Trover Saves The Universe – İnceleme

Rick & Morty’nin yaratıcılarından Justin Roiland’ın ‘İnat da bir murattır’ diyerek ısrarla denemeye devam ettiği ‘tarzını yansıtacak bir oyun’ geliştirme uğraşlarından (şimdilik) sonuncusu Trover Saves the Universe, ekranlarımıza teşrif etti; bize de bu absürt maceraya dahil olmak düştü. Bakalım bu sefer nasıl olmuş…

Kozmosun sonu gelmiş diyorlar...

Oyunumuz, hikâyenin berbatı Glorkon’un gelip karakterimizin iki köpeğini alması ve göz yuvalarına yerleştirmesi ile başlıyor (bu nasıl bir başlangıç yahu?) Bu hamle onu inanılmaz güçlü kılıyor ve kainatın yıkımı için geri sayımı da başlatmış oluyor tıpkı vakitte. Bir sonraki sahnede karakterimizi ekran önünde otururken ve TV izlerken görüyoruz. Kapı çalınıp Trover arz-ı endam ettiğinde maceramız da tam mealiyle başlamış oluyor. Trover ile o gezegen senin bu gezegen benim dolanıp kozmosun yok oluşuna pürüz olmaya çalışıyoruz. Nasıl, kulağa lâtif geliyor mu? Çok saçma bir hikâye mi diyorsunuz yoksa? Ve tıpkı hengamda saçma bir halde de sefalı olabilen bir macera


Chairorpean isimli bir ırka (ki bu ırk koltuğundan kalkamayan ve etrafla etkileşimini yalnızca elindeki denetimci ile yapabilen bir uzaylı(!) ırkı oluyor, nerden tanıdık geliyor sanki?) mensup olan karakterimiz hem köpeklerini hem de kainatı kurtarabilecek mi? Evet Trover bu epik (?) maceranın kahramanı olmaya hazır mı? Soruları bir kenara bırakıp maceraya atılıyoruz. Yolumuz farklı gezegenlerden, farklı mekanlardan geçiyor. Emelimiz ayan Glorkon’u bulup köpeklerimizi geri almak. Bunun için elimizdeki yegâne silah Trover ve yetenekleri.

Biz oturduğumuz koltuktan elimizdeki denetimci ile komutlar verip dururken Trover sağa sola koşuyor, platformları tırmanıyor, noktası geliyor kılıcı ile düşmanları kesip biçiyor, alanı geliyor önümüze çıkan bulmacaları çözmekte bize yardımcı oluyor. Kainatın yükü Trover’ın omuzlarında yani Yaptığı en değerli şeylerden birisi de bizim portallar yahut ışınlanma noktaları arasında hareket etmemize yardımcı olması. Malum bizim kaba etimiz oturduğumuz koltuğa yapışmış durumda, hükümdarı gelse kaldıramaz. İşte bu yüzden belli başlı ışınlanma noktalarına gelip bizim oraya geçmemizi sağlıyor Trover.


Oyunda ilerledikçe hem biz koltuğu yukarılara kaldırmayı, böylelikle bulunduğumuz nahiyeye kuşbakışı göz atmayı öğreniyoruz hem de göz yuvalarındaki ufacık tefecik, içi dolu turşucuk bebe uzaylıları değiştirip Trover’ın yeteneklerini geliştiriyoruz. Etrafta toplanabilir nesneler var ve bunları toplayarak geliştirmelerin yolunu açabileceğimiz üzere, birtakım durumlarda NPC’lerin verdikleri hizmetleri mekanına getiriyor ve Trover’ın yeteneklerine bir yenisini ekleyebiliyoruz.


Karakterler renkli, espriler şirin. Haliyle keyifli birkaç saat yaşatmaya aday bir oyun var önümüzde.

Olduğu kadar, olmadığı Trover…

Bu oyunun bütün hikayesi esprili hikâye anlatımında desem çok mu haksızlık etmiş olurum sanki? Lakin bundan fazlasını da vadetmiyor açıkçası. Bulmacalar o denli dimağ yakacak, sizi sizden alacak cinsten değil. Hikâye akışının arasına etkileşim olsun diye serpiştirilmiş bu ufak tefek bulmacalar ziyade vaktinizi tüketmiyor, o denli “ne kadar da şık düşünülmüş” de dedirtmiyor. Lakin bulmacaları çözerken Trover yahut etrafınızdaki gayri karakterlerin yaptıkları tefsirler sefalı. Sadece bu icmalleri dinlemek için bulmacayı çözmeyi bırakabilir, onların alttan alta nasıl da laf soktuklarını, dalga geçtiklerini takip edebilirsiniz


PS VR sahibi olanlar için bir artı, geri kalanlar için ise eksi olarak değerlendirilebilecek bir noktayı daha belirteyim bitirmeden evvel. Belirli ki bu oyun başta VR oyunu olarak tasarlanmış, oyunun esas keyfinin VR ile çıkacağı açık. Tahminen de platform ögelerinin ve bulmacalarının yalınlığının menşesi da bu durumdur, ne dersiniz? Başkaca PC’de oynarken birtakım toplanabilir nesneleri görememek, görsek de alamamak üzere bir durum da kelam konusu anladığım kadarıyla. Binaenaleyh, PC oyuncuları için oynanış açısından çok şey vadetmiyor, bütün hikayesi esprilerinden ibaret bir oyun haline geliveriyor devir hengam. Yeniden de oynayın, oynatın, eğlenin, eğlendirin. Gülmek hoş bir aksiyon sonuçta