Jonah Kompleksi Nedir?

Kendi ayakları üzerinde durmaya başladığı andan itibaren beşerler kendilerini başkalarıyla bir yarış içinde bulur. Bu yarışta herkesin gayesi kazanmak olsa da kimi durumlarda bireyler, kazanabilecekken kendilerini geri itiyor. Birçok kişi de bu durumu görüp sonlanarak, kendilerini geri iten bu bireylere ’nankör’ damgası vuruyor.

Peki sahiden bu durum nankörlük olarak yorumlanabilir mi? Bu sorunun karşılığını vermek için tarihte birinci olarak Abraham Harold Maslow tarafından ortaya atılan Jonah kompleksini açıklayacağız. Haberiniz olmadan üzerinizde taşıyor olabileceğiniz bu durum, gelecekteki memnun hayatınızın önüne sert bir bariyer koyabilir. Hatta koymuş olabilir bile, birkaç sefer.

Kısaca nereden geliyor bu Jonah kompleksi?


Yunus kompleksi olarak da karşınıza çıkabilecek olan bu durum, ismini tıpkı ismi taşıyan peygamberin öyküsünden alıyor. Kelam konusu öyküde kısaca Hz. Yunus, Nineveh şehrine oradaki insanları uyarması ve hakikat yolu göstermesi üzere gönderiliyor. Ancak bu misyonundan uzaklaşan peygamber, gelen buyruğun tersine Tarshish kentine gerçek gemiyle yola çıkıyor.

Verilen emre karşı çıkan peygamberin üzerine kuvvetli bir fırtına gönderiliyor ve gemidekiler, peygamberi denize atarak fırtınadan kurtuluyor. Daha sonra birden fazla kişinin duyunca hatırlayacağı balık, Hz. Yunus’u yutup 3 gün boyunca karnında tutuyor. Tekrar karaya bastığında ise peygamber, verilen buyruğu yerine getirip Nineveh halkını uyarıyor ve üzerlerine gelen felaketin önüne geçiyor.

Fakat Hz. Yunus, bu özelliğini başta kullanmadığı için potansiyelini yerine getiremeyip sorumluluktan çekilmiş oldu. Bu da günümüze Jonah kompleksini getirdi.

Günümüzdeki örnekleri neler?





Aslında çalışınca kolay geleceğini bildiğiniz bir derse çalışmak yerine vakit öldürme, seçileceğinizden emin olduğunuz bir iş görüşmesine geç gitme, çabucak bitirebileceğiniz bir işi yapmak yerine örnek olarak telefonla uğraşma gibi birçok durumu, Jonah kompleksinin günümüzdeki örnekleri olarak gösterebiliriz.

Bunları gerçekleştiren şahıslara dışarıdan bakıp iç dünyalarını görmeyenleri asıl düşündüren kısım da burada başlıyor:

Aslında bize yarar sağlayacak olan bu işlerden neden kaçıyoruz?


Bunun hem şahsî hem de toplumsal bağlamda çeşitli sebepleri bulunuyor lakin genel olarak iki başlık altında toplayabiliriz. Bunların birincisinde büyük ölçüde kişisel bir sebep varken başkasında topluma bağlı yaşamanın tesirli olduğunu görüyoruz.

Kişisel olanla başlayalım: Kaçtığımız şey öncelikle sorumluluğun ta kendisi





Şu an elinizde olan işinizde çok başarılı olabilirsiniz. Hatta tahminen o kadar güzelsinizdir ki tüm çalışan arkadaşlarınız terfi alacağınıza kesin gözüyle bakar. Bu noktada muvaffakiyetinizin görülmesi her ne kadar sevindirici olsa da akabinde yeni konumun getirdiği yeni sorumlulukların korkusu gelir.

Bu da olduğunuz yerden yükselip yeni sorumlulukları ve yeni misyonları kucaklamayı daha az tercih edilesi hâle getirir. Sonuç olarak bu durum, elinizdeki ipleri büsbütün bırakmasanız da görece daha rahat bir formda tutmanıza sebep olur. Yani tahminen de birden fazla kişinin hayallerini kurduğu o terfi, sizin için daha başlamadan eziyet olur. Sonucunda da kendinizi sabote etmiş olursunuz. Bu noktada “Ya yapamazsam?” niyeti de büyük rol oynar.

Elbette bunu iş dünyasıyla sınırlamak yanlış olur. Hayatın sayısız alanında bu üzere durumlara rastlamak mümkün.

