Tarihte Kadınların Uyguladığı Acı Verici Güzellik Yöntemleri

Farklı kültürlerde bayanların hoşluk maksadıyla vücutlarında farklı şeyler deneyip uyguladıkları sürekli görülmüştür. Modern kültürle büyüyen insanlara bunlar yakışıksız geliyor olsa da kimi kültürlere nazaran bir hoşluğu yansıtıyor.

Lotus ayak bağı, uzun boyun halkaları, kirpiksiz gözler ve dudak plakaları tarih boyunca bayanların hoşlaşmak uğruna uyguladıkları birbirinden enteresan süreçlerden sırf birkaçı.

Şimdi bu uygulamaların hoşluk uğruna bayanlara neler yaptığına bir bakalım. Lotus ayak bağı, bunlar ortasındaki en çarpıcı olanlardan biri.


HASSAS GÖRÜNTÜ


Lotus ayak bağları bizlere, Hong Kong’da yüzyıllardır Çinli bayanların ayaklarının hoşluk uğruna ne derece acı verici deneyimlerden geçtiğini anlatıyor. Bu tecrübe, temelinde genç bayanların ayaklarını sakatlamaya yol açıyor. Bu geleneğin uygulanmasının nedeni, bayanların daha güzel bir evliliğe ve daha yeterli bir yaşama sahip olması içindi.

Kadınlar ayak parmaklarını ve ayak kemerlerini kırıp ayak tabanına bağlanan bezle bu görünümü elde ediyor. Bu uygulamadaki asıl hedef ise erkekleri mutlu etmek. Zira erkeklerin, küçük ayaklara daha fazla ilgi duyacağı düşünülmekteydi.

Kadınların bunu yapmasının arkasında diğer sebepler de olabileceği düşünülüyor.


Bossen adlı bir antropolog, bu gelenekle ilgili yanlış bilinen birtakım durumların olduğunu söylüyor. Bossen’e nazaran, kızların ayaklarının işkencevari biçimde bağlanması ve yeterli niyetlerle yapılması diğer bir emele hizmet ediyordu. Bu emel, kızların hareketsiz oturması yerine aileleri için bir gelir kaynağı oluşturmalarının istenmesi.

Özellikle kırsalda bu hedefin kıymetli bir yeri olduğu söylenebilir. Zira kırsalda ailelerin gelir kaynağı iplik, hasır, ayakkabı, kumaş ve balık ağları üzere eşyalardan oluşuyordu. Aileler kızlarından bu işlere yardım etmelerini istiyordu ve lotus ayak bağları sayesinde kızlar bu işleri daha kolay gerçekleştirebiliyordu.


Yine Bossen, lotus ayaklı bayanların, lotus ayak bağlarını göstermekten çekinmediklerini gözlemlemiş ve bu nedenle bunun bir fetişi andırabileceği konusunda kuşkucu olduğunu söz etmiştir. Bossen, bayanların yalnızca hoşluk temelinde bu türlü bir tecrübeden geçtiğinin düşünülmesinin tarihin çarpıtılması olduğunu söylüyor. Bayanlar, sanayi işlerinde çalışıyordu ve o nedenle bayanların ayaklarını bu hale getirmesinin tek sebebi kozmetik sebepler değildi.

Bu gelenek son vakitlerde hayli az görülmeye başlamış, nedeni de artık fabrikalaşmayla birlikte lotus ayak bağlama geleneğinden çok daha kullanışlı ve sağlam alternatiflerin ortaya çıkması olmuştur. Yani bayanlar konutta kumaş üzere mallar üretmemeye başladığı için bu gelenek azalmış da diyebiliriz.

Lotus ayakların hayli eski bir kökeni var.


Lotus ayak bağı, Song (960-1279) hanedanlığına kadar uzanan bir gelenektir. Bilhassa saray etrafından seçkin aristokrat bireylerin uyguladığı bir gelenek olarak başlaması ilgi caziptir. Akabinde kırsala yayılmış ve 19. yüzyılda Çin’in neredeyse tamamında popülerleşmeye başlamıştır. Lotus ayak bağı uygulamasının, 20. yüzyılın birinci yıllarında azaldığı söylenebilir. Uygulamanın azalmasının nedeni, Komünizm'in getirdiği yasaklardır.

Bir öbür hoşluk prosedüründe ise bayanlar boyunlarını uzatıyor.


Kuzey Tayland’da uzun boyunlu Karen beşerler olarak da bilinen Kayan kabilesinde bayanlar, boyunlarına taktıkları halkalarla dikkat çekiyor. Bu kabilede bayanlar, erkekler tarafından yapılan burmalı halkalar takıyorlar. Üstelik bu boyun halkaları pirinçten yapılıyor ve bayanların boyunlarını uzatıyor.

Kayan kabilesinin inanışına nazaran, bir bayanın boynu ne kadar uzunsa o bayan o kadar hoştur. Kayan kabilesinde bayanlar hoşlaşmak için daha 5 yaşında bu halkaları takmaya başlıyor. Ne kadar yaş alırlarsa boyunlarına o kadar halka daha ekleniyor. Hatta her iki yılda boyunlarına yeni bir halka ekledikleri de söyleniyor.


Aslen Myanmarlı olan bu kabile, 1980’lerin sonlarında Myanmar ile isyancı güçlerin savaşından kaçarak Tayland sonuna sığınmıştır. Sonda mülteci kamplarına yerleştirilen bu halk, uzun boyunlu bayan gelenekleri nedeniyle kısa müddette büyük ilgi gördü.

