Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Ey Kalbim, Laf Dinle Biraz
Bu kalp, ne laf anlamaz, kafasının dikine giden bir organdır Vucudumdaki her noktaya soz geciriyorum, kalp haric! Terorist ruhlu bir uzuv, yakında diğer organlarımı da kandıracak, birlik olup ozgurluklerini ilan edecekler ondan korkuyorum
Ne soylersem tersini yapıyor İbret olsun diye, Taksim Meydanında sallandıracaksın bunun gibi kalpleri, bak bir daha yapıyorlar mı? Sakın sevme diye ustune basa basa soylediğim kim varsa, hep gidip onlara aşık oldu
Gozlerim goruyor, gorduğunu yorumlasın diye aklıma ulaştırıyor Akıl suzgecinden cıkan duşunce, ruhumu uyarıyor: 'Dikkat! Bu adam senin kalemin, aman uzak dur, carpılırsın!' Ruhum da bunu kalbime yolluyor Buraya kadar sorun yok, anarşi yureğimde başlıyor Sanki ona demişler ki, git kollarına atıl! Nasıl bir hızlı carpmaktır, nasıl bir heyecandır sormayın gitsin Engellemeye calışıyorum ama tutabilene aşk olsun! Tutamayınca zaten aşk oluyor
İşin kotusu, sevme dediğim adamların tarzları da aynı, en azından onceki yaşadıklarından ders al değil mi? Ama nerede? Hayır, neyine guveniyorsun ki? Sen, eni konu 250 gramlık bir et parcasısın Yemek diye koysam karın doyurmazsın Kucucuk halinle kime kafa tutuyorsun?
Ayrıca cabuk kırılırsın, nazlısın, incinirsin Parklarda kopeklerini gezdirenleri izlediniz mi hic? O kucuk kopekler ne cacaron olurlar, boyuna posuna bakmadan, kocaman sokak kopeklerine havlayıp, kafa tutarlar Buyuk kopek de şoyle bir bakar, icinden 'uflesem duşersin, hadi git, başımı belaya sokma' der İşte kalbimin yaptığı tam olarak budur Boyundan buyuk işlere girer, o koca sokak kopeklerine diklenir Sonrasını tahmin edersiniz Acaba, kopek eğitim merkezi gibi, kalp eğitim merkezi kurulsa; bu yureklere beyinden gelen emirlere itaat etmeyi oğretebilirler mi?
Bazen icimden, elimle goğsumu yırtarak acıp, şu kalbi sokup atmak geliyor Ayrıca ona sevme diyen yok ki, doğru durust adamları sec, onları sev diyorum Yok! Nerede rahatsız, sorunlu tip var, gider bulur Dunyayı o kurtaracak ya! Sonra onu kim kurtaracak, orası muamma, sorsanız ne olacak der? Aşk icin her şeye değer, her acı cekilir der Sanki acıyı tek başına cekiyor
Sen sadece ağrıyorsun, bu arada butun vucut seninle beraber kahrediyor Burnun direği sızlıyor Gozlerden kanayana kadar yaş akıyor Akıl fonksiyonlarını kaybediyor Doğru duşunup, mantıklı karar alamıyor Ruh desen depresyonda, bunye cokuyor Dilde bile tat alma duygusu kayboluyor Hayatın butun bağları kopuyor Sonra toparla bakalım toparlayabilirsen Zaman geciyor bu arada, gunler, aylar, mevsimler su gibi akıyor Dışarıda yaşam durup seni beklemiyor ki!
Ne desem olmuyor Ne soylesem kar etmiyor Bu kalp işi cok zor Gonul gideceği yolu kendi seciyor Akıl, fikir, el, ayak, ne varsa peşinden surukleniyor Hepimiz harap oluyoruz anlayacağınız Zaten bu son şansı, umarım bu defa doğru kişiyi secmiştir Yemin ediyorum, yine aynı yangına tutulursa; durdururum bu kalbi bir gece yarısı icimde!