Topluluktan farklı kalmamak için kendinizi geriye çekiyor olabilirsiniz:





Basit bir örnekle açıklamak gerekirse, okul imtihanlarından konuşan bir küme öğrencinin imtihan sonrası notları tartıştığını düşünelim. Hepsi birbirine yaklaşık notlar almış olsun ve bunu da bir dayanışma noktası olarak kullansınlar.

Bu arkadaş kümesinden biri, daha sonra derse kâfi ilgiyi gösterdiğinde çok da sıkıntı olmadığını fark etsin ve sonuç olarak çalışıp, imtihanda başka arkadaşlarından yüksek bir not alsın. Bu noktada bir dışlanma durumu gerçekleşecektir. Elbette bu durum, onunla konuşmayı kesip bir daha bağlantıya geçmeyecekler demek değil.


Daha çok, bahsettiğimiz durumda yüksek not alan öğrenci, başkalarının ‘düşük not’ bahisli konuşmalarının dışında kalacak. Zira o artık yüksek not alan bir öğrenci. Düşük not alanların dayanışma noktası olarak kullandığı durumu aşıp notunu üstlere taşıdı. Pekala, notu çok yüksek olmasına karşın arkadaşlarıyla ortasındaki sohbet daraldığı için huzursuz hissetmesi olağan değil mi?

Bu noktada notunu yüksek tutup daha güzel bir eğitim hayatı sürdürebilir yahut kendini sabote ederek arkadaşlarıyla birlikte kalabilir. Jonah kompleksinin insanları ayırdığı nokta tam da burasıdır. Tanıdık geldiyse siz de bu noktada durup, kendi davranışlarınızı sorgulayıp içeriği okumaya devam edebilirsiniz. Artık hem ferdî hem de toplumsal sebeplerle bu durumdan muzdarip olanları ortak paydada buluşturan tabire gelelim: Aşırı kaygı

İnsanı ele geçiren ziyanlı korkular her yerdedir, onlardan ‘kaçamazsınız’


Evet, evleneceğiniz zaman da kaygılanırsınız, birilerinden nefret ederken de. Birebir halde birinden hoşlanırken de kaygılanırsınız, bir iş başvurusu yaparken de. Dert hayatımızın çok büyük bir kısmında kendini gösterir. Jonah kompleksinde de bunu görürüz.

Daha büyük sorumlulukların getirdiği yük bir tasa sebebidir. Tıpkı biçimde daha yeterli yerlere gelindiğinde bireylerin yalnız kalma ihtimali de bir korku sebebidir. Tüm bu dertler, daha harekete geçmeden insanları geri adım atmaya iter. Pekala bu durumda ne yapabiliriz ki?

Kendinize karşı dürüst, objektif olarak başlayın:


Motivasyon sayfalarının size söylediği gerçekçi olmayan tavsiyeleri kişiliğinize oturtmak yerine, varsa pürüzlerinizi ortadan kaldırmanız gerekir. Bunun için de onları evvel bulmanız gerekir. Zira bu pürüzleri görmezden gelmeniz onları yok etmez, yalnızca üstünü örtmüş olursunuz. Bu da bir ömür kendinize palavra söyleme riskini beraberinde getirir.

Fakat objektif bir açıdan bakarak üzerinizdeki pürüzlerin tam olarak nelerden kaynaklandığını, nasıl kaynaklandığını görür ve kabullenirseniz onlarla başa çıkma talihiniz artar ve daha kaliteli bir hayat önünüze sunulmuş olur. Bu pürüzleri telaşlarınız olarak düşünebilirsiniz. Çünkü kaynağını bulursanız onları denetim altına almanız da kolaylaşır.

Bunun yanında ileriye dönük planlar yapmak da işinize yarayacaktır.

Makul amaçları gerçekleştirdiğiniz vakitlerde yanınızda kimlerin olduğu ve ne durumda olduğunuz üzere ayrıntıları evvelden belirlerseniz ileride doğaçlama yaparak kendinizi sabote etme riskiniz de giderek daha az mümkün hâle gelir.

Son olarak Maslow'un bu bahisteki tavsiyesi, kendinize karşı objektif olma basamağında ilerleme katetmenizin akabinde 'gurur ve alçak gönüllülük arasındaki dengeyi sağladığınızdan emin olun.'

Unutmayın, her durumda ipleri elinde tutan sizlersiniz

Kaynaklar: Psikolog Nevzat SARAYCIKLI, Psychology Today, Jonah Calinawan