iltasyazilim
FD Üye
Narsisizm
Narsisizm kavramı, kendini cinsel obje olarak alma şeklindeki fetişizm biçimini spesifize etmek üzere psikoloji literatüründe başta 1887'de Binet kadar kullanılmıştır Peşinde seksologlar tarafından cinsel bir sapma olarak; homoseksüellerde görülen bir öz sevgi biçimi olarak ve yüzyılın başında bir cinsel 'sapıklık' (perversion) olarak kullanılmıştır Ama terim, Eski Yunan mitolojisinde Narsis mitosunda, bir kişinin kendine aşkı anlamında zaten mevcuttur
Narsis mitosunun klasik versiyonunda, Narsis, çocukluğundan beri bir aynada kendi görüntüsünü hiç görmemiştir; Kahin Tiresias, Narsis'in kendi yüzünü görmediği sürece yaşayacağını söylediğinden anababası (Lephisos ırmağı ve Liriopa adlı Nympha) onu yansıtıcı yüzeylerden uzaktan tutmuştur
Bir gün, Nympha Echos'un aşkını geri çeviren Narsis, tanrıların gazabını üstüne çekmiş ve başı abes bir yolcu gibi dolaşmaya mahkum edilmiştir Susuz bir durumda oradan oraya dolaşan Narsis, bir su kaynağında su içmek isterken, kendi yüzünü görür, hayran olur, büyülenir Önce onu bir başka biri zanneder, tutmak için kollarını suya daldırır, lakin imaj ellerinden kayıp gitmektedir Bu imkansız aşkın işkencesi içersinde, aşkının objesinin kendisi olduğunu farkeder
Kendisinden sıyrılıp kopmak ister ve kendi kendine acımasızca vurur ve nihayet ölür Ağıt içindeki kız kardeşleri saçlarını kestirirler, Narsis'in vücudunu odunlar üstüne koyup yanmak isterler, fakat Narsis'in bir çiçeğe dönüştüğünü farkederler
Narsis mitosunun Pausanius'a ait diğer versiyonunda, bir ikiz figürü vardır Narsis suyun yüzeyinde kendi yüzünü ve bir bakıma kendi yüzünde ikizinin yüzünü görür Burada kendine aşkı diğerinin aşkıyla karışır; bir nesil benlikalter, bendiğeri ilişkisi vardır; Narsis diğerinde kendini, kendinde diğerini sever Bu anlamda kendi kendini sevme olarak narsisizm, kişilerarası ilişkilere gönderir *
Narsisizm kavramı, kendini cinsel obje olarak alma şeklindeki fetişizm biçimini spesifize etmek üzere psikoloji literatüründe başta 1887'de Binet kadar kullanılmıştır Peşinde seksologlar tarafından cinsel bir sapma olarak; homoseksüellerde görülen bir öz sevgi biçimi olarak ve yüzyılın başında bir cinsel 'sapıklık' (perversion) olarak kullanılmıştır Ama terim, Eski Yunan mitolojisinde Narsis mitosunda, bir kişinin kendine aşkı anlamında zaten mevcuttur
Narsis mitosunun klasik versiyonunda, Narsis, çocukluğundan beri bir aynada kendi görüntüsünü hiç görmemiştir; Kahin Tiresias, Narsis'in kendi yüzünü görmediği sürece yaşayacağını söylediğinden anababası (Lephisos ırmağı ve Liriopa adlı Nympha) onu yansıtıcı yüzeylerden uzaktan tutmuştur
Bir gün, Nympha Echos'un aşkını geri çeviren Narsis, tanrıların gazabını üstüne çekmiş ve başı abes bir yolcu gibi dolaşmaya mahkum edilmiştir Susuz bir durumda oradan oraya dolaşan Narsis, bir su kaynağında su içmek isterken, kendi yüzünü görür, hayran olur, büyülenir Önce onu bir başka biri zanneder, tutmak için kollarını suya daldırır, lakin imaj ellerinden kayıp gitmektedir Bu imkansız aşkın işkencesi içersinde, aşkının objesinin kendisi olduğunu farkeder
Kendisinden sıyrılıp kopmak ister ve kendi kendine acımasızca vurur ve nihayet ölür Ağıt içindeki kız kardeşleri saçlarını kestirirler, Narsis'in vücudunu odunlar üstüne koyup yanmak isterler, fakat Narsis'in bir çiçeğe dönüştüğünü farkederler
Narsis mitosunun Pausanius'a ait diğer versiyonunda, bir ikiz figürü vardır Narsis suyun yüzeyinde kendi yüzünü ve bir bakıma kendi yüzünde ikizinin yüzünü görür Burada kendine aşkı diğerinin aşkıyla karışır; bir nesil benlikalter, bendiğeri ilişkisi vardır; Narsis diğerinde kendini, kendinde diğerini sever Bu anlamda kendi kendini sevme olarak narsisizm, kişilerarası ilişkilere gönderir *