Gadab (ofke)

4281 İbnu Mes'ud radıyallahu anh anlatıyor ResUlullah aleyhissalatu vesselam (bir gun):

Siz aranızda kimi pehlivan addedersiniz?diye sordu Ashab radıyallahu anhum:

Erkeklerin yenmeye muvaffak olamadığı kimseyi!dediler ResUlullah aleyhissalatu vesselam:

Hayır, dedi, gercek pehlivan ofkelendiği zaman nefsine hakim olabilen kimsedir

Muslim, Birr 106, (2608); Ebu Davud, Edeb 3, (4779)

4282 Hz Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: ResUlullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:

Kuvvetli kimse, (guneşte hasmını yenen) pehlivan değildir Hakiki kuvvetli, ofkelendiği zaman nefsini yenen kimsedir

Buhari, Edeb 76, Muslim, Birr 107, (2760); Muvatta, Husnu'lHalk 12, (2, 906)

4283 Ebu Vail radıyallahu anh anlatıyor: Urve İbnu Muhammed esSa'di'nin yanına girdik Bir zat kendisine konuştu ve Urve'yi kızdırdı Urve kalkıp abdest aldı ve:

Babam, dedem Atiyye radıyallahu anh'tan anlattı ki, o, ResUlullah aleyhissalatu vesselam'ın şoyle soylediğini nakletmiştir:

Ofke şeytandandır, şeytan da ateşten yaratılmıştır, ateş ise su ile sondurulmektedir; oyleyse biriniz ofkelenince hemen kalkıp abdest alsın

Ebu Davud, Edeb 4, (4784)

4284 Ebu Zerr elGıfari radıyallahu anh anlatıyor: ResUlullah aleyhissalatu vesselam bize buyurmuştu ki:

Biriniz ayakta iken ofkelenirse hemen otursun Ofkesi gecerse ne ala gecmezse yatsın

Ebu Davud, Edeb 4, (4782)

4285 Hz Mu'az İbnu Cebel radıyallahu anh anlatıyor İki kişi ResUlullah aleyhissalatu vesselam'ın huzurunda kufurleştiler (Oyle ki) birinin yuzunde (diğerine karşı) ofkesi gozukuyordu ResUlullah aleyhissalatu vesselam:

Ben bir kelime biliyorum, eğer onu soyleyecek olsa, kendinde zuhur eden ofke giderdi: EUzu billahi mineşşeytanirracimbuyurdular

Tirmizi, Da'avat 53, (3448); Ebu Davud, Edebb 4, (4780)

4286 Hz Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: Bir adam: Ey Allah'ın ResUlu! Bana kısa bir nasihatta bulun, uzun yapma! Ta ki nasihatini unutmayayımdemişti (ve birkac kere tekrar etmişti) Aleyhissalatu vesselam (bir kelimeyle):

Ofkelenme!cevabını verdi!

Buhari, Edeb 76; Tirmizi, Birr 73 (2021); Muvatta, Husnu'lHulk 11, (2, 906)

4287 Sehl İbnu Mu'az İbni Enes elCuheni, babası radıyallahu anh'tan naklediyor: ResUlullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:

Ofkesinin gereğini yerine getirebilecek gucte olduğu halde ofkesini tutan kimseyi, Allah Teala Hazretleri, Kıyamet gunu, mahlukatın başları ustune davet eder; ta ki, (onlardan once) dilediği huriyi kendine secsin

Tirmizi, Birr 74, (2022); Ebu Davud, Edeb 3, (4777)

4288 İbnu Abbas radıyallahu anhuma anlatıyor: Uyeyne İbnu Hısn (Medine'ye) gelince, kardeşinin oğlu Hurr İbnu Kays'ın yanına indi Hurr İbnu Kays ise Hz Omer'in yakınlarındandı Onun meclisinde yaşlı veya genc bir kısım kurra ve fakihler muşavere heyeti olarak bulunurdu Uyeyne İbnu Hısn:

Ey kardeşimin oğlu! Emiru'lmu'minin'in yanına girmem icin izin taleb et!dedi O da izin istedi Ancak yanına girince:

Yeter artık! Ey İbnu'lHattab sen bize bol vermediğin gibi, aramızda adaletle de hukmetmiyorsun!dedi Hz Omer radıyallahu anh pek ofkelendi Neredeyse dovmek icin uzerine yuruyecekti ki, Hurr radıyallahu anh atılıp:

Ey emire'lmu'minin! Allah Teala Hazretleri, ResUlune: Affı eses tut, ma'rufu emret ve cahillerden de yuz cevir!(A'raf 199) emretmiştir Bu adam da cahillerden biridirdedi Vallahi, Hurr ayeti okuyunca, Hz Omer olduğu yerde kalıp hicbir şey yapmadı Hz Omer Kitabullah'ın yanında hemen durur, onu koyup gecmezdi (radıyallahu anh)

Buhari, İ'tisam 2, Tefsir, A'raf 5