Tayland’da kalmalarına neden olanlardan biri de bayanları güzelleştirmek için uyguladıkları bu gelenekti. Çünkü turistler bu durumun ilgi çektiğini düşünüyordu. Hatta 40.000’den fazla turistin, her yıl bu bayanları görebilmek ve onlarla fotoğraf çektirebilmek için yaklaşık 8 ila 16 dolar para ödediği iddialar ortasında. Hayli enteresandır ki bayanlar uyurken bile boyunluklarını çıkarmıyorlar.

Kadınlar, bobin denen bu halkaları hoşlaşmak için takıyor.


Kayan halkı, bayanların neden bu bobinleri taktıklarına dair somut bir şey söylemiyor. Lakin yerlilerin inanışına nazaran, pirinçten yapılma bu halkalar, bayanları öteki kabileler tarafından kaçırılmaktan koruyor. Birtakım inanışa nazaran ise boyunluklar kaplan ataklarından koruyordu.

Günümüzde ise bu halkaların Kayan kültürünün korunması için takıldığı söyleniyor. Yalnızca koruma yahut kültür maksatlı değil, estetik maksatlarla da bu halkaların takıldığı tabir edilmektedir.

Kayan’lı bayanlar, boyunlarına taktıkları uzun halkalardan ötürü ‘’zürafa kadınları’’ olarak isimlendiriliyor. Bu boyun halkalarına başka ismiyle ‘’Padaung’’ da deniliyor.

Güzellik uğruna bayanların boyunlarının uzatılması sıhhat risklerine yol açabiliyor!


Devamlı olarak boyun bölgesinde halkaların kullanılması, omurgadaki omurların çökmesine neden oluyor. Bu nedenle, boyun uzatma uygulaması sıhhat açısından hiç de olumlu sonuçlar doğurmuyor. Boyun bobinlerinin bazen 20 kilogram kadar tartıya sahip olduğu biliniyor. Boyun yapısının kırılganlığına karşı böylesi ağır bir aksesuarı takmak, hoşluk uğruna yapılan acı teşebbüslerden biri haline geliyor.

Ayrıca bobinlerin tartısı köprücük kemiğini ittiği için göğüs kafesine baskı yapıyor. Bu bağlamda da köprücük kemiğinde deformasyonların oluşması kaçınılmaz oluyor. Hatta bayanlar, köprücük kemiklerinde oluşan yaraları önlemek için uyurken boyunlarını yapraklarla dolduruyor. Bu sayede köprücük kemiğine kademeli olarak yer değiştirme süreci uygulanmış oluyor.

Bazı kaynaklarda bayanların bu boyun halkalarını maddi yarar için taktıkları istikametinde görüşler mevcut. Bunun nedeni, yerli halkın turizm dışında bir geçim kaynağının olmamasıdır. Erkekler bayanlara boyun halkalarını takmaları konusunda baskı yapıyor zira bayanların mülteci statüleri iş bulmalarını zorlaştırıyor. Dış görünümlerinden öteki para kazanacak alternatifleri olmadığını düşünen bayanlar da bu halkaları takarak canları değerine yaşamaya çalışıyor.

Kirpiksiz göz ise alın bölgesinin öne çıkması için tanınan olmuş bir hoşluk uygulamasıydı.


Orta Çağ'da, 18. yüzyıla kadar bayanlar kirpiklerine biçim vermiyordu. Bunun nedeni, bayanların alınlarına daha fazla kıymet vermesiydi. Alınların ortaya daha fazla çıkması için bayanlar kaşlarını ve kirpiklerini alıyordu.

Kadınların, halka açık yerlerde saçlarını sergilemeleri güzel karşılanmıyordu. Birkaç dini buyruk aracılığıyla Katolik Kilisesi, saç sergilemek Tanrı’ya ve kiliseye karşı işlenmiş bir hata, bir günah olarak görmeye başladı. Bu periyotta tekrar makyaj yapmak yalnızca fahişelere has kılınmıştı. Bayanlarda saç, erotik bir çağrışıma neden olan bir özellik üzere algılanmaktaydı. Orta Çağ boyunca çıkarılan yasaklarla bayanlar daha az saçla varlık gösteriyordu. İşte bu durum kirpiklerin alınmasına neden olmuştu. Bayanlar hoşluğun kirpiksiz olmakta yattığına inanıyor ve kirpiklerini alıyordu.

Afrika'da bayanların dudaklarına genişletmek gayesiyle takılan plakalar, hoşluğun ve saygınlığın sembolü olarak kabul ediliyor.


Afrika'da Surma, Sara ve Mursi kabilelerinde gençlik çağındaki kızların dudakları anneleri tarafından kesilerek plakalar ile genişletiliyor. Bu uygulamanın nedeni, bayanların güzelleşmelerini sağlamaktır.

Kabileler ortasında dudak plakaları hakkında görüş ayrılıkları vardır. Mursi kabilesinde güzellik için olduğu tabir edilirken, başka kabilelerde başlık parası için olduğu söz ediliyor. Hatta bayanların dudaklarındaki plaka ne kadar büyükse kendilerine verilecek olan paranın o kadar fazla olacağı düşünülüyor.

Görüldüğü üzere bayanlar tarih boyunca hoşlaşmak uğruna vücutlarına acı veren çeşitli uygulamalardan geçmiştir. Günümüzde de hala hoşluk için vücutta yaratılan bu tahribat veren tecrübeler kaçınılmaz olmaya devam ediyor.

Kaynaklar: 1, 2, 3, 4, 5