızlarda gözlenen ‘şişmanlama korkusu' olarak tanımlanır Rastlanma sıklığı net bir şekilde bilinmiyor; oysa eskiye oranla sanıldığının tersine fazla nadir görülen bir rahatsızlık olmadığı muhakkak! Anoreksiya takıntısının ortaya çıkmasında; biyolojik, psikolojik ve sosyal etkenlerin birlikte rol oynadığı sanılıyor
BIRINCIL CİNSEL TECRÜBE NIÇIN OLABİLİR
Biyoloji Ile Ilgili olarak; kalıtım, endokrinolojik sistemdeki şansın dönmesi; psikolojik olarak bir takım gelişimsel özellikleri kabullenmekten kaçınma, yetiştiriliş tutumları, zayıflara ilişkin toplumun layık yargıları (medyanın da büyük etkisiyle toplumda idealize edilmiş beden ölçülerine varmak isteği), dost etkileri (açıklanmış beden tiplerine ilişkin arkadaşlar arasındaki tutumlar), kişinin bedeninden memnun olmamasına aleyhinde bir tepki, mükemmeliyetçi karakter yapısına sahip olma, kayda değer ailevi sorunlar ve kişide bazı psikiyatrik bozuklukların bulunması vb'nin anoreksiya nevrozaya zemin hazırladığı söylenebilir
Anoreksiya nevroza'nın oluş nedenleri fazla net olarak bilinmemesine karşın, hastalığı ortaya çıkaran bir takım ortak olayların olduğu gözlenebilir Yakın, benzeşen, dost ayrılmaları, birincil cinsel tecrübe, cinsel ilişkiye zorlanma ve zorlu geçen buluğ çağı dönemi; hastalığın önde gelen ortaya çıkarıcı nedenleri olarak sayılabilir
AİLELER DE ZEMİN HAZIRLAYABİLİYOR
Anoreksiyanın devamını karşılayan ailevi tepkileri de unutmamak gerekir Çünkü bir takım durumlarda ailelerin de, perhiz ürünler alarak, çocuklarının zayıflama tutkularını onayladıkları ve takviye oldukları gözlenir Bazı aileler ise bambaşka bir davranış takınarak; çocuklarının yeterli beslenmemeleri aleyhinde kendilerini suçlu hisseder ve çocuklarıyla olumlu şekilde ilişki ayarlamak yerine, yeme bozukluğunu sürdürücü bir söylev içine girerler
ASLINDA HER ZAMAN YEMEK YEMEK HAYAL EDERLER!
Anoreksiya nevroza hastalarının genel özellikleriyle ilgili olarak şunlar söylenebilir: Her şeyden önce hasta, şişmanlama korkusuyla yemek yemeyi reddeder Bu tavrını değişik şekillerde sergileyebilir; örneğin yemiş gibi yapar lakin hiç yemez, ara sıra lokmaları ağzında tutar, bazen de uzun süreyi alan yemek yemek yeme davranışı geliştirebilirler İştahları azalmış gibi ya da yokmuş gibi görünmesine karşın, hastayı yemekten ana alıkoyan bunlar yok kilo alma korkusudur Hastalar, yemeyi sanılandan daha pozitif düşünür ve düşlerler (hatta haberlerde gördüğümüz iş kadını gibi yemekle ilgili bir iş yaptığı gözlenir) Bir Takım grup hastalar ise aslında iştahsızdırlar ve yemek yemek istekleri yoktur Ama temeldeki üzüntü ‘kilo alma' endişesidir
AYRICA ÇOK ZAYIF HEM DE 3 AYDIR REGL OLMUYORSA DOKTORA GİDİN
Her hastalıkta olduğu gibi anoreksiya nevrozada da erken teşhis ve çare önemlidir Bu durumun geçici bir takıntı mı yoksa bilirkişi yardımı almayı gerektiren bir durum mu olduğu nasıl anlaşılır?
Anoreksiya nevrozada kişi, olması gereken kilonun yüzde 15 daha zayıfsa,
Olması gereken kilonun aşağı olmasına karşın, hala kilo alıp şişmanlamaktan fazla şekilde korkuyorsa,
Dıştan bakıldığında bir deri bir kemik olarak tanımlanmasına rağmen; hala kalçalarının geniş olduğunu, fazla yağlandığını, belinde bir kalınlaşma olduğunu söylüyorsa,
en düşük 3 aydır menstürasyon (adet kanaması) olmuyorsa,
Fazla hareketlilik halindeyse,
zaman zaman bilinçsizce aşırı yemek yemek yeme dönemleri varsa,
Yemek Yemek sonrası kendiliğinden ya da parmağıyla yediklerini çıkarıyorsa,
durmadan bağırsak boşaltıcı ve idrar söktürücü gibi ürünler kullanıyorsa; mutlaka durumun değerlendirilmesi için bir uzmana başvurulması gerekir
YAKINLARINA BÜYÜK ATAMA DÜŞÜYOR ÇÜNKÜ ONLAR HASTALIĞI KABUL ETMEZLER
Anoreksiya nevroza hastalarının tedaviyi almadaki en büyük sorunları; içinde bulundukları durumun bir rahatsızlık olduğunu kabul etmemeleridir Laf konusu şart onlar için bir can sıkıntısı değildir böylece çare elde etmek için bir yakınlarının yardımına ihtiyaçları vardır Hastalığın tek bir nedene dayanmaması; biopsikososyal bir rahatsızlık olarak değerlendirilmesine ve bir takım olarak multidisipliner bir şekilde primer tıbbi doktor, psikoterapist, psikiyatrist ve diyetisyen göre tedavinin planlanmasını gerekli kılar Yakınlar da unutmamalıdır fakat; laf konusu çare bir iki yılı bulabilen ve zaman zaman aksaklıların olabileceği zorlayıcı bir süreçtir Sıradan olarak beş yılı kapsayan evraklar kayıtlarına göre; araştırmalar, uygun şekilde tedavi edilen AN hastalarının yüzde 40'ının tam iyileştiğini, yüzde 25'nin ise orta düzeyde iyileşme gösterdiğini ortaya koymuştur Bu rakamlar da laf konusu hastalığın ciddiyetini vurguluyor *
