Bu seferki yazımı bir diyetisyen olarak değil, pederini yanlış beslenme yüzünden çok küçük yaşta kaybetmiş bir evlat olarak yazıyorum.
Pederim et yüklü beslenen, ziyade yağlı yemekler seven bir adamdı. Validem hanede zerzevat pişirince ‘’ bu ne bu türlü ot mu yicez ?’’ diye reaksiyon verirdi. Ve o zeytinyağlı yemeğin bile üzerine tabağına alınca ekstra zeytinyağı eklerdi. Meskende validem onun sıhhatine uygun gelecek yemekleri yapıyor diye dışarıda yağlı yemekler yemeye devam ediyormuş. Biz bunu etraf esnaftan pederim öldükten sonra duyduk maatteessüf. Düşündüğünüzün tersine pederim kilolu birisi değildi. Yıllarca ipek boyacılığı yapmasından kaynaklanan sağlam bir kas yapısı vardı. Emekli olduktan sonra hareket azalmasından ötürü biraz, hakikaten çok az göbek yapmıştı. Şu an bana gelen birden fazla danışanımdan çok çok daha zayıftı lakin damarlarda tıkanıklık vardı işte. Ömrü yetseydi bu üslup beslenmeye devam ettiği için sanırım daha ziyade kilo alırdı. Lakin maatteessüf bazen hayatımız, daha berbat duruma gelebileceğimiz kadar bile sürmez.
Pederime damar tıkanıklığı teşhisi konulduktan ( çok net hatırlamasam da ) 2 – 3 yıl sonra, gözümüzün önünde bir akşam yemeği sonrası kalp bunalımı geçirip hayata veda etti. Evet onunla birlikte ben nelere veda ettim?
Pederim vefat ettiği hengam ben yalnızca 12 yaşındaydım. Pederimle çok güzel anlaşırdım, çok eğlenirdik. Çok hoş bir baba-kız alakamız vardı. Ve bir anda o gitti… yaşadığım acıyı, kızgınlığı, üzüntüyü anlatamam.
Yıllar sonra diyetisyen olduktan sonra, kendimi birilerinin babalarını, validelerini, ablalarını, ağabeylerini, çocuklarını…. Sevdiklerinden erken yaşta ayrılmasınlar diye, sıhhatlerine kavuşturmayı gaye edindim. Zira geçmişte kalan olmak çok çetin, çok istenilmeyen. Ve sıhhatiniz olmazsa, ne kilonuzun ülkü olması, ne işinizin çok uygun olması, ne çıkarınızın çok yüksek olması, ne de konutunuzun çok lüks olmasının bir manası olmuyor. Lakin birden fazla insan bu saydıklarımı elde etmek uğruna sıhhatini hiçe sayıyor. Bir düşünün içinizden kaç kişi kilo vereyim de nasıl olursa olsun deyip sıhhatsiz diyetler, vefat oruçları, zayıflama çayları, zayıflama ilaçları, garip karışımlar, zayıflama ameliyatları vs üzere teknikler deneyip sıhhatini kaybetti. Velev daha ileri gidip ölenler oldu. İçinizden kaç kişi işini ilerletmek için vaktinin birçoklarını çalışmaya vererek, zamansızlıktan ötürü sıhhatini hiçe sayarak kendini sıhhatsiz beslenmenin kucağına attı. Bu yazı bu mevzulara dikkat etmeyen herkesi ilgilendiriyor. Acı fakat gerçekleri size göstermek için bunları yazıyorum. Zira ben sıhhatsiz beslenip beni çocukken yalnız bırakan bir pederin şanssız evladıyım. Bu durumun acısını yaşayan biriyim. İnanın tanım edilmesi imkansız bir acı bu ve hiçbir vakit küllenmiyor.
Pederim benim orta mektep mezuniyetimde yoktu, lise mezuniyetimde de yoktu, üniversite mezuniyetimde de yoktu, kız isteme merasimimde de yoktu, nişanımda, kınamda ve düğünümde de yoktu. Onsuz 25 yıl geçirdim. 25 yılbaşını, 50 bayramı, 25 tatili babasız geçirdim. Hayatımdaki en keyifli anlarımda içimde bir bölgelerde daima bir hüzün var. Daima eksiğim, daima yarımım ve hiçbir hengam da tamamlanmayacağım.
Bu sabah, babamı kaybetmemin üzerinden 25 yıl geçmiş olmasına karşın, hayalimde babamı gördüm. Artık eskisi kadar sık göremediğim için çok sevindim ve ona o kadar şık sarıldım ki. Fakat maatteessüf içimdeki acı ağır bastı ve ağlayarak uyandım. Sarılmam yarım kaldığı için daha çok ağladım, özlediğim için daha çok ağladım. Onun yokluğunun verdiği acı, özlemenin verdiği acı asla azalmayacak bunu anladım. Ve ona bir defa daha kızdım. Ne için erkenden çekip gitmişti? Neden kendine dikkat etmemişti ?
