peygamberimiz!

peygamberimiz! Cenabı Yargı, Resulünü gönderdi, Kelamı kadimi ona indirdi İsmi söylenecek dillerde ebet, Müslümanlar Ona eder muhabbet Her iki cihânın serveridir O, Cennet yolunun rehberidir O Odur kâinatın kâmil insanı, Odur Hakkın bize yüce ihsanı Ayrıca yerde, ayrıca gökte fahri âlemdir, Ona inanmamak ebedi elemdir Onun yolundadır bütün evliya, Ümmet almak ister Ona enbiya Sünnetine sarılmalı Müslüman, İhsana kavuşur Resule uyan Bir adı Mahmut, bir adı Ahmet, Oldu bütün âlemlere rahmet Beddua etmedi düşmana bile, Emindi yapmazdı kimseye aldanma Nuru ile aydınlandı kâinat, Onda görülmüştü böylece çok mucizât Harikalar verdi Ona yaradan, Pak sular aktı parmaklarından Bir gece Kudüs’e vardı, Mekke’den, Bir ânda gökleri Odur seyreden Onu onaylama eden yüce Kur’andır, Peygamberliğine kâfi burhandır Resulullah Sultanlar sultanı Peygamber iken, Yaratılmamıştı hazreti Âdem Adalet katında Onun kıymeti çoktur, Şerefi, izzeti, rağbeti çoktur Nebilerin, resullerin mâhıdır, İlmi zâhir, ilmi ledün şâhıdır O teşrif edince değişti insan, Ona iman etti putlara tapan Hatasız olarak yaratıldı O, Hoş huylar ile donatıldı O Sadık idi, ondan cümbür cemaat emindi, Tüm ataları birer mümindi Sen rahmetsin diye, Rabbi övüyor, Habibimdir diyor, Onu seviyor Kur’anda Rabbi ona salat ediyor, Ümmete siz de salat edin diyor Babasız diye bakar nasipsiz ona, Bu yüzden gelmedi kimi imana Peygamber bilene edildi ihsan, Esir iken oldu ölümsüz sultan Her an ümmetine kucak açıyor, Karanlık dünyaya ışık saçıyor Her derde devâdır, her ruha şifa, Gözlere sürmedir, kalblere cila Herkesin seyyidi başlara taçtır, Bütün insan ve cin ona muhtaçtır Aşkı ile yanan, bağrı kanayan, Bâtıla sapar mı onu tanıyan Bu aşkın sırrını gafil anlamaz, Bid’at ehli olan onu tanımaz Tüm dertlilerin dermanıdır O, Aşkla yanan gönlün fermanıdır O Müminin arzusu, emeli odur, Hakiki imanın temeli odur Habibullah Bir kimse fakat olsa birine âşık, Eğer diğer taraftan olsa aşkında sadık Feda eder ona tüm malını, Hem de esirgemez katiyen canını Daha kıymetlidir sevdiği içtenlikle, Can ne ancak, üstündür iki cihandan Reddetmez, mahbubun hiçbir sözünü, Peki, der ekşitmez katiyen yüzünü Onun her zahmeti rahmettir ona, Onun her hizmeti minnettir ona Sever sevdiğinin sevdiğini de, Keza sever köyünün köpeğini de Onun düşmanına her zaman düşman olur, Onu biraz üzse fazla pişman olur Kul kulu sevince, olursa böyle, Yâ Mevlâ severse, ne olur söyle İşte yüce Mevlâ izzeti ile, Sevdi Resulünü kudreti ile Onu kendisine habib eyledi, Hasta gönüllere tabib eyledi Dünyada ne dek deniz var ise, Mevlâ hepsini de mürekkep etse, Melek, ins ve cinne verse kalemi, Kağıt yapsa on sekiz bin âlemi, Yıllardan Beri yazsalar, onun methini, Yeniden yapmazlar binde birini Ona yakın almak büyük nimettir, Ayağının tozu cana minnettir Vasfına olamaz kimse tercüman, O olmasa idi, olmazdı kâinat Yâ Rabbi habibinin hürmetine, Kavuştur bizleri şefaatine