Yaşadığımız son iki yıllık süreçte COVID-19 pandemisi sebebiyle beşerlerle ortamıza hem fizikî hem de toplumsal olarak mesafe koymak durumunda kaldık. Bu da hiç elbet ki öbür insanların varlığına aslında ne kadar bağımlı olduğumuzu göstererek, insanın aslında ne derece toplumsal bir canlı olduğunu bizlere son derece acı bir biçimde öğretti.
Bu durum, bu süreç boyunca sevdiklerinden uzak kalmak zorunda olanları ise pek doğal ki daha çok zorladı. İletileşme ve imajlı konuşma üzere metotlarla bağlantı kurmaya devam etsek bile bu teknikler, hislerimizi karşıdakine tam olarak iletemememiz sebebiyle birden fazla vakit epey yetersiz kaldı. Fakat bu süreçte yaşadıklarından etkilenen Stanford Üniversitesi’nden bir yüksek lisans öğrencisinin geliştirmiş olduğu yeni bir teknoloji ile hislerimizi bizden uzakta yaşayan birisine ulaştırmak artık mümkün olabilir üzere duruyor.
Uzaktaki bir kişinin 'dokunuşunu' simüle eden bir düzenek geliştirildi

Stanford Üniversitesi yüksek lisans öğrencisi Millie Salvato'nun pandemi müddetince kız arkadaşından farklı olmak zorunda olması, yeni bir teknolojinin doğması için ona ilham oldu. Pandemi boyunca sevgilisi ile sevgi dolu ve rahatlatıcı bir ‘fiziksel temas’ kurmayı hayal eden Salvato ve meslektaşları, insan dokunuşunu simüle edebilen ve elektronik olarak gönderilen soyut toplumsal iletileri ileten giyilebilir bir kol düzeneği tasarladı.
Çalışmalarında 37 iştirakçinin farklı durumlarda toplumsal bilgileri nasıl tabir ettiğini ölçen Salvato ve takımı tarafından yapılan her testte iştirakçilerden biri koluna basınç algılayan bir cihaz takarken, öteki bir iştirakçi da ilgi arama, şükran, memnunluk, sakinleştirme, sevgi ve hüzün olmak üzere altı amaçlanan mana içeren senaryolara cevap vermek gayesiyle ona dokundu.
Sıkma, vurma, sallama, dürtme gibi 661 farklı dokunma hareketini topladıktan sonra araştırma grubu, bu hareketlerin her birinin pozisyonunu ve basıncını haritaladı. Bunu takiben her karşılığın en emniyetli kesimi olan hareketleri seçmek için bir makine tahsili algoritması kullanan grup; son olarak, elektronik olarak sinyal verildiğinde titreşen sekiz gömülü disk kullanarak bu hareketleri simüle etmek için giyilebilir bir kol kılıfı programladı.
Uzaktaki sevdiklerimizle duygusal olarak daha 'yakın' olmak artık mümkün

İcatlarının doğal olarak gerçek bir insan eli üzere hissettirmediğini ifade eden Salvato, yeniden de bunun hiç yoktan daha uygun olduğunu belirtircesine "Dürüst olmak gerekirse güzel hissettiriyor." formunda kaydediyor.
Çalışmaya dahil olmayan Virginia Üniversitesi'nden dokunmatik araştırmacı Gregory Gerling ise kelam konusu çalışmayı, toplumsal dokunuşun nasıl gerçekleştiğini ve bunu nasıl yine üretilebileceğini ele alması açısından “benzersiz” olarak nitelendiriyor. Gerling, çalışmaya dair yaptığı açıklamada, “Kendilerine sunulan az ölçüde bilgi göz önüne alındığında, iştirakçilerin kendilerine hangi dokunuşun iletildiğini epeyce yüksek bir oranda gerçek bir biçimde anlamalarının değişik olduğunu düşünüyorum” sözlerini kullanıyor.
Sosyal temasın hem fizikî ve hem de zihinsel sıhhat için ne kadar önemli olduğu, daha evvel yapılmış olan sayısız araştırma ile tekraren defa kanıtlanmış bir şey. Bu yeni teknoloji ise gelecekte, sevdiklerimize telefon yahut bilgisayar aracılığıyla yalnızca