Bugün ofisime gelen danışanlarımla konuşurken tek düşündüğüm sıhhatlerini geri kazanmalarını sağlamak. Zira her şeyden evvel sağlıklı olmalısınız. Benim pederim kilolu değildi , yanlış beslenme yüzünden damar tıkanıklığı olmuştu. Pederim, yanlış beslenmesinin ona kilo aldıracağı vakitleri görebilecek kadar bile yaşayamadı.
Birden fazla kişi yanlış beslenmesi kilo sıkıntısını doğurmadığı sürece durumun yanlış olduğunun farkında olmuyor. Zayıfsanız istediğinizi yiyebilirmişsiniz üzere düşünülüyor. Bu mülahaza katiyen yanlış.
Yanlış beslenme yüzünden damar tıkanıklığı, yüksek tansiyon, diyabet, kalp marazları, karaciğer yağlanması, kanser, böbrek yetmezliği, gut üzere pek çok kronik illete yakalanabilirsiniz. Obezite bunlardan yalnızca biri.
Obezite sizi fizikî olarak rahatsız ettiği için kilolu bireylerin diyetisyene başvurma ve beslenme formlarını değiştirme yüzdesi, kilosuz insanlara nazaran çok daha ziyadedir. Obezite görsel olarak kendini muayyen eder meğer ki yanlış beslenme kaynaklı yıpranma ve oluşturduğu illetler daha sinsidir, görünür bir doza gelene kadar kendini aşikâr etmez. Lakin ordadır işte. Hangi vücudun bu mevzuda daha dayanıklı, hangisinin dayanıksız olduğunu bilemezsiniz. Yani sizin vücudunuz yanlış beslenmenin oluşturduğu deformasyonlara 5 sene mi dayanır, 25 sene mi dayanır bilemezsiniz. Adeta içinizde bir saatli bombayla yaşamak üzere bir şey.
Ve sonuçta arkaya ne kalır biliyor musunuz ? siz gittikten sonra arkanızdan acınızla ve özleminizle baş etmek zorunda kalan sevdikleriniz kalır.
Sıhhatsiz beslenirken lütfen sıkıntıya bir de sizi sevenlerin tarafından bakmaya çalışın. Hakikaten o yediğiniz besin, sevdiklerinizi bir ömür uzunluğu üzmeye bedel mi ?
Pederim et yüklü beslenen, ziyade yağlı yemekler seven bir adamdı. Validem hanede zerzevat pişirince ‘’ bu ne bu türlü ot mu yicez ?’’ diye reaksiyon verirdi. Ve o zeytinyağlı yemeğin bile üzerine tabağına alınca ekstra zeytinyağı eklerdi. Meskende validem onun sıhhatine uygun gelecek yemekleri yapıyor diye dışarıda yağlı yemekler yemeye devam ediyormuş. Biz bunu etraf esnaftan pederim öldükten sonra duyduk maatteessüf. Düşündüğünüzün tersine pederim kilolu birisi değildi. Yıllarca ipek boyacılığı yapmasından kaynaklanan sağlam bir kas yapısı vardı. Emekli olduktan sonra hareket azalmasından ötürü biraz, hakikaten çok az göbek yapmıştı. Şu an bana gelen birden fazla danışanımdan çok çok daha zayıftı lakin damarlarda tıkanıklık vardı işte. Ömrü yetseydi bu üslup beslenmeye devam ettiği için sanırım daha ziyade kilo alırdı. Lakin maatteessüf bazen hayatımız, daha berbat duruma gelebileceğimiz kadar bile sürmez.
Pederime damar tıkanıklığı teşhisi konulduktan ( çok net hatırlamasam da ) 2 – 3 yıl sonra, gözümüzün önünde bir akşam yemeği sonrası kalp bunalımı geçirip hayata veda etti. Evet onunla birlikte ben nelere veda ettim?
Pederim vefat ettiği hengam ben yalnızca 12 yaşındaydım. Pederimle çok güzel anlaşırdım, çok eğlenirdik. Çok hoş bir baba-kız alakamız vardı. Ve bir anda o gitti… yaşadığım acıyı, kızgınlığı, üzüntüyü anlatamam.
