Okula Yeni Başlayacak Çocuklarımıza Nasıl Davranmalıyız?

Okula Yeni Başlayacak Çocuklarımıza Nasıl Davranmalıyız?

Okullar açılıyor Hem okula yeni başlayacak çocuklarda, hem de onların anne ve babalarında coşku dorukta

Birincil gün; kimi heyecanlı ve başı dönen, kimi sıkı sıkıya tutmuş anne veya babasının elini, kimi mutlu; artık büyüdüğü ve ağabeyleri, ablaları gibi okula gideceği için…

Ilk gün; kaygının, ürkekliğin, heyecanın, merakın ve mutluluğun bir arada yaşandığı, hemen şimdi arkadaşlarla kaynaşılmadığı, öğretmen sevgisinin tanınmadığı, girift duyguların olduğu bir zamandır
Kimi anne babanın anılarında yer etmiyor olsa da, ailenin, evin sıcak koruyucu ve güvenli ortamından uzaklaşıp, yaşamın gerçekliğine atılan birincil adımdır; okula açılmak Hele bir de anaokulu ya da kreşe gitmemiş olan çocuklar için uyum sağlamak bir kat daha güçtür

Okula yeni başlayacak çocuğun aklından yüzlerce soru geçer ve her biri de onu korkutur:

Karnı acıktığında kime söyleyecek?! Tuvaleti geldiğinde kim yardım edecek?!
Herhangi bir konuda zorlanırsa kim yardım olacak?!
Peki derhal bırakıp gidince, ne süre gelecektir anne babası?
Ya evdeki oyuncaklarına ne olacak? Onu unutmayacaklar yok mi?

Peki, biz ebeveynleri olarak okula başlayacak olan çocuğumuza nasıl davranmalı, sorularına nasıl yanıt vermeliyiz?
Çocuğun; okulda neler olacağına dair sorularında; net, anlaşılması mümkün talimatlar yapılmalıdır Öteki çocukların da, kendisiyle aynı duygular içinde olduğu ve bu duyguları yaşamasının normal olduğu çocuğa aktarılmalıdır Kendi yaşadıklarımızdan veya bildiğimiz olaylardan örnekler anlatılmalı, bu koşul olağanlaştırılarak çocuk rahatlatılmalıdır Yaşadığımız heyecan paylaşılmalı ama yoğun yaşanılan kaygı ve korkular varsa, ayrıca sözel ayrıca vücut diliyle çocuğa yansıtılmamalıdır Bu; çocuğun aynı şekilde tepki vermesi gerektiğini düşünmesine yol açabilir

Ağlamayan, daha rahat tavırlar sergileyen başka çocuklarla mukayese yapılarak, onu ve yaşadıklarını önemsemiyor gibi davranılmamalıdır O zaman çocuk; vesvese ve korkusundan dolayı anlamsızlık, aşağılanmışlık ve yeteneksizlik duyguları yaşayabilir

Çocuğunuza okula başladığı için duyduğunuz mutluluğu ve gururu, samimi, cesaretlendirici ve güven veren bir şekilde aktarın Okulda yalnız olmayacağını ve sizin onu, mektep bitiminde bekleyeceğinizi belirtin Bu; çocuğun güvende olduğunu, ailesinin, onu yalnız bırakmadığını, okulun dehşet bir yer olmadığını hissetmesini sağlar Şayet 23 gün uyumunu kolaylaştırmanız için okulda bulunabilirsiniz Fakat, daha fazlası çocuğun uyumunu güçleştirecektir Her tenefüste, ders aralarında ilgilenilmesi, istediği süre okuldan çıkabileceği ya da ailesinin onu okuldan alabileceği duygusunu yaratır Bu da; sosyalleşmesi, annebabasından bağımsız, sorunları ile baş etmeyi öğrenmesi, problem çözme becerisini geliştirerek kullanması gereken çocuğun, bağımlılıktan kurtulamamasına, büyüyememesine yol açar

Bilhassa anneye karşısında bağımlılığını hafifletemeyen, özerkleşememiş çocuklarda mektep korkusu gelişebilmektedir

Okul korkusu; okula gitmek istememe, baş ağrısı, karın ağrısı, kusma, gönülsüzlük, kayıtsızlık, halsizlik, sinirlilik hali, dirençle görülebilir

Erken belirlenen okul korkusu; profesyonel (uzman psikolog) yardımla ileride, diğer psikolojik soruna yol açmadan çözümlenebilir

Uzman Psikolog Halil ŞENEL
*