Alıntıdır
Bu kalp, ne laf anlamaz, kafasının dikine giden bir organdır Vucudumdaki her noktaya soz geciriyorum, kalp haric! Terorist ruhlu bir uzuv, yakında diğer organlarımı da kandıracak, birlik olup ozgurluklerini ilan edecekler ondan korkuyorum
Ne soylersem tersini yapıyor İbret olsun diye, Taksim Meydanında sallandıracaksın bunun gibi kalpleri, bak bir daha yapıyorlar mı? Sakın sevme diye ustune basa basa soylediğim kim varsa, hep gidip onlara aşık oldu
Gozlerim goruyor, gorduğunu yorumlasın diye aklıma ulaştırıyor Akıl suzgecinden cıkan duşunce, ruhumu uyarıyor: 'Dikkat! Bu adam senin kalemin, aman uzak dur, carpılırsın!' Ruhum da bunu kalbime yolluyor Buraya kadar sorun yok, anarşi yureğimde başlıyor Sanki ona demişler ki, git kollarına atıl! Nasıl bir hızlı carpmaktır, nasıl bir heyecandır sormayın gitsin Engellemeye calışıyorum ama tutabilene aşk olsun! Tutamayınca zaten aşk oluyor
İşin kotusu, sevme dediğim adamların tarzları da aynı, en azından onceki yaşadıklarından ders al değil mi? Ama nerede? Hayır, neyine guveniyorsun ki? Sen, eni konu 250 gramlık bir et parcasısın Yemek diye koysam karın doyurmazsın Kucucuk halinle kime kafa tutuyorsun?
Ayrıca cabuk kırılırsın, nazlısın, incinirsin Parklarda kopeklerini gezdirenleri izlediniz mi hic? O kucuk kopekler ne cacaron olurlar, boyuna posuna bakmadan, kocaman sokak kopeklerine havlayıp, kafa tutarlar Buyuk kopek de şoyle bir bakar, icinden 'uflesem duşersin, hadi git, başımı belaya sokma' der İşte kalbimin yaptığı tam olarak budur Boyundan buyuk işlere girer, o koca sokak kopeklerine diklenir Sonrasını tahmin edersiniz Acaba, kopek eğitim merkezi gibi, kalp eğitim merkezi kurulsa; bu yureklere beyinden gelen emirlere itaat etmeyi oğretebilirler mi?
Bazen icimden, elimle goğsumu yırtarak acıp, şu kalbi sokup atmak geliyor Ayrıca ona sevme diyen yok ki, doğru durust adamları sec, onları sev diyorum Yok! Nerede rahatsız, sorunlu tip var, gider bulur Dunyayı o kurtaracak ya! Sonra onu kim kurtaracak, orası muamma, sorsanız ne olacak der? Aşk icin her şeye değer, her acı cekilir der Sanki acıyı tek başına cekiyor
Sen sadece ağrıyorsun, bu arada butun vucut seninle beraber kahrediyor Burnun direği sızlıyor Gozlerden kanayana kadar yaş akıyor Akıl fonksiyonlarını kaybediyor Doğru duşunup, mantıklı karar alamıyor Ruh desen depresyonda, bunye cokuyor Dilde bile tat alma duygusu kayboluyor Hayatın butun bağları kopuyor Sonra toparla bakalım toparlayabilirsen Zaman geciyor bu arada, gunler, aylar, mevsimler su gibi akıyor Dışarıda yaşam durup seni beklemiyor ki!
Ne desem olmuyor Ne soylesem kar etmiyor Bu kalp işi cok zor Gonul gideceği yolu kendi seciyor Akıl, fikir, el, ayak, ne varsa peşinden surukleniyor Hepimiz harap oluyoruz anlayacağınız Zaten bu son şansı, umarım bu defa doğru kişiyi secmiştir Yemin ediyorum, yine aynı yangına tutulursa; durdururum bu kalbi bir gece yarısı icimde!
Alıntıdır