Yıllar sonra diyetisyen olduktan sonra, kendimi birilerinin babalarını, validelerini, ablalarını, ağabeylerini, çocuklarını…. Sevdiklerinden erken yaşta ayrılmasınlar diye, sıhhatlerine kavuşturmayı gaye edindim. Zira geçmişte kalan olmak çok çetin, çok istenilmeyen. Ve sıhhatiniz olmazsa, ne kilonuzun ülkü olması, ne işinizin çok uygun olması, ne çıkarınızın çok yüksek olması, ne de konutunuzun çok lüks olmasının bir manası olmuyor. Lakin birden fazla insan bu saydıklarımı elde etmek uğruna sıhhatini hiçe sayıyor. Bir düşünün içinizden kaç kişi kilo vereyim de nasıl olursa olsun deyip sıhhatsiz diyetler, vefat oruçları, zayıflama çayları, zayıflama ilaçları, garip karışımlar, zayıflama ameliyatları vs üzere teknikler deneyip sıhhatini kaybetti. Velev daha ileri gidip ölenler oldu. İçinizden kaç kişi işini ilerletmek için vaktinin birçoklarını çalışmaya vererek, zamansızlıktan ötürü sıhhatini hiçe sayarak kendini sıhhatsiz beslenmenin kucağına attı. Bu yazı bu mevzulara dikkat etmeyen herkesi ilgilendiriyor. Acı fakat gerçekleri size göstermek için bunları yazıyorum. Zira ben sıhhatsiz beslenip beni çocukken yalnız bırakan bir pederin şanssız evladıyım. Bu durumun acısını yaşayan biriyim. İnanın tanım edilmesi imkansız bir acı bu ve hiçbir vakit küllenmiyor.
Pederim benim orta mektep mezuniyetimde yoktu, lise mezuniyetimde de yoktu, üniversite mezuniyetimde de yoktu, kız isteme merasimimde de yoktu, nişanımda, kınamda ve düğünümde de yoktu. Onsuz 25 yıl geçirdim. 25 yılbaşını, 50 bayramı, 25 tatili babasız geçirdim. Hayatımdaki en keyifli anlarımda içimde bir bölgelerde daima bir hüzün var. Daima eksiğim, daima yarımım ve hiçbir hengam da tamamlanmayacağım.
Bu sabah, babamı kaybetmemin üzerinden 25 yıl geçmiş olmasına karşın, hayalimde babamı gördüm. Artık eskisi kadar sık göremediğim için çok sevindim ve ona o kadar şık sarıldım ki. Fakat maatteessüf içimdeki acı ağır bastı ve ağlayarak uyandım. Sarılmam yarım kaldığı için daha çok ağladım, özlediğim için daha çok ağladım. Onun yokluğunun verdiği acı, özlemenin verdiği acı asla azalmayacak bunu anladım. Ve ona bir defa daha kızdım. Ne için erkenden çekip gitmişti? Neden kendine dikkat etmemişti ?
Bugün ofisime gelen danışanlarımla konuşurken tek düşündüğüm sıhhatlerini geri kazanmalarını sağlamak. Zira her şeyden evvel sağlıklı olmalısınız. Benim pederim kilolu değildi , yanlış beslenme yüzünden damar tıkanıklığı olmuştu. Pederim, yanlış beslenmesinin ona kilo aldıracağı vakitleri görebilecek kadar bile yaşayamadı.
Birden fazla kişi yanlış beslenmesi kilo sıkıntısını doğurmadığı sürece durumun yanlış olduğunun farkında olmuyor. Zayıfsanız istediğinizi yiyebilirmişsiniz üzere düşünülüyor. Bu mülahaza katiyen yanlış.
Yanlış beslenme yüzünden damar tıkanıklığı, yüksek tansiyon, diyabet, kalp marazları, karaciğer yağlanması, kanser, böbrek yetmezliği, gut üzere pek çok kronik illete yakalanabilirsiniz. Obezite bunlardan yalnızca biri.
Obezite sizi fizikî olarak rahatsız ettiği için kilolu bireylerin diyetisyene başvurma ve beslenme formlarını değiştirme yüzdesi, kilosuz insanlara nazaran çok daha ziyadedir. Obezite görsel olarak kendini muayyen eder meğer ki yanlış beslenme kaynaklı yıpranma ve oluşturduğu illetler daha sinsidir, görünür bir doza gelene kadar kendini aşikâr etmez. Lakin ordadır işte. Hangi vücudun bu mevzuda daha dayanıklı, hangisinin dayanıksız olduğunu bilemezsiniz. Yani sizin vücudunuz yanlış beslenmenin oluşturduğu deformasyonlara 5 sene mi dayanır, 25 sene mi dayanır bilemezsiniz. Adeta içinizde bir saatli bombayla yaşamak üzere bir şey.
Ve sonuçta arkaya ne kalır biliyor musunuz ? siz gittikten sonra arkanızdan acınızla ve özleminizle baş etmek zorunda kalan sevdikleriniz kalır.
Sıhhatsiz beslenirken lütfen sıkıntıya bir de sizi sevenlerin tarafından bakmaya çalışın. Hakikaten o yediğiniz besin, sevdiklerinizi bir ömür uzunluğu üzmeye bedel mi ?
Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.