Avrupa Birliği Hasta Hakları Statusu Şartı (Roma Kasım 2002)
Avrupa Birliği ulkelerinin ulusal sağlık sistemleri arasında farklılıklar olmasına rağmen hasta, tuketici, kullanıcı, aile bireyleri, zayıf populasyonlar (azınlıklar) ve risk taşıyan normal sıradan insanların hakları konusunda aynı şartları one surmektedirler “Avrupa Sosyal Modeline (sağlık konusunda dunyanın her yerinde tedavi hakkı) ilişkin ciddi ve resmi tebliğlerin bulunmasına rağmen, gozlenen bir cok kısıtlama ve haksızlık bu hakkın gercekte olup olmadığının sorgulanması gerektiğini ortaya koymaktadır
Avrupa vatandaşları gibi, hakların teorik olarak doğrulanıp, uygulamaya gelince finansman sıkıntısı (mali sınırlamalar) yuzunden inkar edilmelerini kabul edemeyiz Mali kısıtlamalarının mevcudiyeti, hasta haklarını inkar etmeyi ve zedelemeyi gerektirmez Bu hakların kanun ile belirlenip sonradan kaale alınmamaları ve secim kampanyalarında (programlarında) gundeme getirilip sonra yeni hukumet kurulunca unutulmaları kabul edilemez
Temel Haklar Nice Ana Sozleşmesi, yeni Avrupa Anayasasının yakında bir parcası olacaktır Şu an risk altında olan hasta hakları ile ilgili 14 maddelik tebliğin temelini oluşturmaktadır: koruyucu tedbirler, yararlanma, bilgi, rıza (onay), ozgur secim, ozel ve gizlilik, hastaların vaktine saygı, kalite standartları, guvenlik, yenilik (tedavi), gereksiz ağrıacı ve kişisel tedavi, şikayet ve tazminat hakkı Bu haklar DSO (WHO) ve Avrupa Konseyi tarafından yayınlanan bircok ulusal tebliği ve tavsiyeler ile bağlantılıdır Ayrıca, profesyonel model (ornek) ve davranışlar yanı sıra kurumsal standart ve teknik parametreleri de dikkate almaktadırlar
Avrupa Birliği ulkelerinin ulusal sağlık sistemleri hasta haklarına ilişkin cok(bayağı) farklı gercekleri (realiteleri) belirtmektedir Soz konusu sağlık sistemlerin bazılarında hasta hakları statusu, spesifik kanunlar, idari duzenlemeler, hizmet sozleşmeleri, ombudspersons (halkın kamu yetkililerinden şikayetlerini inceleyen yetkili), alternatif ihtilafların halli prosedurleri,vs bulunmaktadır Bazılarında ise bunlardan hic biri olmayabilir Durum ne olursa olsun, mevcut Statu vatandaş ve hasta hakları konusunda ulusal sağlık sistemleri arasında uyumu sağlayıcı bir arac olarak kullanılabilir Bu, ozellikle Avrupa Birliği ulkeleri arasında serbest geciş (dolaşım) ve genişletme sureci acısından cok onemlidir
Statu, bu hakların korunması veya yok edilmesine ilişkin sivil topluma, ulusal ve Avrupa Birliği Kurumlarına ve faaliyetleri ile katkıda bulunabilecek herkesin dikkatine sunulmaktadır Mevcut Avrupa gerceği ile bağlantısı ve sağlık konusundaki eğilimleri ile bu Statu gelecekte kullanılıp zamanla geliştirilecektir
Statunun yurutulmesi (uygulanması) sorumluluğu, ulusal duzeyde hasta hakları konusuyla ilgilenen aktif vatandaşlık kurumlarına verilecektir Bu konuda, idareciler, hukumetler, parlamento ve idari kadrolar yanı sıra sağlık profesyonellerinin taahhutleri de (sorumlulukları) gerekecektir
Avrupa Birliği ulkelerinin ulusal sağlık sistemleri arasında farklılıklar olmasına rağmen hasta, tuketici, kullanıcı, aile bireyleri, zayıf populasyonlar (azınlıklar) ve risk taşıyan normal sıradan insanların hakları konusunda aynı şartları one surmektedirler “Avrupa Sosyal Modeline (sağlık konusunda dunyanın her yerinde tedavi hakkı) ilişkin ciddi ve resmi tebliğlerin bulunmasına rağmen, gozlenen bir cok kısıtlama ve haksızlık bu hakkın gercekte olup olmadığının sorgulanması gerektiğini ortaya koymaktadır
Avrupa vatandaşları gibi, hakların teorik olarak doğrulanıp, uygulamaya gelince finansman sıkıntısı (mali sınırlamalar) yuzunden inkar edilmelerini kabul edemeyiz Mali kısıtlamalarının mevcudiyeti, hasta haklarını inkar etmeyi ve zedelemeyi gerektirmez Bu hakların kanun ile belirlenip sonradan kaale alınmamaları ve secim kampanyalarında (programlarında) gundeme getirilip sonra yeni hukumet kurulunca unutulmaları kabul edilemez
Temel Haklar Nice Ana Sozleşmesi, yeni Avrupa Anayasasının yakında bir parcası olacaktır Şu an risk altında olan hasta hakları ile ilgili 14 maddelik tebliğin temelini oluşturmaktadır: koruyucu tedbirler, yararlanma, bilgi, rıza (onay), ozgur secim, ozel ve gizlilik, hastaların vaktine saygı, kalite standartları, guvenlik, yenilik (tedavi), gereksiz ağrıacı ve kişisel tedavi, şikayet ve tazminat hakkı Bu haklar DSO (WHO) ve Avrupa Konseyi tarafından yayınlanan bircok ulusal tebliği ve tavsiyeler ile bağlantılıdır Ayrıca, profesyonel model (ornek) ve davranışlar yanı sıra kurumsal standart ve teknik parametreleri de dikkate almaktadırlar
Avrupa Birliği ulkelerinin ulusal sağlık sistemleri hasta haklarına ilişkin cok(bayağı) farklı gercekleri (realiteleri) belirtmektedir Soz konusu sağlık sistemlerin bazılarında hasta hakları statusu, spesifik kanunlar, idari duzenlemeler, hizmet sozleşmeleri, ombudspersons (halkın kamu yetkililerinden şikayetlerini inceleyen yetkili), alternatif ihtilafların halli prosedurleri,vs bulunmaktadır Bazılarında ise bunlardan hic biri olmayabilir Durum ne olursa olsun, mevcut Statu vatandaş ve hasta hakları konusunda ulusal sağlık sistemleri arasında uyumu sağlayıcı bir arac olarak kullanılabilir Bu, ozellikle Avrupa Birliği ulkeleri arasında serbest geciş (dolaşım) ve genişletme sureci acısından cok onemlidir
Statu, bu hakların korunması veya yok edilmesine ilişkin sivil topluma, ulusal ve Avrupa Birliği Kurumlarına ve faaliyetleri ile katkıda bulunabilecek herkesin dikkatine sunulmaktadır Mevcut Avrupa gerceği ile bağlantısı ve sağlık konusundaki eğilimleri ile bu Statu gelecekte kullanılıp zamanla geliştirilecektir
Statunun yurutulmesi (uygulanması) sorumluluğu, ulusal duzeyde hasta hakları konusuyla ilgilenen aktif vatandaşlık kurumlarına verilecektir Bu konuda, idareciler, hukumetler, parlamento ve idari kadrolar yanı sıra sağlık profesyonellerinin taahhutleri de (sorumlulukları) gerekecektir